Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ron@ld
Beste Sylvia,
Heel veel sterkte.
Ronald
Sandra en Ronald heel hartelijk bedankt voor jullie medeleven. Ik moest huilen toen ik jullie lieve woorden las.
Ik mis mijn ouders zo verschrikkelijk, vooral mijn moeder (ik ben het enige meisje tussen vijf broers). Nu zijn we voorzichtig begonnen met het ontruimen van mijn ouderlijk huis en alles wat ik vastpak brengt zoveel emoties te weeg. Gelukkig kan ik erg goed opschieten met mijn broers en schoonzussen en delen we dit verlies samen. het blijft alleen voor ons zo moeilijk te bevatten dat er in juli nog niets aan de hand was en nu hebben we niets meer.
Neemt niet weg Sandra dat ik open blijf staan voor anderen en probeer de andere te steunen of te helpen. Met betrekking tot jouw situatie vind ik het super dat je eerst kunt gaan kijken in een hospice en ook dat je moeder dat nog kan. Ik ben er bijna van overtuigd dat een hospice een hele mooie oplossing is en dat alle mensen die er werken gigantisch gemotiveerd zijn.
Liefs Sylvia
Hallo Sylvia,
Het is eventjes geleden maar ik hoop dat je dit berichtje leest. Hoe is het op dit moment met je. Kan je het allemaal een beetje aan? Mijn moeder is inmiddels ook overleden dus ik denk wel dat ik kan invoelen hoe je je voelt. Wat een afschuwlijke rot ziekte is het toch ook.
Ik weet niet of je er behoefte aan hebt om er over te praten maar je mag me ook mailen anders. (sandra_tg150@hotmail.com).
Misschien tot mails,
Sandra.
Hoi Sandra,
Hoe is het met jou?
Ik heb het nare bericht van het overlijden van je moeder gelezen. Wat in en in triest is het toch allemaal. Je vraagt je af of het gat ooit minder diep gaat worden. Ik vind het wel geweldig dat jij nog zoveel liefde en aandacht voor anderen hebt.
Met mij gaat het redelijk. We zijn net een weekje weg geweest want door het overlijden van mijn beide ouders hadden we in augustus geen vakantie gehad. Ik ben met al mijn broers en gezinnen weggeweest. Alle kinderen vonden het heerlijk. Thuis gekomen kwam alles weer in hevigheid terug. Doordat we het huis van mijn ouders ook moesten ontruimen staan er nu bij mij dierbare spullen maar ook zo confronterend.
Ik mis mijn ouders en ik ben ook graag op de begraafplaats waar ze naast elkaar liggen. Ik ben druk met heide en bloemen. Waarschijnlijk zoek ik ook allerlei rituelen om te kunnen verwerken.
Ik zie wel heel erg tegen de kerst op. Dat was namelijk echt een feest met mijn ouders. Ze maakten er altijd veel werk van. Maar ja, we moeten er ook een beetje doorheen en koesteren wat we hebben aan herinneringen.
Tot slot wil ik nog wel opmerken dat iedereen op dit Forum heel begaan is met elkaar en dat is super.
Liefs Sylvia.
