mijn moeder heeft eierstokkanker

  • kim

    Ik ben kim en ben 23 jaar oud sinds augustus 2003 heeft mij moeder eierstokkanker met uitzaaïng door haar hele buik.

    Mijn moeder heeft 12 chemokuren achter de rug en een zware buik operatie.

    De doktoren hadden gezegd dat 1 op de 4 vrouwen overlijd aan eierstokkanker en mijn moeder was diegene die het niet zou overleven.

    Ze hadden het mis de operatie was heel goed gegaan en de chemo sloeg aan.

    De tumorwaarde was van 510 naar 45 gezakt wereld nieuws voor ons allemaal.

    De afgelopen twee maande begon ik me zorgen te maken ik zag mijn moeder niet vooruit gaan de tumorwaarde bleef weer stijgen en de acites vocht op haar longvlies nam weer toe daar heeft ze ook een dreen voor in haar long dat tappen we zelf af anders stikt ze.

    Agelopen vrijdag 12 maart hadden we een afspraak met de arts, de tumorwaarde was weer gestegen en werd de arts een beetje ongerust hij is bang dat er opnieuw uitzaaïng zitten in haar borstkast, je wereld stort weer helemaal in.

    Maandag 5 april krijgen we te horen hoe mijn moeder er voor staat, ik ben ten einde raad en ben ook op zoek naar mensen die ook eierstokkanker hebben of iemand in de familie hebben met deze vorm van kanker.

    Sterkte voor iedereen,

    kim

  • Ramona25

    Veel sterkte…

    We duimen voor jullie…

  • Cisca

    Hallo Kim,

    Verschrikkelijk dat het zo snel bij je moeder is teruggekomen, bij mijzelf is eind juni 2002 eierstokkanker geconsteerd, met uitzaaiingen door de hele buik, en ook vocht achter de longen waar al kankercellen in zaten, dus ook 4e en laatste stadium, met de garantie ongeneeslijk, ik heb eerst de buikoperatie ondergaan, toen hebben ze al het zichtbare weggehaald.

    Begin september 2002 zei de oncoloog dat ik na chemobehandelingen nog ca. 2 jaar te leven had.

    Er stonden 6 chemokuren voor, en ik heb er 3 extra afgetroggeld, met het idee, ik heb te veel kankercellen, dus ik moet er zoveel mogelijk kwijt.

    Na de 9 chemocuren, bleek er op de ct-scan niets te zien te zijn, ik ben toen doorverwezen naar het St.Radboud Ziekenhuis in Nijmengen, omdat men daar bezig is met een wetenschappelijke studie met radioactieve muizenantilichamen, en je pakt natuurlijk iedere strohalm aan.

    Dit moest echter gebeuren binnen 60 dagen na de laatste chemokuur, van te voren zat er weer een operatie aan vast, want er kunnen ook al weer kleinere delen zijn, die nog niet op de scan zijn waar te nemen, gelukkig was dat niet het geval, en mocht ik dus meedoen aan die studie, de bijwerkingen waren verschrikkelijk, ik reageerde er veel heftiger op dan men had verwacht, maar ja, dat is het risico van een onderzoeksfase.

    Tot nu toe gaat alles redelijk stabiel, wel heb ik m'n werk moeten opgeven, en zit inmiddels in de WAO, want m'n energie en uithoudingsvermogen stelt niets meer voor, in mei wordt er weer een scan gemaakt, en dan maar weer afwachten, je bent zo machteloos, want je zou er vanalles tegen willen doen, maar dat kan niet meer.

    Door wat jij over je moeder vertelt, weet ik dus nu wat me ongeveer te wachten staat, en dat is niet niks.

    Ik begrijp jullie onzekerheid en leef met je mee, laat na 5 april even weten wat jullie te horen hebben gekregen, je mag natuurlijk ook eerder reageren, momentel sta ik er dan nog wel beter voor, maar dat kan maar zo veranderen, qua idee zit ik dus in een gelijkwaardige situatie van het elkaar aan kunnen voelen.

    Ik wens jou en je moeder veel sterkte toe, en zal zeker aan jullie denken.

    Hartelijke groeten,

    Cisca.

  • Ingrid Hardjokoesoemo

    Hallo Kim,

    Ik wens jou en je mamma alle sterkte toe en ik denk aan jullie. Op hoop van zegen.

    Alle goeds van Ingrid Hardjokoesoemo

  • Niek

    Beste Kim,

    Mijn beide grootouder hebben kanker gehad, mijn opa stembandkanker en mijn oma borstkanker.

    Ze zijn er beide weer goed bovenop gekomen, en ze hebben er ook altijd in gelooft dat het goed zou komen en daarom wil ik je op het hart drukken, blijf erin geloven iedere dag vinden doctoren nieuwe dingen uit om kanker beter tegen te gaan en laten we hopen dat het ook zo gaat in het geval van je moeder.

    met vriendelijke groet,

    niek

  • Cisca

    Hallo Kim,

    Hoe was het gesprek met de arts vandaag, hopelijk kunnen ze nog iets voor je moeder doen, ik heb steeds aan jullie zitten denken, wat een spanning.

