update mijn mama

  • Ramona mv Leyla en Riza

    Vandaag is mijn moeder naar het zkh geweest…

    Ze kunnen niets meer voor haar doen , op de foto was te zien dat de longtumor was gegroeid..Mijn moeder vroeg hoelang nog..De dokter sprak over “enkele maanden”

    Verschrikkelijk….

    Ze kunnen alleen haar medicatie indien verhogen want pijn heeft ze..heel veeel in haar benen waar de uitzaaiingen zitten. De zwaarste bestraling op haar been mocht dus ook niet baten want de pijn is er nog steeds en wordt steeds erger.

    Morgen ga ik de h.a. bellen.

    Mijn moeder nog maar 56 jaar oud, zoveel geknokt en toch mag het niet baten.

    Ze zit nu al bijna 2 mnd in bed, wilt zo graag leven wilt zo graag haar kleinkinderen zien opgroeien…Waarom…Dat is wat vele mensen met mij hier op het forum zich afvragen. Waarom worden mensen van ons afgenomen…

    Ik hoop dat ze zich door de medicatie wat beter gaat voelen want het is zo erg als je moeder zoveel pijn heeft. Ze is een doorzetter, wil niet graag toegeven aan zwaardere medicijnen maar het is ook niet nodig om zoveel pijn te lijden.

    Jullie kunnen eerdere berichten van mijn moeder, onder mama update d8 ik…

    Hier dus weer een update alleen een wel heel erg trieste update…

  • klaver5

    Ik kan jullie alleen maar heel veel sterkte wensen voor de komende tijd.Ik heb zelf vorig jaar mijn vader verloren aan longkanker, het ging zo snel, niet te geloven.

    Probeer toch van alle goede momenten te genieten en steun elkaar, dat is heel belangrijk.

    Voor je moeder hoop ik dat de ha goede pijnmedicatie heeft, niets is zo erg als pijn lijden.

    Ik heb zelf een dagboekje bijgehouden vanaf het moment dat we hoorden dat mijn vader zo ziek was, daar lees ik nu veel in en ik heb daar ook steun aan, zijn moeilijke momenten staan erin maar ook de grapjes en zijn goede dagen heb ik erin beschreven.

    Heel veel sterkte!!

  • jeannette

    Hoi,

    In de eerste plaats heel veel sterkte de komende tijd!!!!

    Ik ben geregeld op deze site, maar reageer bijna nooit. Ik lees altijd je updates.

    Alleen omdat ik voor 2 jaar terug in het zelfde schuitje heb gezeten met mijn moeder.

    Mijn moeder kreeg in december hevige nekklachten. In april het jaar daarop overleed ze. Ze had long-, lever, botkanker. Overal had ze uitzaaiingen.

    Ook zij wilde niet weg van ons, ook zij wilde mijn zoontje nog zo graag voor het eerst naar school zien gaan enz. Maar helaas dat was haar ook niet gegund.

    Ik moet ook eerlijk zeggen dat zij tot het laatste moment geknokt heeft, maar helaas, het is een hard gelach.

    Ik ben bij ieder onderzoek, ieder gesprek, overal met haar naar toe gegaan. Dit wilde ik voor haar doen. Mijn vader is voor 12 jaar terug al overleden. Dus zo stond ze er niet alleen voor. Ik ben blij dat ik dit gedaan heb, voor haar, maar ook voor mezelf. Tot het laatste moment ben ik bij haar geweest, het was niet gemakkelijk, het was zwaar, maar ik vond het fijn om het te doen.

    Je kunt niet meer doen dan dit, ook al zou je het zo graag willen, en op zo'n manier heb ik toch het gevoel gehad en heb het nog, dat ik haar enigszins heb kunnen helpen.

    Heel veel sterkte in de komende tijd toegewenst!!!!!!!!!!!

    Jeannette

  • janny

    Ramona vreselijk ik weet wat je meemaakt mijn moeder is twee jaar geledenoverleden. Ben vandaag met mijn vader in het ziekenhuis geweest.Hij heeft uitzaaiingen in zijn hoofd. Het leven is eht geen pretje heel heel veel sterkt meidRamona mv Leyla en Riza schreef:

    >

    > Vandaag is mijn moeder naar het zkh geweest…

    > Ze kunnen niets meer voor haar doen , op de foto was te zien

    > dat de longtumor was gegroeid..Mijn moeder vroeg hoelang

    > nog..De dokter sprak over “enkele maanden”

    >

    > Verschrikkelijk….

    > Ze kunnen alleen haar medicatie indien verhogen want pijn

    > heeft ze..heel veeel in haar benen waar de uitzaaiingen

    > zitten. De zwaarste bestraling op haar been mocht dus ook

    > niet baten want de pijn is er nog steeds en wordt steeds erger.

    > Morgen ga ik de h.a. bellen.

    >

    > Mijn moeder nog maar 56 jaar oud, zoveel geknokt en toch mag

    > het niet baten.

