Op 7 oktober 2002 verloor ik mijn vader aan z'n strijd tegen slokdarmkanker. Ons verhaal heb ik enkele dagen geleden al op dit prikbord geschreven.
Hoe het nu gaat hoef ik niet uit te leggen want ik weet dat ik niet de enigste ben die een zeer dierbaar iemand aan kanker heeft verloren.
Mocht er iemand zijn die zijn/haar verhaal kwijt wilt, over het verwerken ervan
wat ervaringen kwijt wilt, hoor ik het graag.
Veel sterkte aan iedereen…
Lian
Beste Lian,
Gecondoleert met het verlies van je vader.
Mijn vader heeft ook slokdarmkanker.
Jouw verhaal is heel herkenbaar. Oa.over wat je verteld hoe belangrijk eten is voor iedereen.
Dat besef je niet als je gezond bent.
Ik denk dat het heel goed is om alles op te schrijven.
Dat is goed voor je verwerking.
Ik wens je heel veel sterkte toe!
Ciska
Mijn vader is in aug. 2002 overleden en bij mij is het verwerkingsproces in volle gang. Ik weet niet goed wat ik moet doen en moet veel aa n hem denken en wil het er ook veel over hebben alleen praat ik met niemand.
Mijn oma, de moeder van mijn vader, heeft bij het overlijden van mijn opa alles
opgeschreven. Als ze wat wilde vertellen, emoties die opkwamen, echt alles!
En dat helpt zegt ze, zeker als je moeilijk praat.
Ik ga het proberen! Wellicht helpt het jou ook.
Veel succes en sterkte!
Beste Lian,
Allereerst gecondoleerd met je vader.
Ik weet wat het is wanneer een ouder overlijdt. Mijn moeder is nu drie jaar geleden overleden, en ik ben nu nog steeds bezig dit alles te verwerken.
Mijn moeder is ook jaren achter elkaar ernstig ziek geweest, waardoor het misschien soms nog wel moeilijker was voor mij, om afscheid te nemen. Na alle zorg, is daar het overlijden, en dan is er helemaal niets meer. Ik heb me heel lang leeg gevoelt. Mensen om je heen, pakken snel het dagelijks leven weer op, maar jij kan het niet. Nog niet. Ik heb geprobeerd mijn opleiding weer op te pakken, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Af en toe vind ik het nog zo moeilijk, vooral in de donkere dagen die er nu aan komen.
Wat heel belangrijk is dat je mensen om je heen hebt, die naar jouw verhaal willen luisteren. En niet voor een keer, maar soms wil je je verhaal wel 10 keer vertellen. Je zult merken dat niet iedereen er tegen kan, soms verlies je zelfs vriendschappen erdoor. Maar geef je verdriet de ruimte, en doe het op jouw manier!!
Lian, ik wens je alle sterkte toe die je nodig hebt voor nu en in de toekomst. Ik denk aan je!!
Harriette
mijn vader is is nu 3 maanden dood en mis hem iedere dag.
Hij is 55 jaar geworden. Omdat wij, mijn zusje en ik,na de scheiding tussen mijn vader en moeder bij hem zijn blijven wonen hebben we met hem een zeer bijzondere band opgebouwd!
Tijdens zijn ziekte waren wij sterk voor hem! WIj waren zijn dochters, alles wat hij had. Hij woonde alleen dus moesten we extra op hem letten.
Hij is 1 jaar en 8 maanden ziek geweest waarvan we al die tijd van ziekenhuis naar ziekenhuis gegaan zijn en juist op het moment dat we alles gingen beseffen werd zijn situatie heel slecht en na een bloeding is hij 3 weken opgenomen geweest waar hij ook gestorven is. Wij hebben beloofd bij hem te blijven en dat hebben we gedaan. De laatste week, waarin hij alleen maar geslapen heeft en niet meer bij kennis is geweest, hebben wij in een eenspersoonsbed bij op de kamer geslapen en bij hem gezeten. 8 -8 is hij overleden.
Ik mis hem heeeel erg. Hij was r altijd voor ons, hij was een vader, mijn beste vriend, een moeder, een steun, en nu is hij er niet meer. Ik ben bang dat ik nog een lange weg te gaan heb. Ik denk zo vaak aan die momenten dat hij hele erge dingen heeft doorstaan, dat ik daar verdrietig van wordt. Want dit gun je niemand!
Kanker is een rotziekte met een lijdensweg!
Heel erg veel sterkte!!!!!!
We hebben het allemaal nodig!
Beste Heidi,
Ik had je een reaktie teruggestuurd maar kreeg een mail-error….vandaar heb ik mijn reaktie onderaan jouw berichtje gehangen.
Bedankt voor je reaktie en het is zeer zeker moeilijk om met zo'n groot
verlies om te gaan, voor zover dat mogelijk is.
Mijn vader is bijna 2 maanden dood en ik mis hem ook iedere dag.
Ik doe m'n onzettende best om me niet te laten hangen want ik moet verder,
zou hij ook niet anders hebben gewild.
Jouw verhaal is heel herkenbaar en ik vind het geweldig wat jij en je zus
nog
voor je vader hebben gedaan. Als je veel van iemand houd doe je dat ook
met alle liefde. Ik weet exact hoe pijnlijk het is als je je vader zo ziet
aftakelen.
Ook mijn ouders waren gescheiden en wij (2 broers/2 zussen en ik) zijn bij
mijn vader opgegroeid en hij was net als hoe jij omschreef, onze vader,
moeder
en vriend tegelijk. Wij waren ook alles in z'n leven.
Ik ben ontzettend dankbaar dat wij zo'n vader hebben gehad want ik weet
dat het op andere plaatsen wel heel anders kan zijn.
Heidi, ik wens je heel veel sterkte en alle kracht toe met het grote
verlies!!
Groetjes Lian
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's