    Vandaar dat ik het vandaag nog vraag, ik weet natuurlijk niet hoe je er aan toe bent, omdat ik niet weet wat jullie te horen hebben gekregen, maar zou je het me willen laten weten, ik heb me echt zorgen om jullie gemaakt, als je er nu niet toe in staat bent, komt het over een paar dagen wel, is prima hoor, maar ik denk in ieder geval aan jullie.

    Hartelijke groeten, en veel sterkte, Cisca.

  • Cisca

    Hallo Kim,

    Hoe is het met jullie, ben heel bezorgd, omdat je nog geen berichtje hebt gezet na 5 april, hebben jullie misschien zulk naar bericht gekregen, dat je er even doorheen zit?

    Hopelijk is het anders, maar omdat het zo lang duurt voor je antwoord, ga je je van alles in je hoofd halen, dat snap je wel.

    Heel veel sterkte, Cisca.

  • kim

    Bedankt voor de reactie, zoals je hebt gemerkt heeft het een lange tijd geduurd voor ik weer iets van me liet horen.

    Dat komt omdat het erg slecht ging met mijn moeder.

    En het aller ergste wat je dan als kind kan overkomen is dan ook gebeurd op 11 mei mijn lieve moeder is overleden.

    Het is onwerkelijk wat ons gezin is overkomen ik kan het ook niet uitleggen mijn moeder was me vriendin en moeder tegelijk ze is 48 jaar oud geworden het is allemaal zo oneerlijk.

    Ik hoop dat het met u wel wat beter gaat, ik wens u heel veel beterschap en het aller beste toe u mag altijd als u wat persoonlijker erover wilt praten een bericht naar me email sturen.

    groetjes van kim

  • Ellen

    Hoi Kim,

    Ik heb al eens vaker op deze site gekeken en je verhaal gelezen.

    Wat vreselijk voor jou en je familie dat je moeder is overleden.Ik wil je daarom heel veel sterkte wensen om met dit verdriet om te gaan.En om door te gaan.

    Ik wilde al wel eens eerder reageren omdat ik zoveel in jou verhaal herken. Ikzelf ben 24 jaar en in augustus 2001 is bij mijn moeder ook eierstokkanker ontdekt. Nu bijna drie jaar verder, is de kanker twee keer “weg” geweest. (Er was niets meer te zien op de scan.) Vorig jaar oktober is het weer terug gekomen en nu is de verwachting van de arts dat het nooit meer weg zal gaan. Zo'n vreselijk bericht. Wel kan mijn moeder nog chemokuren krijgen die bij haar wel wat doen, maar voor hoelang, zoveel angst.

    Ook mijn moeder is een vriendin en moeder tegelijk voor mij en is nog maar 50 jaar.

    Ik ben heel bang voor wat gaat komen en durf er nog niet teveel aan te denken. Ik zou heel graag willen weten hoe jij hier mee om bent gegaan. Maar ik kan mij ook goed voorstellen als je daar geen zin in hebt om op te reageren.

    Kim en alle andere mensen heel veel sterkte met alle angst en verdriet!

  • kim

    Beste ellen,

    Wat verschrikkelijk voor je, ik weet hoe je je voelt het is het ergste wat je kan overkomen in je leven.

    Ons verdriet is dan ook hetzelfde alleen het verschil is dat ik me moeder echt helemaal kwijt ben.

    Ik weet ook niet hoe ik je het beste kan uitleggen hoe ik ermee om ben gegaan.

    Mijn moeder haar ziekte periode heb ik nauwelijks beseft, het gebeurd je en je doet alles wat je kunt om zoveel mogelijk bij en met haar te zijn. En dat heb ik ook gedaan tot het laatste moment ik ben overal mee naartoe geweest heb me heel veel laten informeren, om me moeder zo goed mogelijk bij te staan. Het is heel zwaar omdat je zo bang bent om haar kwijt te raken.

    Mijn moeder was ook geopereerd en had twaalt chemokuren gehad en had mee gedaan aan een experiment zij was de eerste in het antoni van leeuwenhoek die daaraan mee deed.

    Maar niets mocht baten na de operatie leek het allemaal goed te zijn maar binnen acht weken kreeg mijn moeder het weer terug.

    Waar wordt jouw moeder behandeld en wat is de tumorwaarde van je moeder.

    Ik zou het fijn vinden als we wat vaker ons verhalen en onze ervaring samen zouden uitwisselen want het is moeilijk om dezelfde lotgenoten te vinden vooral van meisjes van mij leeftijd die een moeder hebben of hadden met eierstokkanker.

    Je mag eventueel ook naar me email sturen als je dat liever wilt.

    Heel veel sterkte wens ik jou en moeder en natuurlijk de rest van je familie.

    Groetjes,

    kim