Voor Yvonne Bosman

• 

  Monique

  04-10-2002 10:35

  Hallo Yvonne,

  Op dit prikbord kwam ik jouw verhaal tegen. Omdat de schoonmoeder van een goede vriendin kanker heeft zat ik hier wat te lezen. Jouw verhaal greep me aan, ik kan me zo goed voorstellen hoe je je moet voelen. Toen ik het las ging me plotseling ook een lichtje branden: jij hebt destijds ook op het Pim-Fortuyn prikbord de website van jouw man laten zien, en ik zat nogal veel op dat prikbord.

  Je schreef over je eetproblemen en dat is eigenlijk de reden dat ik dit bericht voor jou intyp. Als ik me rot voel (om wat voor reden dan ook) dan kan ik ook nooit meer eten, het kost me in ieder geval heel veel moeite. Wat ik dan wel eens doe is een hele verzameling pakken “Goedemorgen” (ontbijt drink yoghurt) halen. Een halve liter staat gelijk aan twee boterhammen. Bij mij gaat drinken nl. wel goed als ik me rot voel, en op die manier krijg je toch nog redelijk wat voeding naar binnen. Het is natuurlijk niet een definitieve oplossing, maar voor nu helpt het misschien wel een beetje. Het is in ieder geval beter dan helemaal niets eten.

  Verder wens ik je heel erg veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. Verwacht van jezelf niet dat je binnen de korstste keren weer volop kunt genieten van het leven, maar probeer houvast te zoeken in de kleine dingetjes.

  Ik hoop dat je me niet pedant vind dat ik dit allemaal opschrijf, ik heb zelf nl. helemaal geen ervaring met zulke dingen, maar ik leef erg met je mee.

  Rapporteren
• 

  Yvonne Bosman

  06-10-2002 15:46

  Lieve Monique,

  Dank voor je bericht. Ik vind het ook erg voor de schoonmoeder van je vriendin die ook kanker heeft.

  Ja, me man aapje (zo noem ik mijn lieve Gerard altijd) en ik zijn voor Pim.

  Ik heb zelfs mooie foto van Pim uitgeprint en in deze kamertje opgehangen. Als ik me rot voel, steek ik de kaarsjes op voor me aapje en voor Pim.

  Gisteravond was ik op stap en sprak met me vriendin dat ze haar man ook erg mist en haar man heet Pim. Me aapje en Pim van haar waren beste vrienden en Pim is al 6 jr geleden overleden (hij was 49 jaar, longkanker door asbest).

  Ik heb vreselijke eetproblemen en slaapt liefst hele dag……………..

  Ik heb vanaf vorig week maandag tot en met donderdag helemaal niks gegeten. Kon gewoon niet, ga over mijn nek.

  Nu je het zegt over Goedemorgen………. ik lust geen yoghurt, melk etc. Eet geen fruit etc. wel vitaminepillen………. Gistermiddag kwam een vriend van me bij me en we hebben spaghetti gegeten (de saus had me mama klaargemaakt voor me, ik stopte de saus gelijk in de vriezer).

  Ik probeer wel eens van het leven te genieten, maar vind het waardeloos zo zonder me aapje.

  Ik ben ergens wel blij dat ik MSN messenger heb, kan ik ook met me vrienden chatten. Zit vaak in spelpunt te klaverjassen en zo kwam ik ook 2 beste vrienden tegen, heel fijn is dat. Met onbekende kan ikbeter over me problemen praten dan met een bekenden die steeds tegen me zegge; je moet eten, je moet eten…….. Juist doordat ze het doen, draait me maag al om. Als ik boodschappe ga doen om sigaretten te halen, loop ik langs de groenten afdeling, vleeswaren etc., dan loop ik heel snel voorbij……….

  Ik vind het lief van je dat je me geschreven heb.

  Ik weet dat ik verder moet gaan, het heeft de tijd nodig……….

  Liefs van Yvonne

  Rapporteren
• 

  Monique

  06-10-2002 17:38

  Lieve Yvonne,

  Jammer dat je geen Goedemorgen lust, het zou het misschien net een klein beetje gemakkelijker maken. Het lijkt me (hoe erg ook voor je vriendin) ergens wel prettig voor je dat je een vriendin hebt die hetzelfde meegemaakt heeft als jij. Het is wel heel erg voor je vriendin natuurlijk, maar zij kan je hopelijk wel helpen om het verdriet te verwerken. Nogmaals, ik kan me nauwelijks voorstellen hoe vreselijk het moet zijn om de man waarvan je zoveel houdt te verliezen aan zo'n rotziekte.

  Ik hoop echt voor je dat je langzaamaan je leven weer kunt oppakken en het een plekje kunt geven. Ik geloof dat als mij zoiets zou overkomen, ik een praatgroep zou zoeken met mensen die hetzelfde meegemaakt hebben, om het op die manier te kunnen verwerken. Maar iedereen lost het op zijn eigen manier op natuurlijk.

  Ook al ken ik je helemaal niet, ik denk aan je en wens je echt heel veel sterkte. Ik kijk wel regelmatig op dit prikbord, als je er verder over wilt schrijven dan moet je het gerust zeggen. Alle kleine beetjes helpen misschien. Hou je taai meisje!

  Monique.

  Rapporteren
• 

  Yvonne Bosman

  06-10-2002 21:34

  Lieve Moniek,

  Ik praat juist met vriendin over en heb ook een goede vriend, zijn vriendin was 2 jr. geleden overleden aan leverkanker, nooit gedronken en zo, ze werd 31 toen ze stierf.

  Praatgroep zie ik niet graag zitten, wantben nl. zwaar slechthorenden en je verstaat de mensen ook niet. Ik probeer veel te praten met me chatvrienden.

  Mijn moederheeft ook kanker,leukemie, al 11 jaren en gaat goed met haar (na chemokuur voelt ze zich prettig) en me pa spierziekte……….

  de mensen waar ik van hou gaan me verlaten later, dat vind ik niet leuk.

  je kan me prive ook mails sturen, vind ik ook wel fijn.

  liefs van Yvonne

  Rapporteren