Laatste weken

Tianne Woerdman

29-06-2002 16:37

Hallo. ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Tianne en ik ben 19 jaar. Ik vecht al vanaf mijn 14e tegen de kanker. Helaas heb ik de strijdt verloren. Vorig jaar oktober heb ik te horen gekregen dat ik nog maar een paar maanden had. Nou die paar maanden is onderhand een half jaar geworden, maar ik voel nu echt dat het einde nadert. Eergister is er zo'n speciaal bed bij mij thuis afgeleverd. Voor mij is dat weer een stap dichter bij de dood. Ik ben echt heel erg bang. Niet zo zeer om dood te gaan, want ik weet dan dat alle ellende voorbij is, maar meer die ene seconde van het leven naar de dood lijkt me zo eng. Wie zou mij kunnen helpen? Of wie zit er in het zelfde schuitje? Ik zou het al fijn vinden als iemand een verhaal heeft over iemand die vredig is gestorven. Ik zou het echt heel fijn vinden als iemand zou reageren…..
Veel liefs Tianne……..p.s. Jullie ook alleemaal sterkte!
Yvonne Bosman

30-06-2002 02:45

Lieve Tianne (je hebt een heel mooie naam!)
Ik kom net thuis en las meteen jouw verhaal. Jeetje, ik vind het zo erg voor je dat je nog maar een paar maanden te leven hebt. Welk bed heb je nu thuis? Is dat een bed van de thuiszorg? Ziekenbed? Mijn man Gerard heeft het ook gehad die ziekenbed van de thuiszorg. Het is geen pretje om aan te zien dat hij in de woonkamer slaapt. Gerard is 1 maand geleden overleden aan de vervloekte sluipmoordenaar en dat is: kanker…………
Mijn man had heel veel pijnen en daar was hij het meest bang voor. Toen hij in mijn armen stierf, heeft hij GEEN pijn geleden! Echt niet!
Mag ik je vragen wat voor kanker je hebt?
Mijn man heeft elke avond gebeden en was 2 jaren lang heel positief gebleven.
Hij heeft mij weleens gezegd: Ik heb de kanker en ga toch dood, dus ik rook en drink maar door…………….maakt toch niet uit, ik moet toch genieten…………….
Hij was degene die erg ziek was, maar troostte iedereen wie hij kent………….
Soms sloeg hij weleens op zijn benen die verlamd zijn………… hij was zo kwaad en toen hij een speciale bed had in de woonkamer en men begon hem te verschonen……. hij was zo verdrietig daardoor en zei: stomme ziekte, klootz……., ik ben net een baby………." Ik heb hem gezegd dat hij geen baby is want de babys dragen witte luiers en hij lila…………………
Ik weet dat het voor jou niet meevalt en je schreef dat jij de strijd verloren hebt. NEEN! Je hebt het niet verloren, want je leeft nu nog steeds! Ik zie het zin “strijd verloren” niet graag lezen. Ik formuleer het altijd: “Ik heb het gewonnen, maar de ziekte heeft mij in de steek gelaten…..”.
Ik wens je heel veel sterkte toe en de woorden schieten mij te kort.
Hierbij krijg jij van mij een hele dikke warme omhelzing en dikke zoenen!
Lieverdje, probeer van dag tot dag te genieten, oke? Probeer veel mensen om je heen te hebben. Ik ben met mijn gedachten steeds bij je.
Liefs en dikke kusjes van Yvonne
june

01-07-2002 19:16

hoi Tianne
eerst wil ik je zeggen dat ik het geweldig vind dat je je verhaal hier verteld.
Mijn dochtertje Marley is overleden aan kanker (desmoplasticsmallroundcelltumor)
ze is op 1 januari dit jaar op 2 jarige leeftijd overleden .
Ik kan je vertellen dat het ook mijn grote angst was hoe en wanneer .
Nu we het weten vond ik het heel rustig en kalm zonder paniek ze viel in slaap en even later stopte ze met ademen ze lag bij mij in bed .
Ik moet zeggen dat ik als ouder dat ook mijn grootste angst was en nu kan ik het alleen maar positief zien .
niet dat ik haar moet missen natuurlijk maar wel de manier waarop.
Tianne ik wens je het allerbeste .groetjes June
Marjon Moussa

