het heeft me totaal gesloopt van binnen

  • Michel

    Hallo allemaal

    ik wil eerst even de mensen bedanken die mijn mailtjes stuurde ivb met het overlijden van me moeder .

    hoe gaat het nu met me nou ik zelf vind het niet zo best gaan met me na het overlijden van me moeder ben ik gelijk weer aan het werk gegaan dus aardig snel kan je wel zegen en heb me vedriet verborgen gehouden al die tijd , dus je kunt wel na gaan wat zo iets met je doet > het sloopt je van binnen en die pijn die je zelf ook mee draag in je van alles wat ik gezien heb in het ziekenhuis , en dan heb ik nog me werk ik zelf werk in een bedrijf waar gewerkt wordt met gevaarlijke stofen en heb toen aan het werk was de eerst weken bijna een ongeluk gehad met een Zeerbrandbare stof in totaal is 50 liter over me heen gegaan dus ik stond in een bad van vuur kan je wel zegen eerst koelde met lichaam sterk af en daar na werd het zeer heet . maar dat was slechts in tijd's duur van 5 a 10 min maar dat liep goed af om dat ik wist wat ik moest doen bij ongeluken , en dacht na dit voorval michel je moet stopen met werken vanlopig maar hoe stom ik ook ben ben ik toch door gegaan met werken en dat heeft nu geleid dat ik een beetje stil geworden ben

    en vergeet achtig maar zelf merk er niks van mensen die me kennen zien dat aan me loop te veel rond en weet dingen niet te vinden en ze zegen dat ik Michel niet meer ben zo als ie voorheen was vrolijk altijd lol in het werk en luisterde naar jong & oud , ik zelf merk dat niet aan me dat ik zo ben en voorheen anders was dan dat ik nu ben , maar ik denk dat alles me veeel te veeel geworden is de laaste tijd en mensen willen me helpen met van alles zo als een vriendin waar ik mocht blijfen slaapen zo 3 weken geleden dat was alles wat me goed deed tot nu toe dan .

    Dus het gaat niet echt dus met me , ik wacht op betere tijden echte betere tijd

    Gr Michel

  • Harriët

    Hallo Michel, wat naar dat het niet goed met je gaat, maar, geloof mij, er komen betere tijden. Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat een rouwproces lang kan duren. Mijn mams overleed ruim 4 jaar geleden, toen zij net 58 was. Zij was mijn alles, en ik ben bijna in mijn verdriet om haar gestikt. Het heeft me ruim 3 jaar gekost om het een plekje te kunnen geven. In die drie jaar heb ik niet veel meer gedaan dan gehuild en nog eens gehuild. Toch is het goed geweest, dat ik zo diep door het proces ben heengegaan, ik heb ècht gerouwd, en dan op gegeven moment gaat het steeds iets beter, die tijd komt ook voor jou. Maar probeer je niet groot te houden, dat hoeft niet, en dat verlangt ook niemand van je, neem de tijd om om je moeder te rouwen, en geneer je daar niet voor. Michel, ik hoop voor je dat het over een poos beter met je zal gaan. Heel veel sterkte gewenst.