Ik heb een gedich over afscheid en dat wil ik graag met jullie allemaal delen:
Licht schijnt in je ogen
ik voel me machtig rijk
je blik doet me geloven
dat ik iets moois inkijk
Maar ik kan het weten
Hoe hard dat licht ook schijnt
jij mij toch zal vergeten
en ook het licht verdwijnt
Ik veeg je tranen weg
en voel een harde pijn
op het moment dat ik besef
dit zal het afscheid zijn
En weer zie ik in dat licht
hoe sterk liefde kan zijn
wanneer ik kijk naar jou gezicht
doet die gedachte pijn
Want ik weet, het is nu tijd
jou gedachten worden mij vreemd
Ik raak je voor een groot deel kwijt
behalve dat gedeelte, wat mijn hart inneemt!
Vond dit zo mooi, en ik dacht dit moet gedeeld worden met anderen!
Liefs Esther