Hallo,
Mijn oma, 74 jaar, heeft longkanker. Dit is pas 2 weken terug geconstateerd. Er zijn alleen maar uitzaaiingen gevonden in de longen, in haar hoofd en in haar buik. De boosdoener is niet gevonden. Ze houdt vocht vast in haar hoofd. Het lijkt alsof ze aan dementie lijdt, maar dat is niet zo. Ze heeft af en toe uitval en dan weet ze dingen niet meer.
In februari zijn ik en mijn man getrouwd. Mijn oma was heel afwezig. Dat was ze al enige tijd. Wij dachten dat ze in een soort shock was, omdat een zus van haar was gestorven en mijn opa heeft een herseninfarct gehad. Met opa gaat het goed.
Mijn oma viel geregeld en wij maakte ons zorgen. De dokter zei dat dit met ouderdom te maken had. Zo'n anderhalve maand geleden begon hij het serieuzer te nemen en vroeg oma de valpartijen bij te houden.
Twee weken geleden is ze per ambulance naar het ziekenhuis overgebracht. Ze zat inmiddels al in een rolstoel want lopen ging slecht. Ze was op een zondag ineens heel misselijk en mijn opa belde de huisartsenpost. Maandag kon de dokter pas komen en die vertrouwde het niet.
Mijn oma kan niet meer behandelt worden en ligt nu nog wel in het ziekenhuis. Ze moet naar een verpleeghuis. Ze is slecht te verstaan en heel moe. Ze heeft nu nog geen pijn, maar hoe zal dat verder gaan? Ze is heel bang, dat weet ik, maar ze heeft een emotieloze uitdrukking op haar gezicht. Ik wil graag ervaringen van mensen horen. Herkennen mensen dit verhaal? Ik wil graag nog het beste voor haar eruit halen.
Judith