Ik heb een gedich over afscheid en dat wil ik graag met jullie allemaal delen:

Licht schijnt in je ogen

ik voel me machtig rijk

je blik doet me geloven

dat ik iets moois inkijk

Maar ik kan het weten

Hoe hard dat licht ook schijnt

jij mij toch zal vergeten

en ook het licht verdwijnt

Ik veeg je tranen weg

en voel een harde pijn

op het moment dat ik besef

dit zal het afscheid zijn

En weer zie ik in dat licht

hoe sterk liefde kan zijn

wanneer ik kijk naar jou gezicht

doet die gedachte pijn

Want ik weet, het is nu tijd

jou gedachten worden mij vreemd

Ik raak je voor een groot deel kwijt

behalve dat gedeelte, wat mijn hart inneemt!

Vond dit zo mooi, en ik dacht dit moet gedeeld worden met anderen!

Liefs Esther