infecties na chemo

manon

22-02-2003 12:33

Ik wil iedereen die met chemo te maken krijgt-heeft in welke vorm dan ook er op attenderen dat wanneer er over infecties of bacterien wordt gesproken je zeer allert moet zijn. mijn vader is gisteren begraven. 6 december hoorde hij dat hij longkanker had. met kerst de 1ste chemo. na de 2e chemo ( en twee bronchoscopien) verminderde de weerstand en liep hij een bacterie op die hem op 18 feb de das om deed. tumoren kleiner en practisch weg en dan overlijdt je nog aan een infectie, plus een longontsteking en waarschijnlijk ook een uitzaaing in het lymfevatstelsel in de long. tot het allerlaatste moment een uur voor zijn dood was hij nog niet van plan om op te geven. zo een vechter. vreselijk is het om iemand waar je zo van houdt naar adem te zien snakken en een steeds grauwere kleur te krijgen. machteloos loop je van het bed naar de gang en van de ene huilbui weer dapper naar hem toe om te praten……….ik heb hem zien sterven. ik weet nu hoe dat is. je kan niet meer vechten als de kracht ontbreekt. kanker en alle gevolgen van dien is de meest vreselijke ziekte (ook in deze vorm) die ik heb meegemaakt. ik heb een dochtertje van 7 en we moeten er door heen. mijn moeder is dapper maar heeft in 2 en halve maand een sterke man( mijn vader was net 71 en verzette 1000 bergen) tot een wrak zien weg teren . vraag en praat zoveel mogelijk met artsen. laat je niet en nooit met een kluitje in het riet sturen. sta op je strepen. neem niet alles aan…….vraag desnoods een second opinion. steun en praat zoveel mogelijk met de zieke.
ik ben er zelf zeker van dat artsen lang niet altijd een behandeling zorgvuldig uitvoeren. maar ja, ik sprak al lang over de medische maffia. ik wens een ieder die dit leest en in een dergelijke situatie zit heel veel sterkte. want mijn god wat heb je dat nodig als uiteindelijk achterblijvende. liefs Manon
june

22-02-2003 16:50

Wij werden goed geinfomeerd over de effecten van chemo.
Mijn dochtertje is ook overleden aan kanker ,er is toen ook verteld dat er heel veel mensen niet aan de kwaal maar vaak aan een infectie overlijden.
Dat komt omdat de chemo je weerstand zo verlaagd dat als je een bacterie bij je hebt het ook dodelijk kan zijn.
Altijd is ons op het hart gedrukt dat bij 38,3 graden koorts meteen bellen om te kijken waar het vandaan komt
Ik heb persoonlijk altijd de ziekte kanker gezien als vijand en nooit de artsen.
sterkte met je verlies
gr june
mijn dochtertje is op 1 januari 2002 overleden aan kanker en mijn vader 13 november 2002 ook aan kanker..
Ankie

22-02-2003 17:39

oh, wat erg als ik dit allemaal lees. Mijn moeder kreeg 16 december te horen dat ze kanker had. Uitzaaingen overal op de botten. De arts wilde toch een chemokuur proberen. De tweede kuur kon ze al niet hebben, omdat haar weerstand erg achteruit was gegaan en een lichte longontsteking had. Hadden we moeten beslissen om geen chemokuur , zodat we misschien meer tijd hadden om afscheid te nemen??? 4 februari is ze overleden…63 jaar. Het ging allemaal zo snel………..Ik weet het ff niet meer. Sorry
Ankie
martine

23-02-2003 22:44

Wat een lief berichtje Manon!
Mijn moeder heeft ook longkanker, er is geen behandeling mogelijk.
Op een vrijdagmiddag in november krijg je te horen dat je leven bijna voorbij is, dat je hieraan dood gaat.
Mijn moeder gaat er zo verschrikkelijk goed mee om, we kunnen ook alles bespreken met elkaar.
Ik hoop dat je vader en jij dit ook hebben kunnen doen.
Je berichtje raakte me, dat wil ik je even laten weten.
Geniet van je dochtertje en van het leven, je ziet dat het van het een op het andere moment voorbij kan zijn.
Liefs Martine
manon

24-02-2003 11:38

kan je mij nog een berichtje sturen met je email adres martine?
groetjes Manon
lud

24-02-2003 16:39

Mijn vader heeft non-hodgekin, en is nu bezig met een behoorlijk zware chemo.
Er is ons verteld dat als hij koorts krijg dat hij direct moet langs komen, maar niet waarom, dat heb jij me nu wel duidelijk gemaakt. Ik vind het altijd heel erg vervelend dat je altijd maar de dokters moet vertrouwen, maar als je echt heel voorzichtig wil zijn je zelf bijna arts moet zijn om alles volledig te kunnen begrijpen en merken wanneer er echt iets mis is.
Heel erg bedankt manon ik zal hem heel goed in de gaten houden!!!
en jij heel veel sterkte.
Jacqueline

