het is terug

  • Jackie

    hallo allemaal,

    ik val maar met de deur in huis, bij mijn moeder is in 2001 borstkanker geconstateerd. Na 6 chemo's en +/- 40 bestralingen was ze klaar voor een borstamputatie ( en verwijdering van haar lymfeklier).

    Na de operatie is haar wond opengebarsten omdat er teveel wondvocht was. De wond werd gehecht, alles is goed gekomen. Dit was in februari dit jaar.

    Totdat ze 2 weken geleden verschrikkelijk begon te hoesten, en de arm waar haar lymfklier nog wel zit is helemaal opgezwollen. Daarbij heeft ze ook een klein knobbeltje ter grootte van een knikker in haar nek. Wij afgelopen vrijdag naar de dokter, dokter in paniek ( hij dacht dat t een trombose arm was) en wij snel naar t ziekenhuis, ongeloofelijk veel tests gedaan. En daar krijgen we morgen de uitslag van. Wel is al uitgesloten dat het trombose is.

    Mijn moeder heeft hierbij psychische problemen, en heeft mij niet verteld dat zij 4 kleine knobbeltjes heeft op haar oude wond. Ook lijkt haar wond zeer opgezwollen.

    Ik ben doodsbang voor uitzaaiingen. Ik heb alleen maar slechte verhalen gehoord. Er is geconstateerd dat mijn moeder vocht in haar longen heeft, maar waarschijnlijk geen longkanker. Ook heeft de dokter haar oksel gevoeld en geen knobbel geconstateerd.

    Ik ben ten einde raad, na 2 jaar vechten voor haar leven kan het hele gedoe opnieuw beginnen.

    Mijn vraag is, heeft iemand ook “positieve” ervaringen met uitzaaiingen, mensen die wel genezen zijn?

    Sorry voor het lange berichtje, maar ik kan er gewoon niet van slapen.

    groetjes Jacqueline

  • louise

    Jacqueline, als er echt uitzaaiingen zijn is kanker niet meer te genezen. Je kunt dan nog wel behandeld worden maar om je leven te verlengen. Maar dat kan ook nog een goede tijd zijn. Ik zou graag iets anders hier hebben neer gezet, ik wens je vast veel sterkte en ( als het idd uitzaaiingen zijn) maak er met elkaar een hele goede tijd van door veel met elkaar te praten en leuke dingen te doen.

  • Jackie

    Bedankt voor je reactie Louise. We hebben net te horen gekregen dat het inderdaad uitzaaiingen zijn en dat mn moeder nog wel een paar jaar te leven heeft. Ze krijgt hormoon pillen, die schijnen net zo effectief te zijn als chemokuren. We zitten er nog over na te denken om een second opinion te vragen, gewoon om ons gerust te stellen, maar we zien wel. Het is allemaal heel erg verwarrend.

    Nogmaals, bedankt voor je reactie.

    Jacqueline.

  • jacqueline

    hoi naam genoot,

    echt heel positief zijn mijn ervaringen niet.mijn moeder is in augustus overleden.

    maar mijn moeder is 8 jaar geleden met hormoon pillen begonnen, dus het heeft heel lang geduurd voordat de kanker weer actief werd . misschien steunt dat je een beetje.

    maar dat moedeloze gevoel en de onrust in je zelf omdat je er niets aan kunt doen herken ik wel en wens je heel veel sterkte, misschien is het een idee om eens samen met je moeder te praten met een maatschappelijk werkster, die werken vanuit het ziekenhuis en zijn er speciaal voor mensen met kanker en hun familie.

    mijn moeder had er geen behoefte aan, maar misschien is het wat voor jou en je moeder.

    sterkte groetjes jacqueline