mijn mams

assie

25-11-2004 04:51

dit is geen vraag aan jullie …wil gewoon me verhaal kwijt….mijn moeder heeft nierkanker en aan de urineleiders en 30 uitzaaingen per long….ik slaap bij haar om de dag.kan haar niet loslaten.Ik ga er kapot aan om dat mensje zo te zien aftakelen.Ze heeft chemo niet om haar leven te verlengen maar om het draagelijk te maken.Ze heeft nu pleisters van 100mg en dat helpt niet maar ze is zo bang dat het verslaafend is..ook al heeft haaar dokter gezegd dat het echt niet erg is en dat ze daar niet bang voor moet zijn.Ze hebben gezegd in juni dat ze waarschijnlijk nog een half jaar tot 1 jaar heeft .We zijn nu dat half jaar voorbij maar ik merk aan haar dat ze veel pijn heeft in haar linkerflank van de rug waar die uitzaaiingen dus zitten.De chemosessies(zo noem ik ze)heeft wel aangeslagen maar dat moet je zien met de ene 10% en de andere 30% en andere uitzaaiingen niks.Nu is ze bezig met de volgende sessies maar de arts heeft al gezegd dat deze keer het niet hoeft aan te slaan.Ik wil haar gewoon nog niet kwijt..ik kan haar niet missen,terwijl ik dit typ ben ik aan het huilen,kan het gewoon niet aan.Mijn zusje en ik slapen om de nacht bij haar omdat we haar gewoon niet alleen willen laten.De wijkverpleging heeft gezegd dat het niet nodig is maar ik vind gewoon dat de tijd die me nog rest met mijn moeder ik elke kans grijp die ik kan en ja natuurlijk is het zwaar ,ik heb nog 4 kids thuis en alle andere dingen eromheen maar ik ben niet mezelf als ik thuis ben….ach waarom schrijf ik dit….denk gewoon dat het heel dichtbij komt en erg bang ben voor wat er komen gaat.hoop dat ik jullie niet latig val met mijn verhaal
elize

25-11-2004 07:49

Heej Assie,
Natuurlijk val je niemand lastig hiermee, dit forum is er toch ook om je verhaal kwijt te kunnen.
Ik geloof best dat het verschrikkelijk moeilijk is voor jou en je zus.
Ik denk dat ik hetzelfde zou doen maar toch….je moet er wel rekening mee houden dat je thuis ook nog een gezinnetje hebt want als jij eraan onderdoor gaat daar heeft niemand wat aan, je gezin niet maar zeker je moeder niet en da's toch 't laatste wat je wil nietwaar.
Maar goed je wil alles doen voor je moeder nu ze er nog is en dat is goed te bergrijpen.
Ik kan je dan ook allen maar heel heel veel sterkte wensen !!
Groetjes Elize
Rakkertje

25-11-2004 15:05

Hoi Assie.
Natuurlijk val je hier op dit prikbord niemand lastig met je verhaal,
daar is dit ook voor hoor!
Ik herken heel veel in jouw verhaal.
Het is heel moeilijk je moeder zo'n pijn te zien hebben en te weten dat ze er over een poosje niet meer zal zijn……
Het is een hele vervelende slopende ziekte,waarbij zelfs de artsen soms machteloos staan toe te kijken….
Wanneer het je helpt om hier jouw verhaal ff kwijt te kunnen moet je dat zeker doen.
Probeer nog mooie momenten(die er tussendoor ook zijn )nog te delen met je moeder….
Volg je hart,maar blijf wel op de been,want net zoals Elize al schreef heeft niemand er wat aan als jij instort…..
Kom op meid,heel veel sterkte!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Groetjes van Rakkertje
jolanda

26-11-2004 00:11

hallo ik wil eerst sterkte wensen in deze moeilijke tijd dat je dit voor je mamma doet en je verhaal kan je altijd kwijt hier is mijn verhaal ik hoop dat je daar iets aanhebt
ik heb zelf pas mijn man verloren de morfinepleisters waren op het laast 300 en 4xdaags morfinespuiten hij daarmee niet zo veel pijn volgens de huisarts was deze niet verslavend mijn man was nog helder van geest en goed bij de tijd onze twee kinderen zijn de laatste 4weken bijna altijd bij ons geweest sliepen om de beurt 2 nachten beneden bij hem
ze wilde ook graag bij hem zijn maar af en toe toch een paar uur of een dag naar huis anders houd je het niet vol het is heel intensive en zwaar denk ook een beetje aan je eigen je moet zelf ook vol zien te houden en je kinderen missen je ook
heeel veel sterkte enenergie
Sandra

04-12-2004 18:26

Beste Assie,
Het is heel goed dat je je gevoel volgt, breng zoveel mogelijk tijd met je moeder door. Dit is heel belangrijk voor je verwerking straks. Ik heb mijn moeder 1,5 jaar geleden verloren aan deze rotziekte en bij haar kwam het toch nog op een onverwacht moment. Alleen mijn vader was bij haar en wij, mijn broer,zus en ik hebben dus geen afscheid kunnen nemen en ik kan je vertellen dat dat het nog moeilijker maakt. Ik zit met zoveel vragen waar ik gewoon geen antwoord op krijg. Het is dus heel belangrijk dat je nog veel praat en alle vragen stelt die je hebt ook al is dat heel moeilijk. Als je weet hoe je moeder over bepaalde dingen denkt of hoe haar gevoel erover is, maakt dat je eigen verwerking straks iets minder moeilijk.
Maar ik kan je ook vertellen dat als leven lijden wordt, dan is rekken in principe voor geen enkele partij beter. Dus zolang het leven nog leven is moet je van ieder moment genieten. Heel veel Sterkte gewenst
jorien

04-12-2004 22:49

Lieve Assie,
Uit eigen ervaring kan ik je zeggen dat je ieder moment moet mee pikken wat er is.
Zorg dat jullie alles samen bespreken wat er nog te bespreken valt. Het is heel vervelend om zoals Sandra met vragen achter te blijven.
Geniet van ieder moment wat jullie hebben want die zullen je later heel dierbaar zijn.
Mijn moeder is kerstavond 2002 overleden en heel raar gezegt…we waren er klaar voor. We hadden alles besproken wat er besproken moest worden en het is toen allemaal heel vredig gelopen. Wat die morfine betrefd….probeer haar te overtuigen dat het helemaal niet erg is om gewend te raken aan morfine. Als je goede begeleiding van de huisarts krijgt kan ze zo goed als pijnloos zijn. Nooit helemaal maar hij kan het draagbaar maken.En dat is toch heel veel waard.
Heel veel sterkte ,Jorien.
Marjon

10-12-2004 15:21

Hallo,
ten eerste wil ik jullie heel veel sterkte wensen met komende tijd.
Ik kan me heel goed voorstellen dat jullie bij je moeder willen zjn deze tijd, ook al is het niet nodig volgens de verpleegkundige…het is voor jullie gevoel erg fijn en ik denk voor jullie moeder ook. Zij kan steun van jullie krijgen en de komende tijd van jullie genieten.
Heel veel sterkte!!!!!

mijn mams

assie

elize

Rakkertje

jolanda

Sandra

jorien

Marjon