Hallo allemaal,
Al meer dan een jaar geleden is bij mij alvleesklier kanker ontdekt.
Aangezien er volop uitzuiingen naar de lever zijn is er geen behandeling meer mogelijk.
Alles is twee keer gecontroleerd en aan ons laten zien op foto's.
Toch leef ik nog steeds.
Zijn er meer mensen die dit meemaken of van andere meegemaakt hebben.
gr. Hans
Hoi Hans,
Heb al div. berichten op dit forum gezet m.b.t. mijn moeder welke ook alvleesklierkanker had, misschien heb je ze wel gelezen. Bij mijn moeder hebben ze nog wel 2 operaties uitgevoerd waarbij ze beide keren o.a. een gedeelte van de alvleesklier hebben weggenomen in de hoop dat daarmee ook de kanker werd weggehaald. Helaas was dit niet het geval en is er tegen mijn moeder gezegd dat ze niet zo lang meer had. Maar ze heeft gelukkig nog een hele tijd bij ons mogen zijn. Helaas is ze op 29 september j.l. overleden. Maar ze heeft nog een hele tijd wel alles kunnen doen wat ze wou. Natuurlijk was ze wel wat eerder vermoeid maar verder was er hele lange tijd niet echt iets te merken. Je hoort steeds berichten dat het zo heel snel gaat maar ook bij mijn moeder was dat, net zoals bij jou, niet het geval. Ben je helemaal niet geopereerd, hebben ze ook geen omleiding van de gal gemaakt. Want meestal word je bij alvleesklierkanker geel omdat de gal niet afgevoerd kan worden op de juiste manier.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en geniet lekker van alle dingen en doe zoveel mogelijk.
Sandra.
Beste Sandra,
Nee ik ben niet geopereerd.
In een notendop:
Na tal van klachten een huisarts bezoek.
Maandenlang bloed onderzoek.(waarden liepen constant op)
Vervolg een echo, ter plekke kwam alles in een stroomversnelling.
Direct een ct-scan en kort daarna een leverpunctie.
Uitslag: kwaadaardig uitgezaaid naar de lever.
Geen genezing meer mogelijk alleen pijnbestrijding.
Aan de buitenkant valt niet te zien welke ernstige ziekte ik onder mijn leden heb.
Door middel van pilletjes onderdruk ik de klachten die ik nu heb.
Alles kan opgevoerd worden, ook is chemo(indien dit iets oplost) een mogelijkheid.
Ondanks dat ik in de watten gelegd wordt en een heel gelukkig leven heb, maalt het constant in mijn hoofd. Hoe lang nog?
Ja Hans, dat kan ik me heel goed voorstellen. Het is afschuwlijk om te weten dat je die rot ziekte bij je draagt en verder niet weet hoe het gaat verlopen. Ik weet dat ik bij alles bij mijn moeder dacht dat het de laatste keer was dat ze iets mee zou maken (een verjaardag bijv.) maar in veel gevallen is er toch nog een 2e keer gekomen.
En inderdaad aan de buitenkant is dan niets te zien waardoor buitenstaanders dan ook weer denken dat het allemaal wel mee zal vallen maar buiten de lichamelijke ongemakken is er ook de geestelijke pijn die verschrikkelijk is. Ik kan helaas geen antwoorden geven maar kan alleen maar met je meeleven en hopen dat het nog heel lang “goed” blijft gaan.
Heel veel sterkte,
Sandra.
Hoi Hans,
Als eerste wil ik je heel veel sterkte wensen en geniet van de mooie momenten.
Mijn vader had ook alvleesklierkanker met uitzaaiingen in de lymfklieren en de tumor was vastgegroeid in de poortader, dus niets meer aan te doen.
Mijn vader had eind 2002 last van zijn maag, volgens de huisarts was het maagslijmvliesontsteking, in februari is hij doorgestuurd naar het ziekenhuis, deze dachten gelijk richting kanker, in mei is hij vanuit het ziekenhuis hier doorgestuurd naar groningen en deze gaf de definitieve uitslag, alvleesklierkanker, leverpunctie was goed, alleen tijdens de whippleoperatie kwamen ze erachter dat het helemaal mis was.
Mijn vader is op 19 januari 2004 overleden.
Groetjes Monique
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's