longkanker doofgevoel

  • hans

    Woensdag 8 jan.2003 ben ik geopereerd ,de long tumor is volledig weg gehaald snijvlakken waren schoon.

    Wat mij de laatste tijd ook erg bezig houd is, dat heb ik ook tegen mijn longarts en huisarts gezegd, dat ik en ander gevoel en soort doofgevoel in mijn huid/vel vooral voetbed,handpalm en wangen heb.

    Net of het buitenste even niet mee doet, dit had ik eigenlijk al een paar weken voor de operatie maar dat was weer net iets anders.

    De artsen weten het niet en wimpelen het af.

    Ik zoek het internet hierover ook af.

    Wie heeft hier ervaring mee.

    Je zou kunnen denken dat ik psychisch iets van slag ben omdat ik 9 weken op de operatie heb moeten wachten, dan had dat doofgevoel nu toch niet terug moeten komen.

    gr. Hans

  • marlies

    Hoi Hans,

    Mijn vader is 49 jaar en heeft ook longkanker met een uitzaaiinge naar de rug.

    Er is een behandeling van`bestraling en chemokuren gekomen.

    Na de derde chemokuur werden er fotos gemaakt en was zijn long verkleint en de tumor in de rug ingekapselt.

    Echter hierna had mijn vader wel veel pijn in de rug en na een tijdje gaf hij ook aan een doof en tintelt gevoel in de been te hebben.Het is net of mijn benen lang in de kou hebben gestaan zei mijn vader.Uit onderzoek konden ze niets vinden.Ze zijn verder gegaan met de volgende chemokuur en na de laatste chemokuur werd het gevoel in de benen minder. de dag erna liep mijn vader met een rollator en de dag erna zakte mijn vader door de benen en was zijn krachtsverlies weg.

    Hij was deels verlamd van onderen.de artsen zeiden dat ze het niet konden verklaren, maar achteraf bleek dat mijn vader een infectie in de rug had en door verdere chemos is dit in de ruggewevel getrokken en is de ruggewevel ziek, het gevolg een doof tintelent gevoel wat steeds erger werd.

    Langzamerhand komt zijn kracht wat terug, maar een aantal zenuwen zijn beschadigd en dood.

    Ik weet dat je door chemokuren als bijwerking een doof gevoel kunt krijgen, mede door de citostatica, maar mocht het doortrekken en aanhouden met eventueel pijn wat gepaard gaat, laat je dan goed controleren zodat ze op tijd medicatie kunnen geven om eventueel een ontsteking te remmen.

    Het hoeft nu niet erg te zijn, want ik ken een man, die ook een dood gevoel in de armen had en het vanzelf weer overging, maar let op bacterien en laat je niet afschepen door de artsen!het is jou lichaam en je hebt recht op eventuele onderzoek en niet zoals bij mijn vader, dat als hij verlamd is ,de scan weer word gedaan en de oorzaak word gevonden.Als ze bij mijn vader eerder waren geweest dan hadden ze hem medicatie voor de infectie kunnen geven en er geen chemokuur meer bovenop gedaan.

    Een dood gevoel is na mijn idee zenuwen die beknelt, beschadigd of zijn aangetast door de chemo, mede kan medicatie veel teweeg brengen.

    Ik wil je hier niet mee verontrusten, want namens het ziekenhuis was mijn vader de eerste door gevolg van…verlamd geraakt en het doofgevoel is een bijwerking, maar wees allert en hou elke verandering in de gaten.

    Bel de arts dan en kom voor jezelf op, tevens een seccont opinion kan.

    Sterkte. laat je door de arts niet afwimpelen.hans schreef:

    >

    > Woensdag 8 jan.2003 ben ik geopereerd ,de long tumor is

    > volledig weg gehaald snijvlakken waren schoon.

    > Wat mij de laatste tijd ook erg bezig houd is, dat heb ik ook

    > tegen mijn longarts en huisarts gezegd, dat ik en ander

    > gevoel en soort doofgevoel in mijn huid/vel vooral

    > voetbed,handpalm en wangen heb.

    > Net of het buitenste even niet mee doet, dit had ik eigenlijk

    > al een paar weken voor de operatie maar dat was weer net iets

    > anders.

    > De artsen weten het niet en wimpelen het af.

    >

    > Ik zoek het internet hierover ook af.

    > Wie heeft hier ervaring mee.

    >

    > Je zou kunnen denken dat ik psychisch iets van slag ben omdat

    > ik 9 weken op de operatie heb moeten wachten, dan had dat

    > doofgevoel nu toch niet terug moeten komen.

    >

    > gr. Hans