25-02-2003 09:40

Lieve Manon
Als ik jouw verhaal lees, is het net of ik mijn eigen verhaal lees. In december 2001 kreeg mijn schoonvader te horen dat hij longkanker had. Hij had daarvoor nooit ergens last van gehad. Hij fietste tot 3 weken voor het Ã‚Â´doodsvonnisÃ‚Â´ nog 40 km per dag.
Hij kreeg last van een blaasontsteking, uitdrogingsverschijnselen en toen hij naar de EHBO werd gestuurd door de dokter kwamen ze erachter dat er een vlekje op zijn long zat. Na een aantal dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen mocht hij weer naar huis. De longarts had als optie een chemokuur. Wel vertelde hij erbij dat 40% van de chemokuren aansloeg en dus 60% niet. Je hoopt dan altijd nog dat hij bij die 40% hoort. Na 2 kuren bleek helaas dat de chemo niet was aangeslagen en dat er eigenlijk niks meer aan te doen was.
Mijn schoonvader had het ook ontzettend benauwd en van een man die ooit 90 kilo woog, was niet veel meer over. Op een gegeven moment ging het zo slecht dat hij zelf niet meer wilde vechten. Hij had toen al ruim 2 weken een hartslag van 130 slagen per minuut. Elk pilletje wat ze probeerde hielp niet.
Hij heeft toen aan de dokter gevraagd om euthanasie te plegen. De dokter vertelde ons dat dat zeker een week duurde voordat dat juridisch allemaal was afgetimmerd. Ze zijn toen gestopt met alle medicatie. Dat was op een donderdagmiddag. Wel hebben ze iedere keer de morfine opgevoerd. Op vrijdagochtend is hij in de armen van mijn schoonmoeder op 61 jarige leeftijd overleden.
Binnen 8 weken was hij er niet meer. Het is verschrikkelijk. Wij denken ook dat er een grote longontsteking of en bacterie heeft meegespeeld.
Het is nu een jaar geleden en nog steeds zijn er vragen waar we geen antwoord meer op kunnen krijgen.
Wij hebben tijdens zijn ziekbed ook de vaak met de doktoren gepraat. Mijn schoonouders wilde geen second opinion omdat ze bang waren dat de behandeld arts daar moeilijk over zou doen.
Ik wens je heel veel sterkte toe in de komende tijd.
Jacqueline
carmen

25-02-2003 09:48

mijn oom (mn vaders oudste broer) weet sinds anderhalve maand dat hij kanker heeft. hij heeft een vrouw en dochtertje van 13, mijn nichtje, we zijn zeer close met ze. hij was ontzettend gezond, fietste iedere dag naar zn werk, heeft nooit gerookt en dronk nooit overmatig, ook was hij zeer sportief, veel basketballen en zeilen, ditmaakt het onbegrijpelijk.
eerst werd verteld dat de kanker in zn longen zat, daarna bleek uit een pet-scan ook in de botten de kanker te zitten. hij heeft daarna heel veel pijn gekregen, erger dan eerst en is gelijk opgenomen in het vu in amstelveen. mijn oom had zoveel pijn dat hij in zn slaap ontzettend aan het trillen was volgens de zusters en op een schaal van 1-10 voor pijn gaf hij 10 aan. zelfs de morfine sloeg in het begin niet aan, nu is de dosis zo hoog dat hij verward is en niet meer normaal kan spreken en zich van bepaalde dingen niet bewust is. de pijn is echter wel weg wat ik erg belangrijk vind.
hij heeft 1 keer chemo gehad, de bedoeling was om dit 6 maal uit te voeren. echter, vrijdag, na een mri scan, kregen mn tante en mn nichtje te horen dat de kanker in de hersenstam, bijnieren, longen, botten, darmen, milt en lever zit en dat het kleincellig is en daarom moeilijk te detecteren, het is vergelijkbaar met allemaal kleine splintertjes, dit hebben de dokters ons goed uitgelegd. de behandelingen zijn gestopt en mn oom heeft geen enkele kans meer. het is niet eerlijk want hij is nog maar 46!! dit is te jong, hij heeft een kleine meid van 13 die hij wilde leren surfen naast het zeilen dat ie haar al geleerd heeft.
ik ga nu met mn nichtje naar eurodisney ipv zij met haar ouders, mn nichtje is nu bang haar moeder kwijt te raken aan bijv. een ongeluk heeftz e mij verteld, hoe praat je dit in godsnaam uit haar hoofd.
wat ik wel wil duidelijk maken is dat de dokters die er voor ons waren geweldig waren, ze lichten het gezin in bij ieder moment dat er iets ontdekt of te vertellen was en ze hielden ons constant op de hoogte en waren zo eerlijk mogelijk naar ons toe. ook heb ik diep diep respect voor de verpleegsters die er rondliepen, zij waren zo ongelovelijk lief en meegaand en namen alle tijd voor je terwijl ze eigelijk onzettend druk waren. altijd even tijd om een arm om je heen te slaan, echt perfect. ik kan ieder het Vu- medisch centrum in Amstelveen aanraden, wij hebben hier geweldige ervaringen mee. je wordt niet afgewimpeld en je hebt niet het gevoel dat je de dokters maar moet vertrouwen en er verder geen zak van snapt, ze leggen je alles zo uitgebreid en duidelijk mogelijk uit en lichten toe hoe ze eraan gekkomen zijn op een rustige manier en zijn bereid om dit nog 100x te doen voor je zodat je het kan begrijpen. voor mijn oom is het binnekort afgelopen, hij krijgt terminale zorg thuis hopelijk gebeurd dit eind van deze week. het is gewoon 1 grote nachtmerrie, kanker is een sluipmoordenaar, maar ik ben blij dat hij in goeie handen verkeerd en op de beste plek is waar hij maar zijn kan.
iedereen ontzettend veel sterkte en bedankt dat ik even mijn verhaal kwijt kon. liefs carmen
charles