    > Ze zit nu al bijna 2 mnd in bed, wilt zo graag leven wilt zo

    > graag haar kleinkinderen zien opgroeien…Waarom…Dat is wat

    > vele mensen met mij hier op het forum zich afvragen. Waarom

    > worden mensen van ons afgenomen…

    >

    > Ik hoop dat ze zich door de medicatie wat beter gaat voelen

    > want het is zo erg als je moeder zoveel pijn heeft. Ze is een

    > doorzetter, wil niet graag toegeven aan zwaardere medicijnen

    > maar het is ook niet nodig om zoveel pijn te lijden.

    >

    > Jullie kunnen eerdere berichten van mijn moeder, onder mama

    > update d8 ik…

    > Hier dus weer een update alleen een wel heel erg trieste

    > update…

  • Sandra

    Het verhaal is voor mij heel herkenbaar. Mijn moeder is 62 jaar en heeft alvleesklierkanker. Ze hebben haar nog 2x geopereerd met de hoop dat ze er op tijd bij waren maar helaas mocht dat niet zo zijn. Mijn moeder heeft te horen gekregen dat ze ongeveer nog een jaar te leven had. Inmiddels is dat jaar bijna verstreken en is ze er nog. Ook bij haar wordt de pijn steeds erger en heeft ze er toch veel moeite mee om zwaardere medicatie in te nemen. We praten wel op haar in omdat de pijn soms ondraaglijk is maar, net zoals bij jou moeder, wil ze niet toegeven. Ik leef heel erg met je mee en begrijp hoe je je voelt. Heel veel sterkte.

    Sandra.

  • jorien

    Beste Ramona,

    Ik wil jullie heeeeeeel veel sterkte toewensen voor de komende tijd.

    Probeer te genieten van de kleinste dingen….ze zullen je later heel dierbaar zijn.

    En probeer voor alles open te staan, hoe vervelend ze soms ook lijken.

    Je zult er in een later stadium veel aan hebben.

    Sterkte, Jorien.

  • Ramona mv Leyla en Riza

    Mijn moeder slikt nu : smorgens Diclofenac zetpil 100 mg en Oxycontin 20 mg smiddags Diclofenac zetpil 100 mg en savonds Diclofenac zetpil 100 mg en weer Oxycontin, Daarnaast heeft ze een Morfinepleister van 50 mg, en nog Emlazalf/pleisters…

    En eindelijk heeft ze geen pijn na al die getob met medicatie..

    alleen voor hoelang…

  • kim

    beste ramona,

    Ik begrijp heel goed hoe je je voelt.

    Ik ben zelf 23 jaar oud en mijn moeder is op 11 mei 2004 op 48 jarige leeftijd overleden aan eierstokkanker.

    Wij kregen dit bericht op 14 augustus 2003 te horen en nu is ze er al niet meer.

    Het is verschrikkelijk om dit mee te moeten maken ik wens jullie heel veel sterkte.

    Veel liefs van kim,Ramona mv Leyla en Riza schreef:

    >

    > Vandaag is mijn moeder naar het zkh geweest…

    > Ze kunnen niets meer voor haar doen , op de foto was te zien

    > dat de longtumor was gegroeid..Mijn moeder vroeg hoelang

    > nog..De dokter sprak over “enkele maanden”

    >

    > Verschrikkelijk….

    > Ze kunnen alleen haar medicatie indien verhogen want pijn

    > heeft ze..heel veeel in haar benen waar de uitzaaiingen

    > zitten. De zwaarste bestraling op haar been mocht dus ook

    > niet baten want de pijn is er nog steeds en wordt steeds erger.

    > Morgen ga ik de h.a. bellen.

    >

    > Mijn moeder nog maar 56 jaar oud, zoveel geknokt en toch mag

    > het niet baten.

    > Ze zit nu al bijna 2 mnd in bed, wilt zo graag leven wilt zo

    > graag haar kleinkinderen zien opgroeien…Waarom…Dat is wat

    > vele mensen met mij hier op het forum zich afvragen. Waarom

    > worden mensen van ons afgenomen…

    >

    > Ik hoop dat ze zich door de medicatie wat beter gaat voelen

    > want het is zo erg als je moeder zoveel pijn heeft. Ze is een

    > doorzetter, wil niet graag toegeven aan zwaardere medicijnen

    > maar het is ook niet nodig om zoveel pijn te lijden.

    >

    > Jullie kunnen eerdere berichten van mijn moeder, onder mama

    > update d8 ik…

    > Hier dus weer een update alleen een wel heel erg trieste

    > update…

  • Cin

    Beste Ramona,

    Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd. Ik weet hoe verdrietig en hard het is om dit mee te moeten maken. Maar probeer ook te genieten van de mooie momenten die er nog zijn.

    Mijn moeder is na een strijd van 1,5 jaar op zaterdag 29 mei overleden aan longkanker. Ze was een levensgenieter, een vechtertje en pas 58 jaar. We hebben in deze moeilijke periode hele verdrietige, maar ook hele mooie en fijne dingen met elkaar gedeeld. Door met elkaar te praten en gevoelens te delen, gezegd te hebben wat we wilden zeggen……. geeft het mij, in deze verwarde dagen, een stukje rust. Al mis ik haar vreselijk………..

    Heel veel sterkte en deel jullie verdriet

    Groetjes Cin