laatste fase

  • Leonie

    Hallo allemaal

    Het is voor het eerst dat ik hier ben maar ik zit best wel met mijzelf in de knoop. Ik ben hier dus eigenlijk gewoon om mijn ei kwijt te kunnen.

    Mijn schoonmoeder heeft nu al 14 jaar kanker, borstkanker, maar het laatste halfjaar gaat het niet goed… in februari is geconstateerd dat ze uitzaaingen heeft in haar hoofd (meerdere) en haar lever. Maar nu gaat het wel heel slecht. Ze kan haast niet meer lopen, heeft vaak geen gevoel meer in haar benen. heeft bloeduitstortingen over haar hele lichaam en is heel mager geworden. Ze eet haast niets meer en kan soms niet meer van dde wc afkomen. Het is heel erg voor mijn vriend en die heeft het er dan ook heel erg moeilijk mee en ik probeer me voor hem sterk te houden maar onderhuids ga ik er stukje bij beetje kapot aan. Ik ben zelf ook druk in mijn leven en de spanning is haast niet meer te houden. Je weet niet wanneer ze doodgaat en hoe…. misschien krijgt ze nog wel meer dinegn die ze niet meer kan?? Ze kan doof of blind worden of verlamd raken….DAT MAAKT JE ZO ONZEKER EN BANG je weet niet meer wat te doen. Weet iemand hoe ik hier het beste mee om kan gaan?? Met mijzelf, vriend en schoonmoeder?? Ik heb echt het idee dat het nog om dagen./weken gaat..pfff ben zo bang!

    Liefs Leonie

  • Mirjam

    LIeve Leonie,

    “Als leven lijden wordt, is sterven een verlossing”

    Wat een onzin, zal je wel denken, ik ben niet gelovig opgevoed, maar denk dat er een soort hemel is waar het “leven” beter is dan op aarde.

    Je zult je nu moeten voorbereiden dat je schoonmoeder gaat sterven. Laat je drukke leven voor wat het is en geniet (voor zover mogelijk) van de tijd die jullie nog met je schoonmoeder hebben.

    Ik heb helaas al zoveel mensen verloren in dit leven. En waar ik bewust afscheid van heb kunnen nemen verwerk ik beter dan van die gene die plotseling zijn gegaan. Afscheid nemen is moeilijk maar wel belangrijk (voor mij althans). Helaas heb je niet altijd de gelegenheid om nog die dingen te zeggen die je wilde… jullie hebben die kans wel…

    Ik wens jullie alle sterkte toe.

    Groetjes Mirjam

  • karin

    Lieve Leoni,

    Net als Mirjam kan ik je alleen maar de tip geven om de laatste tijd die je nog met je schoonmoeder hebt heel bewust mee te maken. Neem er alle tijd voor. Het afscheid is heel moeilijk, maar je krijgt tenmiste de kans nog om echt afscheid van haar te nemen; dingen te zeggen die je nog wilt zeggen….

    Nog maar 1 maand geleden is mijn moeder overleden en heb ik afscheid van haar moeten nemen. Dat was ontzettend moeilijk, maar achteraf ben ik zo blij dat ik die kans gekregen heb.

    3 jaar daarvoor overleed mijn vader en daar heb ik geen afscheid van kunnen nemen en achteraf zou ik hem nog zoveel willen vragen en zeggen!!

    Ik wens jullie heel veel sterkte toe!!

    Groeten

    Karin

  • Nienke

    hoi Leonie,

    Vaak is het voor de mensen die er net iets verder vanaf staan haast nog moeilijker om ermee om te gaan. Er wordt van je verwacht dat je een troost bent voor de anderen, terwijl je het zelf al zo moeilijk hebt. Je wil er graag zijn voor je vriend en zijn moeder, en doe dat ook zo lang het nog kan, maar loop jezelf niet voorbij!

    Verder wil ik je heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd, ik hoop dat je je een beetje redt…

    Nienke

  • leonie

    Allemaal bedankt voor het medeleven…. Ik ben er al iets rustiger onder geworden omdat ik weet dat het niet beter wordt (al klinkt dit gek) de onzekerheid is weg…. Het gaat nog steeds erg slecht met haar en ik probeer zo veel mogelijk een grote steun voor mijn vriend te zijn. Want ik heb wel een band met mijn schoonmoeder maar niet zo'n band wat je natuurlijk hebt als het je eigen moeder is… Ik praat er nu zo veel mogelijk over en jullie steun waardeer ik ook enorm want soms heb je het idee dat je alleen staat omdat iedereen maar met zichzelf bezig is…