02-07-2002 20:05

Beste Tianne ik vind het heel droevig om te horen van iemand die zo jong is,mijn vader is een paar maanden geleden overleden aan maagkanker de arme man had zo"n pijn dat dood een verlosser was hij is heel vredig ingeslapen ik was er zelf bij ,het is echt mogelijk dat je van het aards leven naar het andere gaat ik wens je heel veel sterkte en als je mij nodig hebt mail dan.
groeten Marjon
linde

02-07-2002 23:27

Meisje,
wat erg voor je!
het is te vroeg en jij bent te jong!
het is soms niet rechtvaardig!
besef echter wel dat ieder van ons ooit dood gaat en ieder van ons gaat het moeilijk hebben om afscheid van deze wereld te nemen.
ik denk als je oud bent dat je er in berust dat je beseft dat je het hebt gehad.
als je echter jong bent ja ……….. dan is het erg heel erg om afscheid te nemen dan heb je nog niets of niet genoeg van dit leven kunne genieten.
ik hoop dat er voor jou ergens wie weet waar een betere wereld wacht, een wereld waar jij gelukkig en zonder zorgen en pijn kunt zijn en dat je daar ruimschoots van je jonge jaren kunt genieten.
ik heb al veel gelezen over de dood en over ervaringen van mensen die even dood zijn geweest. Enkelen van hen vonden het zelfs erg om terug op deze wereld te zijn.Het zou daar aan de andere kant mooier vrediger rustiger enz. zijn
misschien helpt het jou om zo'n boek te lezen.
Lief kind geniet nog van de mooie momenten hier en neem je mooie herinneringen mee er zal voor jou daar ergens ver van hier wel een plaatsje zijn waar je je goed zal voelen.
liefs
Gerard

18-07-2002 22:40

Tianne is nu precies 14 dagen dood. Ik snuffel in haar laptop en kom bij dit door haar gepost oproep;
Die angst die ze beschrijft is niet weg gegaan. Ze is met enorm veel angst ingeslapen. Ik hoop echt dat ze het nu beter heeft zoals ze zelf ook hoopt.
En ik mis haar vreselijk…………..vandaag mijn 1e ECHTE huilbui gehad…..
Gerard.Tianne Woerdman schreef:
>
> Hallo. ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Tianne en ik
> ben 19 jaar. Ik vecht al vanaf mijn 14e tegen de kanker.
> Helaas heb ik de strijdt verloren. Vorig jaar oktober heb ik
> te horen gekregen dat ik nog maar een paar maanden had. Nou
> die paar maanden is onderhand een half jaar geworden, maar ik
> voel nu echt dat het einde nadert. Eergister is er zo'n
> speciaal bed bij mij thuis afgeleverd. Voor mij is dat weer
> een stap dichter bij de dood. Ik ben echt heel erg bang. Niet
> zo zeer om dood te gaan, want ik weet dan dat alle ellende
> voorbij is, maar meer die ene seconde van het leven naar de
> dood lijkt me zo eng. Wie zou mij kunnen helpen? Of wie zit
> er in het zelfde schuitje? Ik zou het al fijn vinden als
> iemand een verhaal heeft over iemand die vredig is gestorven.
> Ik zou het echt heel fijn vinden als iemand zou reageren…..
>
> Veel liefs Tianne……..p.s. Jullie ook alleemaal sterkte!
Yvonne Bosman

21-07-2002 15:50

Lieve Gerard, ik kan me heel goed voorstellen dat jij Tianne heel erg mist en dat jij voor het eerst huilbuien hebt. Het is goed dat jij huilt! Het zal wel vaker gebeuren dat jij huilbuien krijgt. Want ik heb nu mijn Gerard 7 weken geleden is overleden nog steeds heel erg moeilijk. Ik wens je sterkte toe en je weet dat je mij altijd kan schrijven. Ik vind het ook zo rot voor de naasten die hun geliefde moeten missen door deze vreselijke ziekte. Nogmaals wens ik alle naasten heel veel sterkte toe en ook voor de kankerpatienten wil ik zeggen: “Het leven is heel hard, je hebt het of je hebt het niet, maar het is werkelijk oneerlijk dat jullie zo ziek zijn!”. Ik steek elke avond kaarsjes aan voor Gerard en voor een paar mensen die overleden zijn aan kanker, maar ik steek nu ook extra kaarsjes aan voor jullie!".
Liefs van verdrietige Yvonne
marre

