Heel veel sterkte, wat een moeilijke tijd die voor je aanbreekt. Ikzelf heb een half jaar geleden mijn moeder in een afschuwelijk korte tijd (5 weken) aan een baarmoedersarcoom verloren. Het was heel snel duidelijk-binnen 1 week- dat er niets, maar dan ook niets meer aan te doen was. We hebben, ondanks deze afschuwelijke klap (mijn vader is overleden toen ik 3 was, mijn moeder is net 59 geworden en ikzelf ben 30), hebben we toch een hele fijne tijd met elkaar gehad. Ik hoop echt zo dat je dat ook kunt hebben en zo ervaren want mocht het slecht aflopen (waar je natuurlijk NIERT van uit moet gaan als dat niet nodig is) dan is het toch heel fijn als je met een goed gevoel, hoe tegenstrijdig dat ook klint, kan terugkijken op deze periode. Ik kan je de volgende dingen aanraden, die hebben mij zeer geholpen.
-Praat veel met artsen, verpleegsters op de afdeling. Laat je goed informeren over wat je kan verwachten etc. Ik heb me daar gelukkig nooit voor hoeven schamen en wanneer ik het ook maar wilde, er was altijd wel iemand met wie ik daarover kon praten, maar geef het gewoon zelf aan als ze niet vanzelf naar jou toekomen.
-Laat je niet afschrikken door het ziekenhuis, alles is mogelijk, ikzelf bleef bij naast mijn moeder slapen op haar kamer, wij hebben kreeft met champagne in het ziekenhuis gegeten toen mijn broer jarig was, zelf asperges meegenomen e.d. In het begin kwam ik keurig op de bezoektijden maar na 1 week was ik blij toen een verpleegster tegen mij zei dat mijn moeder het vast fijn zou vinden als ik zou blijven slapen, ik heb daar achetraf zo'n spijt van dat ik dat niet eerder heb gedaan. het is in het begin best eng maar het is ook zo fijn want wij hebben in die avonduurtjes juist zo fijn gepraat, lekker getut enzo. Ik kon haar zo helpen, alleen al door er voor haar te zijn
-Ikzelf hield een dagboekje bij, elke avond schreef ik daarin. Van alles, dingen die er gebeurde, dingen die mijn moeder zei, mijn gevoelens etc etc Dat vond ik heel fijn om te doen. Er gebeurt zo veel en je vergeet het zo snel allemaal.
-Ikzelf vond het heel prettig om met name met mijn moeder te rpaten over de waarde en normen die zij had in het leven. Iemand gaf mij die tip en terwijl ik dat zelf eigenlijk ook wel wist is dat waar ik achteraf nog wel veel meer over had willen praten.
-Besteed geen tijd aan stomme dingen zoals adressen verzamelen enzo (althans als de tijd daar te kort voor is zoals bij ons). Ik ben zo blij dat wij ons in die 5 weken alleen op elkaar hebben geconcentreerd. Gewoon om het nog fijn te hebben samen hoe moeilijk en verdrietig ook. Natuurlijk is er alle ruimte voor verdriet maar ga niet stilstaan bij waarom dit jouw vader en jullie moet overkomen, dat heeft nml echt geen zin en is versplde energie.
Nou ja, misschien schrijf ik wel heel negatief en zo bedoel ik het niet want misschien gaat het met jouw vader wel helemaal niet ZO slecht en komt hij er heus wel weer bovenop. Dat hoor je ook zo vaak toch. Ik hoor het wel als je meer wilt weten, hopelijk heb je hier iets aan.
Heel veel sterkte!
