Hoi Mieke,
Ik begrijp precies hoe je je voelt. Hoe kunnen de artsen nou zeggen dat er geen genezing mogelijk is als ze niet precies weten wat er aan de hand is?
Waar baseren ze hun conclusies op, waarom vinden ze wel de kwaadaardige cellen maar niet de oorspronkelijke tumor. Hebben ze wel goed gekeken. Zijn ze nog wel goed bij hun hoofd?
Deze vragen spookten allemaal door mijn hoofd toen wij in januari hetzelfde te horen kregen over mijn moeder. Ik snap het ook nog steeds niet helemaal, maar het schijnt in 1-2 procent van de gevallen voor te komen dat de oorsprong van de kanker NOOIT zal worden gevonden.
Ik wens je heel veel sterkte!
Liefs
Jolanda
hai Mieke,
Mijn moeder (ze is trouwens net 49 geworden) ging met vage klachten naar het ziekenhuis. Na een hele bult onderzoeken, scans etc. werden uitzaaiingen aangetroffen in o.a. het longvlies, de buikholte en lymfeknopen in de hals. Tumor zelf konden ze echter niet vinden. Volgens de internist was er echter geen genezing mogelijk. Waarop ze deze informatie baseren is er niet bijgezegd, ik weet ook niet of mijn ouders dat gevraagd hebben.
Second opinion in het AvL in Amsterdam; zelfde conclusie. wederom geen uitleg waarop dit gebaseerd is, maar zoals gezegd: waarschijnlijk ook niet gevraagd.
We hebben in eerste instantie ongeveer 3 weken helemaal in paniek gezeten. Hoeveel tijd nog? Wat willen we nog allemaal doen, zeggen, regelen voordat het te laat is???
Toen kwam er een moment dat we met z'n allen (ouders, broer en ik) eigenlijk helemaal verkeerd bezig waren. In plaats van te genieten van de tijd die we nog hebben (hoeveel, niemand weet het) zaten we allemaal vreselijk overspannen op elkaar te reageren. We hebben eigenlijk toen pas de uitslag geaccepteerd, maar mijn moeder (wij allemaal trouwens) geeft zich niet gewonnen!!
Ze heeft chemotherapie gehad en is bij een paranormaal genezer geweest. De eerste helft van de kuur is heel goed aangeslagen, de uitzaaiingen waren “opzienbarend” verminderd. Wat de tweede helft heeft gedaan komen we maandag te weten, dan krijgen we de uitslag van de laatste scan.
Mijn moeder voelt zich perfekt! Geen pijn, geen bijverschijnselen van de chemo (dankzij de paranormaal genezer????? ik weet het niet), bergen met energie.
We gaan in november met het hele gezin op vakantie, dit is al geboekt. Niemand leeft met het idee dat ze dit niet zal halen……
Ik snap er eigenlijk eerlijk gezegd zelf ook nog steeds niks van. Waar halen de artsen de wijsheid vandaan om te kunnen concluderen dat er niks meer te doen is? Elk geval is toch uniek, elke persoon is uniek. Iedereen IS anders, DOET anders en REAGEERT anders.
Hoe is het trouwens nu met je opa?
Als je me wilt mailen: jvkruchten@wanadoo.nl
Groeten,
Jolanda
hoi met sonja weet je ik ben het helemaal met je eens wie is en dokter om ons te vertellen hoe lang wij nog leven nou dat doen wij wel .
Ik weet sinds 3 maanden over mijjn longkanker ,hersentumoren maar door deze moeilijke tijd probeer ik positief te blijven met en sterke wil en die heb ik ga ik ervoor en jullie ook goed zo hoor ik graag zulke berichten groetjes sonja
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's