slechte verwerking na kankerevaring

• 

  harald v zwieten

  19-12-2002 09:43

  ik heb op dit moment een groot probleem.ik heb 2x kanker meegemaakt alvleesklierkanker (ik weet niet of mensen dat weten maar voor de duidelijkheid het is een ongeneeselijke vorm van kanker die jaren in je lichaam zit en als de dokter zegt dat je het hebt dan ben je een maand of 4 later dood)ik ben in een vreselijke depressie gekomen.op mijn werk(ik werk in een supermarkt ben agfchef)snapten ze de ballen niet van ik heb gesprekken gehad met ass manager ik heb zelfs bij de arbo arts gezeten en nog werd ik geterroriseerd als het ware.uitgescholden en als ik wou gaan leren dan mocht ik het niet want ik kon er niks van etcetc en van alles de schuld krijgen je weet wel gewoon lozen die gast en na verloop van tijd heb ik de handdoek in de ring gegooid en ben naar goes gegaan ik ben zeeuw dezelfde betrekking dezelfde bedrijf.

  6 jaar later zit ik bij de psychiater want mijn depressie heb ik verwaarloosd omdat ik op mijn werk wou presteren en daardoor heel veel red bull en alcohol heb gedronken en geblowd en daardoor ongevoelig werd voor alles en iedereen.die ongevoeligheid is nu verdwenen en mijn depressie is ook een eind verwerkt maar die vermoeidheid die bij een depressie zit is er nog en sterker nog ik heb de conditie van een 80 jarige.

  het probleem ben ik nu aan het oplossen en ik schrijf dit omdat ik het toch kwijt wil aan de buitenwacht.schrijnend.het bedrijf waar ik gewerkt heb is c1000 nieuwerkerk.zeeland.ik hoop echt dat het snel over is dan komt mijn vriendin ook terug want die heeft het uitgemaakt vanwege mijn depressie en ik geef haar groot gelijk ze wacht gelukkig op me totdat het over is.

  Rapporteren
• 

  karin

  19-12-2002 15:01

  Hallo Harald,

  Ik lees je verhaal en merk dat je op dit moment en al veel langer jezelf niet meer kunt vinden. Kanker is altijd nog een woord waar mensen van schrikken en zich het liefst meteen van ontdoen. Ik hoop dat je het allemaal aan zult kunnen. Ook al kan ik niet goed uit je verhaal halen of je nu een recidief hebt of dat je wonder boven wonder gewoon nog leeft. en dat is natuurlijk helemaal iets om gelukkig over te zijn. Ik hoop dat je mensen om je heen zult vinden, die je begrijpen en die je door dik en dun gaan steunen en helpen om alles achter je te laten. Die je laten praten en je twijfels en je angsten willen aanhoren en die je dan naar de mooie kanten van het leven leiden. Je vriendin heeft in ieder geval gezegd, dat ze op je zal wachten en als je van haar houdt, dan is het de moeite toch zeker waard om weer een vrolijke kant van jezelf te ontdekken en weer naar de fijne dingen des levens te kijken. Ik wens je veel sterkte en prachtige kerstdagen en een geweldig 2003.

  (www.binnenste-buiten.com)

  Rapporteren
• 

  harald v zwieten

  19-12-2002 17:36

  nou ik heb het neit gehad maar een opa en een goede vriend maar ik heb er midden in gezeten.je weet wel helpen verzorgen en zoveel mogelijk bezoeken en dan zie je die mensen van "'gezond''in 3 a 4 maanden helemaal wegteren van binnen zitten ze in een rolstoel en zijn overleden mijn opa voor mijn ogen zelfs.

  het zijn dingen die ik nog niet kan loslaten.het spookt nog iedere dag door mijn hoofd maar ik krijg iedere week proff. hulp dus daar ligt het niet aan.

  Rapporteren