Mijn vader is aug.2002 overleden aan darm kanker met uitzaaiingen naar de lever en bekken en botten.

Hij is 18 maanden ziek geweest en is 55 jaar geworden.

Ik merk dat ik het nu pas besef terwijl voor de wereld om mij heen de periode van belangstelling afgenomen is.

En dat is heel logisch maar wel moeilijk. Ik ben goed in het verbergen van verdriet maar als ik alleen ben heb ik het er heel moeilijk mee.

Mijn zusje en ik woonden bij hem ,met zijn 3en en daarna woonden hij alleen. Het was echt een super vader, hij deed alles voor ons, hij was modern, lief, zorgzaam.

Ik vind kanker een rotziekte en oneerlijk dat zo veel mensen deze ziekte hebben en kunnen krijgen.

Ik wilde dit gewoon kwijt, Sterkte voor iedereen!