vanmorgen is mijn lieve vriend gestorven ten gevolge van longkanker.
hij was nog maar 52 jaar……..
hij is heel vredig gestorven in bijzijn van zijn vrouw,schoonmoeder en ik was er bij.
wat doet het zeer om een dierbare te verliezen, maar hij heeft nu geen pijn meer.
ik wilde en moest even mijn verhaal kwijt en hier vind ik allemaal lotgenoten.
bedankt voor het lezen
groetjes marielle
Beste Marielle,
Oprecht medeleven aan jullie.
Iemand dierbaar verliezen doet echt onmenselijk veel pijn, je denk dat de wereld stil zal blijven staan, maar alles gaat gewoon verder en je snapt niet hoe dit kan want het verdriet vult ons leven.
M'n pa is overleden in november 2002 na de vastelling van kanker in november 2000.
Gelukkig heeft men hem nog 2 jaar geholpen, maar het gemis is niet uit te drukken in woorden.
Veel sterkte.
Nady
Een ongelovelijke pijn komt nu op je neer vallen. Het verlies van een dierbaar persoon is niet in woorden uit te drukken. Ik hoop dat je voldoende mensen om je heen hebt die naar je willen luisteren, want dat is heel belangrijk.
Mijn vader is 2 december j.l overleden en de pijn die ik elke dag ervaar, is verschrikkelijk. Het gemis blijft zo groot en vult een groot deel van je gedachtes. Veel praten lucht op en zal bijdragen aan het verwerkingsproces, al voelt de pijn nu nog zo sterk, ik weet wel dat praten goed is voor het proces. En eigenlijk vind ik het gewoon heel fijn om over mijn vader te praten, dat houdt hem nog zo levend.
Ik wens je heel veel sterkte de komende periode.
Hallo Marielle,
Mijn moeder strijdt nu tegen longkanker en zoals het er nu uit ziet een moeilijke strijd. Ik hoop dat ze nog lang bij osn zal blijven, maar mocht ze te komen overlijden dat dat in ieder geval in bij zijn is van al haar dierbaren. Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke periode!
Heel veel sterkte in de komende tijd. Het zal zwaar worden maar probeer er zo veel mogelijk met dierbaren over te praten. Het is hiervoor al gezegd, praten helpt.
Vorig jaar februari ben ik mijn schoonvader verloren aan longkanker. Binnen 8 weken van een gezond iemand naar een zielig hoopje mens.
Ik wens je alle kracht toe in de komende tijd.
liefs
Jacqueline
dag marielle
iemand verliezen doet altijd pijn zeker als het een goede vriend is en nog zo jong is
maar verteerd worden door de pijn , doet een mens ook inmens pijn.
ook nu besef ik dat ik geluk heb gehad met m'n longkanker dat ik nog steeds leven mag.
veel kracht en sterkte de komende tijd
charles
Lieve Marielle,
Ik heb er weinig woorden voor dat je lieve vriend gestorven is aan sluipmoordenaar en dat is kanker….
Mijn lieve man Gerard is vorig jaar 29 mei 2002 overleden aan borstwerveltumoren.
Gerard was ook in mijn armen gestorven en heel vredig, dat was zijn wens dat hij in mijn armen mag sterven.
Het doet echt zeer om je dierbaar te moeten verliezen, maar je weet dat hij geen pijn meer heeft. Gerard heeft ook zo erg geknokt! Hij is er voorbeeld van en bij de verpleegtehuis plukte hij steeds elke dag moois van, wetend dat hij dood gaat, maar hij plukte de dag steeds, dat heeft Diana (wijkzuster, gave vrouw) me ook verteld. Je goede vriend is nu niet alleen in de hemel, mijn Gerard ook, en ik weet gewoonweg zeker dat Gerard je goede vriend ook ziet. We missen onze geliefde heel erg, dat zeker weten, en ik weet ook zeker dat Gerard en je goede vriend fijn zou vinden als we doorgaan met onze leven. Leven is kort en dood is voor altijd. Het is alsof leven maar “vakantie” is, en doodgaan is voor altijd “vakantie”.
Gerard heeft tegen mij eens gezegd: “Yvon, als je de zon ziet schijnen , wilt dit zeggen dat ik over je waak, en dat ik naar je kijk, en ook naar Dany en Foxy (katten)”. Elke keer als de zon schijn, kijk ik echt naar de zon toe, hem begroeten en dat doet me ook goed.
Mar, ik vind het heel vervelend dat je verdrietig bent, en je weet, vallen doe je alleen en opstaan doen we samen.
We moeten verder, echt waar. Niet leuk (toen Gerard overleed, wilde ik ook meteen doodgaan en dit alleen maar om bij hem te zijn).
Ik heb me draad ook weer opgepakt en denk steeds aan de woorden van Gerard.
Zo houdt het me ook sterk, hoe moeilijk het ook is (vooral eten is het moeilijk voor me, want ik weet dat Gerard veel van lekker eten hou, maar vind het oneerlijk dat ik van het eten kan genieten nu hij er niet meer is……………, maar hier kom ik wel over heen.. moet wel!).
Sterkte Mar,
Liefs en knuf van Yvonne
Lieve Marielle,
Allereerst gecondoleerd met je verlies, ik weet hoe het voelt. 7 januari jl. heb ik mijn vader verloren aan longkanker na een gevecht van 9 weken, zo kort geen verlenging niets…….
En nu niets meer, zo definitief! Ik kan hem niet meer bellen terwijl ik zo graag nog even zijn stem hoor. Ik zet dan een videoband op om alleen even zijn stem te horen. Maar dat helpt vaak niet dan wel………de pijn is dof en onbeschrijfelijk!
Ik had hem nog zo graag bij me willen houden maar de strijd was zo oneerlijk en in 9 weken tijd vrat het hem helemaal op er was op het einde niets meer van over!!
Ik probeer nu zo goed mogelijk verder te gaan maar dat gaat met vallen en opstaan.
Heel veel sterkte,
Esther
heel veel sterkte met dit verlies,
Ik weet hoe je je voelt , ik ben nl op 30 april 2002 mijn man verloren
aan longkanker. ook hij was nog maar zo jong 37 jaar.
achter blijvend met 2 kinderen moeten wij ons door dit verdriet heen zien te worstelen wat heel zwaar en moeilijk is.
Ik wens jullie daarom ook ontzettend veel sterkte toe.
Coby.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's