dikkedarmkanker

  • Jet

    Eind oktober schreef ik op dit prikbord dat bij mijn vader dikkedarmkanker was geconstateerd. Later werden er met een echo en leverpunctie 2 metastasen (= uitzaaiingen) gevonden. Weer een tijdje later werden via een scan nog meer kleine uitzaaiingen in de lever gevonden.

    Afgelopen dinsdag is hij “eindelijk” begonnen met een behandeling. Chemokuren in de vorm van 1x een infuus en dan 2 weken Xeloda slikken. En dat 6x achter elkaar herhalen.

    De eerste keer dat mijn vader met klachten naar de dokter ging was in april… Nu is het december.

    Hoe is het toch mogelijk dat alles zo lang moet duren, met een onderzoekje hier, een onderzoekje daar, steeds opnieuw afspraken maken die soms weer worden verzet of over weken pas kunnen omdat het “vakantietijd” is.

    Afijn er gebeurt nu wel iets. En als ik het hier zo lees gaan er velen door deze medische molen heen. Met soms goed en soms minder goed resultaat. Het blijft spannend.

    Iedereen veel sterkte!!!

  • Monique

    hoi,

    Ja het is wel wat he, mijn vader liep al sinds vorig jaar december met maagklachten bij de huisarts, deze deed het af met maagslijmvliesontsteking, januari weer terug en weer de conclusie maagslijmvliesontsteking, febr weer naar de huisarts, had toen gelukkig een plaatsvervanger en deze stuurde mijn vader gelijk door naar het ziekenhuis, hier vonden ze wat op de alvleesklier, wat wisten ze nog niet, dus allerlei onderzoeken, men dacht aan kanker.

    Verschillende puncties laten doen, deze waren allemaal goed, ondertussen was het al mei, doorgestuurd naar groningen want in Hoogeveen wisten ze het niet meer.

    Eenmaal in groningen de harde waarheid, alvleesklierkanker, weer een punctie van de lever om te kijken of er uitzaaiings waren, twee dagen later de uitslag, uitzaaings dus niets meer aan te doen, wij een rotweekend, maandags telefoon van groningen, ze hadden een foutje gemaakt het was toch goed het waren ontstekingen, dus op de spoedlijst voor de whipple-operatie, het was toen al juli.

    17 juli is mijn vader geopereerd, maar helaas zat de tumor vastgegroeid in de hoofdader van het lichaam, dus inoperabel.

    Denk vaak bij mezelf, wat als de huisarts gelijk in december mijn vader had doorgestuurd, dan was het misschien nog op tijd geweest en hadden ze hem kunnen opereren, maar helaas dat is niet gebeurt.

    Heb er wel 1 ding van geleerd, als je iets mankeert en je vertrouwd het niet, laat je doorsturen naar het ziekenhuis.

    In elk geval heel veel sterkte in de moeilijke tijd die nog komen gaat en geniet ervan