bang

Simone

15-02-2004 22:27

Hallo beste medemensen,
Ik heb al eerder op dit prikbord gestaan, omdat mijn vader longkanker had. Hij is helaas in oktober vorig jaar overleden na een ziekbed van 5 maanden! Het is zo snel gegaan, ongeloofelijk…. Het is een verschrikkelijke ziekte en het komt helaas zo vaak voor. 1 op de 3 mensen kan deze ziekte krijgen! Doordat mijn vader zo ziek was heb ik veel over kanker gelezen op internet en heb veel verhalen gehoord over mensen met kanker. Ik ben hierdoor zo bang geworden. Het kan immers iedereen treffen. Elke avond voel ik of ik ergens knobbeltjes voel of dat misschien mijn moedervlekken veranderen. Ik wordt echt paranoia.
Hebben anderen dit gevoel ook, na zo'n verschrikkelijke ervaring?
Zou het verstandig zijn om 2x per jaar naar de huisarts gaan voor een check-up van het bloed, longinhoud, bloeddruk, uitstrijkje, borstonderzoek enz.
Hiermee kan je de ziekte uiteraard niet voorkomen, maar je kan het misschien eerder ontdekken.
Jet

16-02-2004 09:51

Hier komt het gezegde vandaan: men lijdt het meest onder het lijden dat men vreest. En dat moet je dus niet doen, maarja dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk!!!
Probeer nuchter te blijven, jezelf in de gaten houden is goed. Maar niet dagelijks.
En kijk niet naar het cijfers “1 op de 3 mensen krijgt kanker”. Bij dit percentage zijn veel mensen van hoge leeftijd. Die allerlei andere ziektes hebben overleefd dankzij de goede gezondheidszorg. Kanker komt onder alle leeftijden voor maar onder jonge mensen veel en veel minder dan onder oudere mensen. Dus als je bijvoorbeeld 30 bent geldt de regel “1 op de 3 krijgt kanker” niet.
Probeer te relativeren en probeer te genieten van alles dat je nu hebt.
Groeten, Jet
Tonnie

18-02-2004 09:19

Simone,
Ik kan me moeilijk voorstellen dat je je leven laat beinvloeden door iets wat nog helemaal niet speelt.
Wat je nu doet is niet leven maar al dood gaan.
Jammer, want ik denk dat je nog jong bent.
Ik zit zelf gelukkig anders in elkaar, en ik wilde dat ik je daar een beetje van kon geven.
Mijn motto, ook in hele moeilijke tijden (die ik nu doormaak) maak je pas druk als het zover is.
Stel je verwachtingen bij op het moment dat het nodig is.
Dan ben je voor jezelf en je omgeving positief en stoot je geen mensen af.
Wil je hierop reageren, mail me dan persoonlijk.
Gr Tonnie
Cis

18-02-2004 21:58

Heel mooi geschreven, Tonnie.
Ik wens je verder heel veel sterkte met alles!
wil

22-02-2004 04:04

lieve “bangerds”
natuurlijk ben je bang wanneer jezelf of iemand waar je van houdt de diagnose kanker krijgt. dat is een normale en menselijke reactie.
en iedereen kan je goede adviesen geven , maar niemand kan in je hoofd of je hart kijken.die leven een eigen leven. de ene dag gaat het je goed, heb je misschien veel afleiding, en de andere dag zie je alleen maar donkere wolken en denk je aan de dood.
dit komt niet zomaar uit de lucht vallen want ik kan het weten en ik weet het.
ik ben zelf kankerpatient, in een half jaar tijd zijn mijn beide borsten geamputeerd
en mijn achtste operatie komt eraan. mijn zus is vorig jaar overleden aan dezelfde
soort kanker.bij ons is het erfelijk. maar je kan beter niet bij de pakken neer gaan
zitten maar genieten van wat je nu hebt en kan,want je maakt jezelf alleen maar zieker door te veel te piekeren.nogmaals het is voor anderen gemakkelijk om te zeggen, maar jij voelt en beleeft het en geen mens is hezelfde.
ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en doorzettingsvermogen, en ik ben er voor jullie wanneer je een luisterend oor nodig hebt(van een ervaringsdeskundige)
heel veel liefs,
wil
esmie

25-02-2004 12:27

Ik begrijp precies wat je bedoelt!! Een aantal jaren geleden is mijn vader overleden aan kanker, waarvan alleen de uitzaaiingen in de hersenstam zijn ontdekt. De primaire tumor is nooit opgespoord, zijn ziekteverloop duurde maar 14 weken. Ik ben daarna ook zo vreselijk bang geweest, en soms nog! Toen er meer mensen in mijn directe omgeving kanker kregen , ben ik naar een psycholoog geweest. Hij heeft me wat ‘handvaten’ gegeven, over hoe om te gaan met die angst. Het lukt me niet altijd om nuchter en reeel te denken, maar de meeste tijd wel. Mensen die dit van nature hebben; gefeliciteerd! ik vind het een hele gave, maar als je dat van nature niet kunt moet je , denk ik, hulp zoeken op de plaatsen waar je het kunt vinden. Mij heeft het geholpen, misschien heb jij er ook iets aan…….

bang

Simone

Jet

Tonnie

Cis

wil

esmie