Op 10 dec 2003 is bij mijn vader longkanker geconstateerd met uitzaaingen naar zijn bijnier en lympfe.
Mijn vader met de leeftijd van 75 jaar wilde geen chemo, ect……
Destijds gaf men hier al aan dat prognoses natte vinger zijn.
Hij kreeg 3 weken tot een maand.
Hij reageerde niet of nauwelijks meer tot 3 weken geleden.
Hij praat nu,kijkt vanuit zijn bed t.v en drinkt en eet mondjesmaat.
Hij vindt het gezellig als ik langskom hetgeen ik natuurlijk doe.
Wat ik nu niet snap is dat hij lichamelijk brood mager wordt maar geestelijk “opknapt”.
Mijn geest wordt volkomen misleid want het lijkt erop dat hij beter wordt hetgeen natuurlijk niet zo is.
Komt dit vake voor deze enorme oplevingen?
Overbodig om te zeggen dat ik hem liever zo zie als een aantal weken terug maar ik weet dat het toch ineens om kan draaien.
Moeilijk,moeilijk,……
MvrGr Eric