    Bedankt en jullie horen nog wel weer van mij

    Liefs Leonie

  • marre

    Mijn vriend heeft onmiddelijk na de diagnose (zeer beperkte levensduur) een brief geschreven aan mijn moeder die nu 2 weken geleden is overleden. Hij vond het moeilijk om dingen te zeggen en mijn moeder werd erg gelukkig van de brief die hij haar heeft geschreven. Geniet ervan de tijd die je nog hebt!!!!! Ikzelf heb een dagboekje bijgehouden waarin ik alles opschreef, antwoorden van dingen die ik haar vroeg, mijn eigen gevoelens, uitspraken, van alles. Er gebeurt zoveel dat je soms ‘s avonds niet meer weet wat er ’sochtend allemaal gebeurt is. Daarnaast - maar dat is wellicht anders als het niet om je eiegen moeder gaat- ben ik de laatste 2 weken dag en nacht bij mijn moeder geweest, ik geloof dat dit mij nu een erg prettig gevoel geeft. Ik heb alles gedaan wat ik kon doen en last but not least, haar een prachtig afscheid gegeven, daar haal ik nu ook veel kracht uit vandaan.

    Sterkte, maar echt, gebruik de tijd die je nog hebt, probeer te genieten van de tijd die je nog samen hebt hoe zwaar het ook is.

  • marre

    Jeetje Karin, zomaar even een mailtje want mijn mijn moeder is 2 weken geleden overleden, wat een vreselijk gemis om je moeder te verliezen vind je niet? Mijn vader is ook overleden dus met het overlijden van mijn moeder valt ook het ouderlijk huis weg, dat zal je wel herkennen denk ik.

    Volgens mij heb jij ook nog een hele fijne tijd met je moeder gehad. Ikzelf in iedergeval ondanks alle ellende wel, met name ook door de geweldige houding van mijn moeder zelf. Binnen 5 weken na de diagnose is zij overleden op haar verjaardag (59 jaar) (lopend het zieknhuis in…), maar al die tijd heeft zij er echt wat van gemaakt, ben heel veel bij haar geweest, heb alles laten vallen om me volledig op mijn moeder te kunnen concentreren en dat doet mij nu erg goed.

    Tja, er valt nog zoveel meer te zeggen maar laat het hier nu bij.

  • hesi

    hoi leoni,

    Ik kan me alleen maar ansluiten bij alle reacties hierop. Ik denk dat ik wel ongever begrijp hoe je je voelt. Ik heb hetzelfde met m'n pa, ben elke dag bang voor het einde en er is nog zoveel waar ik met hem over praten wil. Ik kan niet eens met hem praten omdat hij op dit moment te zwak is om te praten en hij slaapt vreselijk veel. Daarbij is mijn leven vreselijk druk.

    Het is gewoon vreselijk en alle clichees ten spijt, vaak zijn ze waar.

    veel sterkte!

    gr. hesi

  • leonie

    Ben ik weer… Het gaat nog steeds hetzelfde.. Met mij gaat alles goed ben rustig en ben nu veel aan het werken en dat lijdt je gedachten ook even af. Je ziet wel dat het slecht gaat met mijn schoonmoeder.. Ze krijgt nu allemaal bloeduitsortingen over haar hele licham, paarse/blauwe vlekjes.. dat is volgens mij niet goed, ze kan nu helemaal niet meer opstaan en niet meer lopen maar ze blijft er nog “vrolijk”onder.. We zien wel wat er gaat komen want ze is een sterke vrouw, ben wel blij met jullie reacties (had ik niet verwacht, dat ik er zoveel kreeg! :) Praat er nu wel veel met mijn vriend over dat is erg belangrijk maar het is zo moeilijk omdat we alletwee nog zo jong zijn ( 20 en 24 ) maar het gaat vast allemaal wel goedkomen hoop ik………..

    Veel liefs

    Leonie

  • leonie

    Hallo allemaal,

    Vanmorgen was het dan zo ver mijn schoonmoeder is op 53 jarige leeftijd gestorven……

    Het ging de hele week al niet zo goed met haar en gisteren kreeg ze veel pijn aan de benen en heeft toen extra morfine gekregen (volgens mij 50 mg) ze heeft gisteren de hele dag geslapen en wij dachten dat het door de morfine was. De dokter had ons die dag al verteld dat we maar eens moesten gaan praten over de "toekomst' zoals de crematie enzo. We wouden dat dus gisteravond doen maar ze sliep zo vast dat we dachten we komen morgen (vandaag) wel weer.

    Vanmorgen gebeld door mijn schoonzus dat we maar eens moesten komen want ze was binnen een uur erg verslechterd…we kwamen er en tien minuutjes later en toen was ze vredig ingeslapen.

    Heel zielig voor iedereen maar toch echt het beste voor haar. Ze kon niet meer lopen, het praten ging steeds slechter en ze had doorligplekken en overal vele bloeduitstortingen die allemaal kapot knapten, heel zielig…

    Veel geregeld vanmiddag pfff ben er moe van en heb nu een migraine aanval…. :-)

    maar kan ook wel rust vinden. Er komt nog wel een moeilijke tijd aan maar we slaan ons er door heen.

    Bedankt voor jullie hulp, mocht er nog iemand vragen en of opmerkingen hebben laat maar weten……..

    Veel liefsxx

    Leonie