wat kan een mens verdrietig zijn!

karin

10-07-2002 23:23

In 3 jaar tijd ben ik mijn vader en mijn moeder kwijtgeraakt aan kanker. Nadat bij mijn vader dikke darm kanker was geconstateerd heeft hij nog 5 dagen geleefd; helaas hebben we niet echt afscheid van hem kunnen nemen, want na zijn operatie is hij niet meer bij kennis geweest. Hij is op een zondagavond om 22.10 uur gestorven.
Mijn moeder heeft op 16 juni jl. de strijd verloren (ze is op vaderdag dus een zondag ook om 22.10 uur gestorven!!) ; zij heeft 14 jaar gevochten tegen lymfeklierkanker. In die 14 jaar is de kanker maar liefst 5 keer teruggekomen. Ze was zo'n sterke vrouw en was niet bang om te sterven. Gelukkig hebben we heel bewust afscheid kunnen nemen van haar en ze is heel rustig ingeslapen. Maar wat voel ik me verdrietig, leeg, moe en alleen. Ik denk dat ze nu weer samen met mijn vader is!!
Karin
lieve

13-07-2002 00:27

Karin,
Ik weet zeker dat ze nu terug bij elkaar zijn, en gelukkig zonder pijn nu!
Het is normaal dat je nu verdrietig bent
Het zal zeker nog een tijde duren, het is een rouwproces
Na een tijdje gaat het beter en dan denk je met een warm hart en met minder verdriet aan hen.
Alles word dan milder… maar het kost tijd
Afscheid nemen doet pijn en er bestaan geen pillen of middeltjes voor.
ZOlang je er maar kunt over blijven praten (je verdriet) en een schouder vind die jou troost.
Ik wens je veel sterkte toe!
Mirjam

14-07-2002 23:50

Lieve karin,
Jeetje, wat een ellende… in 3 jaar je beide ouders kwijt…
Ik weet zeker dat ze samen zijn en jou niet uit het oog verliezen…
Afgelopen vrijdag is bij mijn vader slokdarmkanker geconstateerd, maandag wordt hij opgenomen in het ziekenhuis…
Liefs Mirjam
carlos

15-07-2002 16:57

Dag Karin,
Een onbekende arm voor over je schouders, bij deze.
Alle goeds vanaf nu toegewenst!
Groet,
Carlos

wat kan een mens verdrietig zijn!

karin

lieve

Mirjam

carlos