wat is dit moeilijk allemaal

  • assie

    ook ik wil mijn verhaal kwijt als jullie het niet erg vinden.Mijn moeder had ook op een ochtend bloed in haar urine..urine weggebracht naar huisarts (die het gelukkig niet vertrouwde) en verder volgde onderzoeken bij uroloog.na een aantal onderzoeken kwam er dus uit dat mijn moeder een kwaadaardige kanker in een van haar nieren had,maar na een goed gesprek met deze arts zou deze verwijderd worden en zou ze weer kunnen genieten van het leven.Ze maakt een afspraak bij de rontgen en voor een hartfilmpje om helemaal klaar te zijn voor deze operatie.Ze moest die week erop naar de uroloog om de operatie te bespreken maar deze zei dat het allemaal een andere wending heeft gekregen…op haar longfotos waren uitzaaiingen gevonden ..op elke long wel 30 stuks.Nu heeft zij afgelopen vrijdag een brochescopie gehad maar ook daar nog geen resultaat.Nu moet zij 16 juli een scan maken en op de 19de de uitslag.Ik ben erg bang dat dit verkeerd afloopt voor haar,ze mankeert nooit wat.Ze is al wel een paar jaren bij een internist omdat ze een goedaardige tumor heeft in haar bijnier,maar die was 6 jaar geleden 2cm en dat is nu nog.Ik ben erg verdrietig en kan hier moeilijk over praten met me moeder,we hebben een hele goeie relatie,maar dit is wel zo n moeilijk onderwerp

    En ik heb zoveel vragen,weet niet eens waar ik moet beginnen,denk dat ik op dit moment steun zoek op een of andere manier,en daarbij de uitslag duurt allemaal nog zo lang.

    Bedankt iedereen die dit leest,en ik wens iedereen heel veel sterkte die dit allemaal door moeten maken.

    groetjes assie

  • Ester

    Hallo Assie,

    Vreselijk wat je allemaal meemaakt en de dagen duren nu erg lang en zitten vol spanning. Mijn moeder is in januari overleden, 8 weken na de diagnose kanker.

    Je moet er wel met je moeder over praten hoor, het kan nu allemaal nog, jullie zijn beide verdrietig maar je moet later niet het gevoel hebben dat je te weinig met haar besproken hebt en ze mag best jou verdriet zien.

    Misschien heb je een goede vriendin of een broer of zus waar je ook mee praten kan, deel het in ieder geval met iemand dat helpt altijd.

    Veel sterkte, Ester.

  • tetje

    hoi Assie.

    het klinkt misschien afgezaagd maar ik weet heel goed wat je doormaakt. míjn vader is een jaar geleden (4 juli) aan longkanker overleden. Hij is gelukkig thuis overleden en wij hebben hem tot het laatst kunnen verzorgen,knuffelen en wat zo belangrijk is praten,heel veel praten en lachen want hoe raar het ook klinkt een flinke dosis humor heb je toch echt nodig. Als ik nu een jaar later terug kijk is die tijd die wij nog van mijn vader hebben mogen genieten onvervangbaar door wat dan ook. Het maakt je ook sterk hoe moeilijk het ook is maar de zon gaat toch weer schijnen en dan kom je weer dingen tegen dat je denkt, hee dat is waar ook het leven kan ook weer leuk zijn. het volgende verdietige is nu weer aan de beurt. bij mijn moeder is 3 weken geleden ook kanker ontdekt. zij is ondertussen geopereerd en moet als het goed is 6 chemokuren ondergaan. bij de operatie hebben ze niet alles weg kunnen nemen dus hoe dit afloopt is nog maar afwachten. daarom is het zo belangrijk hoe moeilijk het ook kan zijn om met je moeder te praten en te huilen maar ook om te lachen want de kansen die je nu misschien voorbij laat gaan krijg je nooit meer. ik wens je veel sterkte voor de tijd die nog komen gaat. tetje