M
hartstikke bedankt. erg lief van je. ik weet even niet zoveel omdat het steeds lijkt 1 stapje vooruit 2 stapjes terug. infectie, nu weer vocht in de longen, krijgt plaspillen om het vocht weg te laten lopen (waardoor hij zo benauwd was) ik ben 39 heb een man en dochtertje. mijn broer heeft drie jaar geleden zelfmoord gepleegd. ik vind de maatschgappij bikkelhard tegenover dit soort zaken. hey ik hoor je weer jij ook veel sterkte!!
manon
hai M. kijk maar even bij infectie naar chemo. hij is dinsdag overleden. binnen 5 dagen opname ziekenhuis. vreselijk.
thnx anywayM schreef:
>
> Heel veel sterkte, wat een moeilijke tijd die voor je
> aanbreekt. Ikzelf heb een half jaar geleden mijn moeder in
> een afschuwelijk korte tijd (5 weken) aan een
> baarmoedersarcoom verloren. Het was heel snel
> duidelijk-binnen 1 week- dat er niets, maar dan ook niets
> meer aan te doen was. We hebben, ondanks deze afschuwelijke
> klap (mijn vader is overleden toen ik 3 was, mijn moeder is
> net 59 geworden en ikzelf ben 30), hebben we toch een hele
> fijne tijd met elkaar gehad. Ik hoop echt zo dat je dat ook
> kunt hebben en zo ervaren want mocht het slecht aflopen (waar
> je natuurlijk NIERT van uit moet gaan als dat niet nodig is)
> dan is het toch heel fijn als je met een goed gevoel, hoe
> tegenstrijdig dat ook klint, kan terugkijken op deze periode.
> Ik kan je de volgende dingen aanraden, die hebben mij zeer
> geholpen.
> -Praat veel met artsen, verpleegsters op de afdeling. Laat je
> goed informeren over wat je kan verwachten etc. Ik heb me
> daar gelukkig nooit voor hoeven schamen en wanneer ik het ook
> maar wilde, er was altijd wel iemand met wie ik daarover kon
> praten, maar geef het gewoon zelf aan als ze niet vanzelf
> naar jou toekomen.
> -Laat je niet afschrikken door het ziekenhuis, alles is
> mogelijk, ikzelf bleef bij naast mijn moeder slapen op haar
> kamer, wij hebben kreeft met champagne in het ziekenhuis
> gegeten toen mijn broer jarig was, zelf asperges meegenomen
> e.d. In het begin kwam ik keurig op de bezoektijden maar na 1
> week was ik blij toen een verpleegster tegen mij zei dat mijn
> moeder het vast fijn zou vinden als ik zou blijven slapen, ik
> heb daar achetraf zo'n spijt van dat ik dat niet eerder heb
> gedaan. het is in het begin best eng maar het is ook zo fijn
> want wij hebben in die avonduurtjes juist zo fijn gepraat,
> lekker getut enzo. Ik kon haar zo helpen, alleen al door er
> voor haar te zijn
> -Ikzelf hield een dagboekje bij, elke avond schreef ik
> daarin. Van alles, dingen die er gebeurde, dingen die mijn
> moeder zei, mijn gevoelens etc etc Dat vond ik heel fijn om
> te doen. Er gebeurt zo veel en je vergeet het zo snel allemaal.
> -Ikzelf vond het heel prettig om met name met mijn moeder te
> rpaten over de waarde en normen die zij had in het leven.
> Iemand gaf mij die tip en terwijl ik dat zelf eigenlijk ook
> wel wist is dat waar ik achteraf nog wel veel meer over had
> willen praten.
> -Besteed geen tijd aan stomme dingen zoals adressen
> verzamelen enzo (althans als de tijd daar te kort voor is
> zoals bij ons). Ik ben zo blij dat wij ons in die 5 weken
> alleen op elkaar hebben geconcentreerd. Gewoon om het nog
> fijn te hebben samen hoe moeilijk en verdrietig ook.
> Natuurlijk is er alle ruimte voor verdriet maar ga niet
> stilstaan bij waarom dit jouw vader en jullie moet overkomen,
> dat heeft nml echt geen zin en is versplde energie.
>
> Nou ja, misschien schrijf ik wel heel negatief en zo bedoel
> ik het niet want misschien gaat het met jouw vader wel
> helemaal niet ZO slecht en komt hij er heus wel weer bovenop.
> Dat hoor je ook zo vaak toch. Ik hoor het wel als je meer
> wilt weten, hopelijk heb je hier iets aan.
>
> Heel veel sterkte!
> M
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's