update....mijn mamma

  • Ramona25

    Hoi lezers….

    Als jullie de berichtjes ( 2) teruglezen van mij ( zie ramona25) dan weten jullie waar het over gaat!

    Mijn moeder had toen ze de uitslagen van haar knie en bekken! terugkreeg zei de dokter tegen haar dat het waarschijnlijk uitzaaiingen zijn maar hij dat met een neuroloog wilde overleggen en dat hij haar zou bellen voor de uitslag.

    Dus na 1 week nog geen telefoontje heeft mijn moeder gisteren zelf opgebeld en de assisitente zou hem terug laten bellen.

    Dus dat heeft hij gedaan met als mededeling dat ze inderdaad uitzaaiingen heeft in haar knie en bekken :(

    Mijn moeder belde mij huilend op er was op die moment ook niemand bij haar POTVERDIKKEME….Ik daarheen gelijk.

    De dokter heeft gevraagd of ze de pijn kon onderdrukken met haar pillen maar mijn moeder zei dat ze zoveel pillen slikt maar toch de pijn niet te onderdrukken was..

    Dus denkt de dokter aan bestraling bij haar alleen moest hij eerst weer met de neuroloog overleggen of dat is was ze gaan doen. Bij haar bekken kunnen ze moeilijk bij zei de dokter dus daar gaan ze ook naar kijken…

    Ik vind het verschrikkelijk…

    Mijn moeder die nu niets anders meer kan dan alleen piekeren over de dood :(

    Ik heb 2 kleine kids anders had ik wel bij haar geslapen om haar te troosten. Gelukkigw oont ze bij 5 min vandaan, maar dan nog de gedachte dat ze af en toe alleen zit en dan gaat piekeren…

    Hoelang kan iemand nog leven met uitzaaiingen? Kunnen jullie mij dat vertellen hoe snelspreidt zich dat uit?

    Ik vind het heel moeilijk…

  • Antsje

    Lieve Ramona,

    Tja, dus toch uitzaaiingen. Ik weet ff niet meer wat ik moet schrijven. Mijn moeder had ook overal uitzaaiingen. Ze heeft geen bestralingen gehad, maar ze hebben nog een chemokuur geprobeerd. Die sloeg helaas niet aan en toen is het heel snel gegaan. Ik hoop voor je moeder dat ze de pijn kunnen verzachten met bestralingen. Mijn moeder heeft ook heel veel pijn gehad. Toen ze in het ziekenhuis kwam te liggen, kreeg ze morfine. Gelukkig had ze daarna geen pijn meer. Op je vraag hoe lang iemand nog kan leven met uitzaaiingen?? Dat verschilt natuurlijk, maar het gaat altijd te snel. Geniet samen met je moeder, zolang het nog kan echt waar. Heel veel sterkte de komende tijd.

  • Chris

    Hoi Ramona,

    Ik denk dat niemand hier jou het antwoord kan geven waar je naar zoekt.

    Zelf denk ik dat de levensduur, wanneer er uitzaaiingen zijn, afhankelijk is van vele factoren. Zelfs een arts kan hier geen exact antwoord op geven.

    Het gaat om de aard van de ziekte, of het agressief is of niet maar ook of deze behandelbaar is. Daarnaast is de “gezondheid” van je moeder belangrijk of ze behandelingen kan verdragen. Ik hoop dat jullie arts hierin duidelijkheid kan geven.

    Toen mijn moeder ziek was heeft ze ook deze periode door moeten maken, ik weet wel dat haar positieve houding en acceptatie haar sterker gemaakt hebben. Zij heeft na die vreselijke diagnose (het eerste bericht wat mijn moeder kreeg was dat ze een vreselijk agressieve, niet te genezen vorm van kanker had en dat er overal uitzaaiingen zaten, ook in de lever en ook het bot) toch nog 3 1/2jaar geleefd, waarvan zeker 2 1/2 jaar in redelijk goede “gezondheid”. Daarna is ze behoorlijk snel achteruit gegaan.

    Ik vind de handelswijze van de arts in deze trouwens wel vreemd, om haar telefonisch dit nieuws te geven. :-( Maak goede afspraken met deze arts en als dingen niet duidelijk zijn nogmaals vragen, begrip van de ziekte is belangrijk in de verwerking.

    Heel veel sterkte de komende tijd!

    Groet

    Chris

  • Jet

    hallo Ramona,

    Tja moeilijk blijft het he? Ouders die ziek worden. Vroeger troostten zij ons als we verdrietig of bang waren. Nu is het andersom.

    Maar wat een ellendige manier waarop dit bericht is gekomen. Niks horen, zelf moeten bellen. En dan… pats boem. Knal voor je kop.

    Mijn vader maakte iets soortgelijks mee. Hij lag vanwege ernstige bijwerkingen van de chemo in het ziekenhuis zwaar ziek te zijn. Zijn behandelend artsen (oncoloog-internisten), beiden vrouwen, zijn erg attend. Maar op een gegeven moment komt er een arts aan zijn bed, chirurg, en die zegt: “U heeft een afsluiting in de dunne darm u moet geopereerd worden anders bent u met 7 dagen dood” En weg was de goede man.

    En mijn vader hoorde alleen het woordje “dood” nagalmen in zijn kop.

    Zijn eigen ongoloog internist wist niet dat die chirurg dit had gezegd en toen mijn vader naar die operatie vroeg zei zij: “Nee u kunt niet geopereerd worden, u bent zo ziek en zwak, dat redt u niet”.

    Nou toen waren mijn ouders helemaal in paniek. Achteraf bleek de chirurg niet goed geinformeerd of wat ook, we snappen het nog niet helemaal wat er nou gebeurde.

    Mijn vader heeft dagen lang op het randje gezweefd maar heeft het wonderwel gered. Grote vraag is nu, wat verder? Want de kanker zit er nog en net als jouw vraag is mijn vraag… hoelang nog… als chemo niet meer kan. (Bij mijn vader darmkanker met uitzaaiingen naar de lever.)

    En inderdaad… niemand die het weet.

    Heel veel sterkte ook voor je moeder.

    Jet