helpen.

  • Andre

    Afgelopen zomer ben ik een meisje tegen gekomen.

    Het bleekt dat haar moeder de ziekte heeft. Het gaat nu ook niet goed. Nu hebben we besloten dat we elkaar voorlopig niet meer zien. Ik kan begrijpen dat zij nu niet de tijd of energie heeft om aan een relatie te werken. En om die reden wil ik een stap terug doen.

    Het is gemeen en niet eerlijk deze hele situatie (en dan heb ik het over haar, ze is nog zo jong en dan al met deze prolemen om moeten gaan, en haar moeder verliezen), ik heb er geen andere woorden voor. Ik geef veel om haar en wil haar graag steunen.

    Alleen weet ik niet hoe, en of ik het moet doen. Mensen die in deze situatie hebben gezeten, kunnen mij misschien hier meer over vertellen.

    p.s. ze duwt mij eigenlijk een beetje vanzich af. Ze wilt niet dat ik me hier zorgen om maak, maar dat doe ik nu eenmaal omdat ik veel om haar geef.

  • charles huyben

    Beste Andre

    Ik heb je oproep gelezen, er valt me een ding op,nml je praat over de ziekte , wat bedoel je eigenlijk????????? het kan van alles zijn.

    Maar ik denk dat je kanker bedoelt, zeg gewoon waar het omgaat en draai er niet omheen dat heeft geen zin, ik weet het het is voor veel mensen moeilijk het woord uittespreken, maar het feit is er , aanvaar dat ook.

    Hoe jij dat in je relatie moet doen dat weet ik ook niet, gun elkaar de ruimte om daar uiting aan te geven,wees bovendien allebei je zelf .

    Echte liefde houd stand , altijd

    Veel kracht en sterkte wens ik jullie beiden toe.

    vriendelijk groetend

    charles huyben

  • Debby

    Het is logisch dat dit meisje zich zoveel mogelijk met haar zieke moeder wil bezig houden. Maar ik denk dat ze zich ook moet realiseren dat ontspanning ook geen kwaad kan. Af en toe samen iets leuks doen met jou bijvoorbeeld, zo kan zij haar gedachten ook even verzetten.

    Of juist haar hart luchten wanneer zij daar behoefte aan heeft. Misschien zelfs iets met z'n 3-en doen? Hoewel ik weet natuurlijk niet hoe ziek haar moeder op dit moment is. Gun haar in ieder geval de tijd, en laat weten dat je er bent voor haar zou ik zeggen.

  • Deez

    Hey Andre

    Ik heb precies hetzelfde meegemaakt, toen ik bij mijn vriend kwam zat zijn moeder in de terminale fase. Hij is erg gesloten en ik praat ook al niet zoveel, toch maakte ik me hier erg druk om, ook omdat hij zijn vader ook al aan deze verschrikkelijke ziekte was kwijtgeraakt.. Ik wou hem helpen maar wist niet, nu ben ik dan nogal emotioneel en iedere keer als hij wou praten begon ik te huilen,waardoor hij zich inhield omdat hij mij geen pijn wou doen..

    Uiteindelijk ging hij naar iemand anders toe om daar mee te praten, ik ben mijn vriend, die man waar ik nog steeds van hou grotendeels hierdoor kwijtgeraakt. Juist omdat ik zoveel met hem te doen had, omdat ik zoveel om hem gaf. Ik raad je aan duidelijk te laten merken dat je er altijd voor haar zult zijn, ALS ze wil praten, dring jezelf nooit op.. Als ze even rust nodig heeft, geef haar die.. Maar sta voor haar klaar als ze je daarom vraagt! Meer kun je echt niet doen

    Ik wens jullie veel sterkte toe in deze moeilijke tijd…

  • andre

    Hey debbie,

    Dank je wel voor je respons. Op dit moment is het onmogelijk om wat te doen met zijn 3tjes. Ik zal er zijn voor haar, heb ik gezegd. Alleen hoop ik niet dat ze me helemaal buiten sluit want daarvoor geef ik teveel om haar.

  • andre

    hoi deez,

    En dat is nou wat ik niet wil. Als ze iemand vind waar ze goed hierover mee kan praten dan moedig ik dat alleen maar aan. Maar het liefst zou ik die persoon willen zijn.

    Ik ben ook iemand die wil praten en mij misschien nogal opdring. Wil koken voor haar dingen regelen, zelfs huiswerk maken als ze het toeliet. Maar ze houd alles tegen. Midden in de nacht wilt ze me nog welleens opbellen als ze zich ellendig voelt, snachts komen de gedachtens het meest bij haar naar boven, maar s nachts ben ik in diepe slaap en hoor meestal mijn telefoon niet.

    Ze heeft ook veels te veel zorgen aan haar hoofd nu maar ze weigerd om sommige dingen te delen en dat frustreerd me, en ik ben bang dat ze het niet volhoud zo.

    Ik zal proberen om mij op de achtergrond te houden en alleen naar voren te stappen wanneer ze erom vraagt, maar het is moeilijk om niets te doen wanneer je, voor iemand waar je veel van hou, de problemen ziet.

    Bedankt voor je respons Deez.

    Andre

  • Deez

    Ik snap heel goed dat het moeilijk is, ik vond het verschrikkelijk om niet te kunnen helpen, toe te moeten kijken hoe iemand verdriet heeft…

    Ze zal heus wel inzien dat je het allemaal goed bedoelt! Ze weet het wel, maar haar gedachten zijn er nu niet bij en dat kun je haar niet kwalijk nemen.. Aan je bericht te lezen kan ik merken dat je het allerbeste met haar voor hebt, en als een volslagen onbekende dat al snapt….

    Het blijft moeilijk, wordt niet makkelijker misschien alleen maar lastiger..

    Maar het key-woord blijft steunen, zoveel als je kan, zoveel als zij toelaat!

    Maar, Andre, pas wel op voor jezelf, maak je zelf niet stuk.. Jij wilt praten, zorg wel dat zolang zij dat niet kan, je het kwijt kunt bij iemand anders, vrienden ofzo, iemand, desnoods hier..

    Kanker is een ziekte die niet alleen de zieke, maar iedereen kapot maakt…

    Ik wens jou en je omgeving heel veel sterkte toe!