longkanker zonder klachten

  • Dorien

    Op 17 juni 2004 kreeg onze moeder de diagnose longkanker met uitzaaiingen in de klieren, behandeling is niet mogelijk, op termijn e.v.t chemotherapie om extra leven( lijden) te behalen.Nu klinkt dit wellicht heel kil en koud hoe ik dit ervaar,niets is minder waar, het is alleen voor ons en iedereen om ons heen niet te begrijpen, dat wanneer er bij iemand een fatale diagnose gesteld is er immers toch ook klachten moeten zijn. onze moeder sport, gaat veel stappen,niets is haar letterlijk te veel, ze leeft haar leven als op 16 juni 2004.Natuurlijk zijn wij ongelooflijk dankbaar dat zij daar nog toe in staat is.Nu is mijn vraag of dat er mensen zijn die dit ook meemaken of meegemaakt hebben. Het is zo bizar om eerst een doodvonnis te krijgen en dan maar wachten op de klachten. Alvast bedankt,Dorien.

  • Ramona

    vreselijk he, vooral als je mama nergens last van hebt is het zo onbegrijpelijk..Het is een kloteziekte, mijn moeder is er 8 aug aan overleden en ze was nog maar 56 jaar :(

    Maar ze heeft deze ziekte wel 3,5 jaar volgehouden, en dat is best lang als je vergelijkt.

    Ik hoop dat de chemo en eventuele bestraling voor je moeder helpen.

    Sterkte…

  • adhuibers

    ik ben mr huibers

    ik was 13weken gestopt met roken

    3maanden ben ik long fotos laten maken toen was niets te

    zien

    toen begon ik te hoesten en de hijgen

    weer fotos laten maken nu bleek long kanker

    nu gaan ze botscan maken en dan chemo

    doe ik niets dan leef ik maar 3maanden nu

    wauw ik aan u vragen of de chemo zo ziek van bent

    ik hoop dat u in e mail terug stuurt

    ik ben veel bang ik ben 57 jaar

    mijn email is ad huibers@home.nl

  • Ramona

    MR HUIBERS : ik voel met u mee het leven is gewoon kloteoneerlijk.

    Mijn moeder had een enorme tumor eerste keer dat ze het te horen kreeg maar roch wilde ze leven en heeft ingestemd met de chemo en later de bestralingen.

    Voor deze behandelingen gaat er veel onderzoeken vooraf. Maar dat hoort u vanzelf wel. Het zijn niet altijd prettige onderzoekjes maar goed, u wilt leven dus u legt u leven in de handen van de dokters.

    Ik zou zeggen doe wel de chemo en eventuele bestralingen!

    Want bij mijn moeder was na al die chemos en bestralingen NIETS meer te zien van de tumor.

    De dokters zeiden wel eerlijk dat het bestraalde gedeelte zit een litteken en daarachter kunnen ze niet kijken of de tumor groeit.

    Maar mijn moeder had om de maand controle en toen om de 2 mnd en toen om de 3 mnd. Ze is er een jaar van af geweest maar helaas is het weer terug gekomen.

    Toen heeft de dokter gezegd dat het veel te snel is terug gekomen dus het was een aggressieve tumor. Ze heeft weer chemo gedaan en weer bestralingen maar omdat het na de eerste keer zo snel was terug gekomen waren deze behandelingen meer om de tumor tegen te houden. Dat is wel gelukt maar helaas na een poosje is er niet veel meer aan te doen dan alleen PIJNbestrijding.

    Ik wil u niet bang maken hoor met dit verhaal, mijn moeder wilde ook zo graag leven voor haar kidneren en haar kleinkinderen…Ze had een heel sterk hart en daarom heeft ze het zolang volgehouden.

    Maar doet u nou astublieft wel de chemo en eventuele bestraling want misschien blijft het bij u wel weg de tumor.

    En geniet van het leven…

    Veel sterkte meneer Huibers

  • Dorien

    Beste Heer Huibers.Ik vind het verschrikkelijk voor U en Uw familie,dat ook jullie wereld ineen stort na zo een diagnose.Ik kan u natuurlijk geen advies en raad geven,maar toch wil u aanraden om zo positief mogelijk het “normale leven”te hervatten.Ook onze moeder is natuurlijk vreselijk bang om alles wat haar te wachten staat,maar desondanks heeft zij het plezier om nu nog echt te leven nog niet opgegeven,haar mening is dan ook, dat wanneer je bij de pakken neer gaat zitten, je conditie, je wil om te leven en bovenal een stukje acceptatie dat je dood zal gaan ziender ogen zal verdwijnen.Veel sterkte,Dorien.

  • Dorien

    Ramona,Ik vind het moeilijk te begrijpen waarom jij in jouw reactie aan de Heer Huibers zoveel pijn en ellende kenbaar maakt.De Heer Huibers geeft immers aan dat hij vreselijk bang is, het lijkt mij dan ook veel beter dat jij het medische vervolg aan de desbetreffende specialist over laat.groet,Dorien

  • Lerira26

    Spijt me was niet mijn bedoeling….

  • Dorien

    Lerira ben jij ramona? groet,dorien.

  • Lerira26

    Ja klopt…