Kerstmis 2004 wat zal t worden.
Was het voorgaande jaren nog een beetje enerverend om wat
te organiseren met kerst, dit jaar hoeft t niet meer.
Afgelopen jaren (en vele jaren daarvoor) vierden we altijd de kerst
vredig thuis , dat wil zeggen mijn vrouw en ik en mijn moeder.
Vredig thuis voor de buis, hapje, spelletje, kerstdineetje en dat was t
Altijd vrij traditioneel en altijd maar samen.
Door het ontbreken van broers of zussen was het nooit zo een sprektakel.
We hebben wel eens wat jaartjes dat er iemand erbij uitgenodigd werd.
Maar echt voor ons was t niet nodig.
Waarom deze negatieve houding over kerst ? ,.wel :
Paar maanden terug is er een soort dementie bij mijn moeder vastgesteld ( ze is pas 80 geworden ) Met behulp van medicijnen is het goed te doen.,
In het begin had ze veel last van halucinaties maar is nu gelukkig nagenoeg weg.
Enpassant vertelde de gyriator ons nog even dat we langs de longarts moesten want er was wat onduidelijk en had extra onderzoek nodig.
vorige week na verschillende onderzoeken werd het medegedeeld,
longkanker en kwaadaardig.
Hoe lang nog te gaan en wat de mogelijkheden zijn is nog niet bekend.
wat is uberhaubt mogelijk bij iemand van 80 jaar.
Kun je je voorstellen wat ons kerstgevoel geeft dit jaar ?
is het de laatste maal ? is het iets om extra te vieren….
Het is allemaal zo dubbel……
Ik heb het verschrikkelijk druk met een eigen bedrijf,
Mijn vrouw nog drukte met wat examens die gedaan zijn.
en dan de gezondheid en zorg van je moeder.
Ik klaag niet….ik ben blij dat ik dat ouwe mensje nog bij me heb
en redelijk tussendoor tijd kan vrijmaken om even langs te wippen,,,,,
maar hoe ik de “vrolijke”kerstdagen door moet weet ik niet.
Iemand die me maar een klein ideetje of suggestie aan de hand kan doen
zal ik eeuwig dankbaar zijn .
ik moest t even kwijt
groetjes en liefs,
Matthieu