26-02-2003 11:33

Dag Manon
Gecondoleerd met het verlies van je vader
Als ik je verhaal lees , dan denk ik terug naar m'n eigen situatie maar niet zo negatief als jij vertelt of mee gemaakt hebt.
In 2001 ben ik behandeld voor longkanker in het AntoniVan Leeuwenhoek Zieken huis in Amsterdam, ik kreeg 4 chemo kuren en bij de 2de chemokuur begon ook de bestraling (dit was nieuw en een proef), dat ging allemaal goed tot aan de 3de chemo , toen kreeg ik thuis koude rillingen die bleven aan houden, toen ben ik weer in amsterdam behandeld met antibiotica een week lang.
Ik ben altijd goed behandeld in het a.v.l , alles wordt je uitgelegd , wat de gevolgen zijn, je wordt thuis gedurende 3 dagen gebeld na de chemo hoe het gaat,je krijgt goede informatie mee waar je op moet letten , als er wat met je lichaam gebeurt, en dan moet je ook direct bellen
Kortom een behandeling die je een ieder zou toewensen.
Ook bij mij was sprake van een virus, die het lichaam zelf niet kon opruimen , het wat te verzwakt, vandaar die antibiotica.
Je moet bij longkankers altijd rekenig houden met verschillen, wat voor soort kanker is het , en in wat voor stadium is het.
Een bacteri of virus kan dan al gauw heel veel schade aan richten helaas
Ik vind het jammer dat jij de medische wereld een maffia noemt , ik heb er een fijn en warm gevoel aan over gehouden , van al die mensen die mijn behandeld hebben
ik denk ook wel eens , hoe komt het toch dat andere mensen slecht behandeld worden en ik niet?????????????????
Ik was ook altijd kritich tegen de doktoren , en tegen mezelf maar altijd met respect naar de behandelaars.
Vriendelijk groetend
charles
daantje

28-02-2003 03:56

innige deelneming
>
> Ik wil iedereen die met chemo te maken krijgt-heeft in welke
> vorm dan ook er op attenderen dat wanneer er over infecties
> of bacterien wordt gesproken je zeer allert moet zijn. mijn
> vader is gisteren begraven. 6 december hoorde hij dat hij
> longkanker had. met kerst de 1ste chemo. na de 2e chemo ( en
> twee bronchoscopien) verminderde de weerstand en liep hij een
> bacterie op die hem op 18 feb de das om deed. tumoren kleiner
> en practisch weg en dan overlijdt je nog aan een infectie,
> plus een longontsteking en waarschijnlijk ook een uitzaaing
> in het lymfevatstelsel in de long. tot het allerlaatste
> moment een uur voor zijn dood was hij nog niet van plan om op
> te geven. zo een vechter. vreselijk is het om iemand waar je
> zo van houdt naar adem te zien snakken en een steeds grauwere
> kleur te krijgen. machteloos loop je van het bed naar de gang
> en van de ene huilbui weer dapper naar hem toe om te
> praten……….ik heb hem zien sterven. ik weet nu hoe dat
> is. je kan niet meer vechten als de kracht ontbreekt. kanker
> en alle gevolgen van dien is de meest vreselijke ziekte (ook
> in deze vorm) die ik heb meegemaakt. ik heb een dochtertje
> van 7 en we moeten er door heen. mijn moeder is dapper maar
> heeft in 2 en halve maand een sterke man( mijn vader was net
> 71 en verzette 1000 bergen) tot een wrak zien weg teren .
> vraag en praat zoveel mogelijk met artsen. laat je niet en
> nooit met een kluitje in het riet sturen. sta op je strepen.
> neem niet alles aan…….vraag desnoods een second opinion.
> steun en praat zoveel mogelijk met de zieke.
> ik ben er zelf zeker van dat artsen lang niet altijd een
> behandeling zorgvuldig uitvoeren. maar ja, ik sprak al lang
> over de medische maffia. ik wens een ieder die dit leest en
> in een dergelijke situatie zit heel veel sterkte. want mijn
> god wat heb je dat nodig als uiteindelijk achterblijvende.
> liefs Manon

infecties na chemo

manon

june

Ankie

martine

manon

lud

Jacqueline

carmen

charles

daantje