28-07-2002 02:18

Lieve Gerard,
Heel veel sterkte met het dragen van dit grote verlies. Vergeet niet dat ze altijd bij je zal zijn, iemand die zo'n wezenlijk onderdeel van je leven uitmaakte kan niet zomaar verdwijnen. Haar kracht voel ik zelfs al als ik haar mailtje lees, die kracht zal ook in jou zitten, ik ben ervan overtuigd dat zoveel van haar nog voortleeft!
Hou je taai en sterkte!
Marre
Gerard van Merwijk

28-09-2002 12:23

Hoi June,
Ik importeerde Tianne's mail in mijn computer en vond zo jouw reactie voor Tianne.
Ik wil je laten weten dat Tianne 3 dagen later, op 4 juli 08:20 uur, onverwacht is overleden.
Volgens de dokter was een longontsteking de oorzaak en stortte Tianne's weerstand als een kaartenhuis in elkaar, zo snel ging het.
Zoals je misschien wist, was Tianne heel erg bang voor de overgang van leven naar dood. Met name die allerlaatste seconde was voor haar het allerengst. EÃƒÂ©n uur voordat ze in slaap viel was ze ook erg bang en vroeg ze me of ik haar wilde vasthouden. Ze wilde niet dood, dat bleef ze maar zeggen. De dokter had haar echter een slaapmedicatie (via injectie) gegeven omdat de morfine haar zeer angstig maakte en haar waanbeelden liet zien. Zo meende Tianne dat de kamer gevuld was met allemaal moordenaars die haar wilden “opruimen”. Ze probeerde haar bed uit te komen om te vluchten, ze wilde ook de politie bellen.
Door de “slaapspuit” van de dokter werd ze rustiger en herkende ze mij weer.We hielden ons laatste gesprekje. Ze bleef zeggen dat ze niet dood wilde maar wist dat ze ging. Ze vroeg zelfs aan me hoeveel seconden ze nog had. Ik zei tegen haar dat ze misschien nog wel uren had. Ik vertelde haar ook dat ze NIET dood ging wanneer ze dat NIET wilde. Je gaat alleen dood wanneer je dat zelf WEL wilt, zei ik. Tianne viel “opgelucht” in slaap.
Om 08:20 uur blies ze HEEL DIEP haar laatste adem uit, terwijl ze helemaal in elkaar kromp. Ze had de mooiste lach op haar gezicht die ik ooit bij haar gezien had.
Op maandag 8 juli hebben we Tianne in Ede begraven.
Ik wil je voor je reactie naar Tianne bedanken.
Gerard van Merwijk (vriend/partner van Tianne)
june schreef:
>
> hoi Tianne
> eerst wil ik je zeggen dat ik het geweldig vind dat je je
> verhaal hier verteld.
> Mijn dochtertje Marley is overleden aan kanker
> (desmoplasticsmallroundcelltumor)
> ze is op 1 januari dit jaar op 2 jarige leeftijd overleden .
> Ik kan je vertellen dat het ook mijn grote angst was hoe en
> wanneer .
> Nu we het weten vond ik het heel rustig en kalm zonder paniek
> ze viel in slaap en even later stopte ze met ademen ze lag
> bij mij in bed .
> Ik moet zeggen dat ik als ouder dat ook mijn grootste angst
> was en nu kan ik het alleen maar positief zien .
> niet dat ik haar moet missen natuurlijk maar wel de manier
> waarop.
> Tianne ik wens je het allerbeste .groetjes June

Laatste weken

Tianne Woerdman

Yvonne Bosman

june

Marjon Moussa

linde

Gerard

Yvonne Bosman

marre

Gerard van Merwijk