onzekerheid

  • Ellie

    Je durft het woord al bijna niet te noemen. Het is eng. Mijn moeder had borstkanker. Ik loop nu zelf al een tijdje rond met vage klachten. Steken onder mijn oksel en ook is daar een klier opgezet. Ook zijn mijn klieren in de lies opgezet. Ik geloof dat ik dat altijd al had. ook ben ik langzaam veel afgevallen en is mijn spijsvertering erg snel. Ik heb al bloedonderzoek gehad en ook een mammo van mijn borsten. Daar was niets op te zien. Toch maak ik me zorgen maar mijn huisarts die gooit het op stress en neemt mijn klachten niet serieus. Met moeite kreeg ik een verwijsbrief en over de klieren voor die 0,01% kan hij zich niet druk maken. ik ben in 3 jaar tijd nooit naar de huisarts geweest en dan krijg je dit!

    Het zit me erg dwars dat ik er nog steeds mee rondloop. Ik wil gewoon weten wat het is! Ik

    Ellie 28

  • Harriët

    Beste Ellie, stá erop dat je goed onderzocht wordt, en mocht je het na het 1ste onderzoek nog niet vertrouwen, ga dan voor een second opinion. Kom alsjeblieft voor je zelf op. Mijn mamsje is vandaag, 20 maart, precies 5 jaar geleden overleden aan de gevolgen van kanker. Pancreas kanker, wat zich uitzaaide naar de kleine hersenen. Volgens de arts was er voortdurend niets aan de hand met mijn moeder, en zat het tussen haar oren!!!!! Ja, het zat letterlijk tussen haar oren, de tumoren welteverstaan. Zij werd maar 58 jaar. Ellie, het beste met je, en ik hoop voor je dat er echt niets aan de hand is.

  • Louise

    Ellie,

    ga aub naar een andere arts!!

    Ikzelf ben net verlost van een huidtumor die ik al bijna 3 jaar heb. Men denkt dat het kwaadaardig is…en dit was de 6e keer dat ik een arts zag mbt tot die plek….eerst 3 keer bij mijn voormalige huisarts en toen 1 keer bij een dermatoloog die er nauwelijks een blik op wierp, daarna bij een andere huisarts die meteen verwees en bij de tweede dermatoloog die zei dat het allang weggehaald had moeten zijn, zeker omdat er zo'n rare bloedende bult op zat….nu ben ik dus misschien, of zelfs waarschijnlijk (na dermascopie) te laat, dankzij twee lamlendelingen die niet dachten aan; voorkomen is beter dan genezen…!!..Ik heb 2 heel jonge kinderen en kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik niet doorgezeurd heb..alle gevolgen zijn nu voor mij…en zij…leven rustige verder. 6 keer een afspraak met het verzoek deze pelk te verwijderen waren nodig, had ik het maar op kortere termijn gedaan, dan te vertrouwen op hun ‘deskundige’ mening.

    Volg je gevoel en ‘zeur’ net zolang door tot JIJ de zekerheid hebt die je zoekt!!!!!!!!!!!!!!! Het gaat niet om de arts, maar om jouw leven, jouw gevoel, jouw angst, je hebt nb je moeder verloren!!

    Sterkte!! Louise

  • Jet

    Natuurlijk ben je onzeker.

    En klachten komen door “stress?”

    Dus is het niet ernstig?

    (Men kan ook een hartstoornis krijgen van stress, zou de arts dan ook zeggen: och maak je niet druk, dat komt allemaal van de stress.)

    Kijk eens of je een afspraak kunt maken als je eigen huisarts op vakantie is. (of tijdens het weekend, als hij niet werkt)

    Wie weet reageert een vervanger anders. (Mijn zus liep jarenlang met klachten die haar arts niet serieus nam, ze kwam toevallig bij zijn vervanger en die was verbaasd dat ze niet was doorgestuurd. Mijn zus kwam bij een specialist terecht en binnen een maand waren de klachten verdwenen, ze had een relatief simpele kwaal maar die niet vanzelf over ging)

    Heel veel sterkte en wijsheid gewenst en vooral ook moed om voor jezelf op te komen. Het is altijd makkelijker gezegd dan gedaan!

  • Ingrid Hardjokoesoemo

    Hi Ellie,

    Blijf erachter aan gaan en sta in je recht, want potverdikke een mens mag toch weten wat hij of zij onder de leden heeft? Zeker met de voorgeschiedenis betreffende je moeder, je hebt al genoeg ellende meegemaakt en nu willen ze je niet eens doorverwijzen, elk mens heeft recht op een second opinion. Natuurlijk kan het een klacht zijn die is voortgekomen vanwege je moeder, maar het kan natuurlijk ook lichamelijk zijn en als jij dat wilt laten onderzoeken, dan sta jij in je volle recht. Ik weet niet of er een soort bureau voor rechtshulp bestaat voor zoiets of dat je bij je zorgverzekeraar terecht kan met je verhaal, ik hoop het maar. Want je beseft zelf ook heel goed dat je gezondheid, je meest diebaarste bezit is en daar moeten we heel zuinig op zijn, want we krijgen maar één lichaam en het wordt tijd dat artsen dit ook gaan beseffen. Dat ze elk mens als individu gaan zien en als zij, de mens het niet vertrouwt, dat ze dan mogen doorverwezen worden, wanneer zij dit wensen.

    Ik wens je alle sterkte en ik hoop echt dat je het voor mekaar krijgt om doorverwezen te worden en dat ze jou serieus gaan nemen.

    Alle goeds van Ingrid Hardjokoesoemo