genieten van de momenten

hesi

23-06-2002 14:43

Hallo allemaal,
Zoals jullie misschien inmiddels begrepen hebben heeft mijn vader een ongeneeslijke tumor (maligne perifere zenuwschede tumor, erg algemeen).
Hij krijgt 30-35 bestralingen en loopt inmiddels 1% kans op een dwarslesie. De bestraling is ter pijnbestrijding en het risico nemen we graag. Wat een keuze, niet?
Hij voelt zich op dit moment eigenlijk erg goed. Van een vd medicijnen wordt hij wel erg moe, maar die zit aan het einde vd dag.
Nu is het enige wat we kunnen doen, genieten van de momenten die je samen hebt. Is zeker niet makkelijk, want je hebt toch onbewust het gevoel dat je afscheid aan het nemen bent en dat wil je natuurlijk niet.
21 juni is mijn pa 51 geworden en ter gelegenheid van z'n verjaardag had hij 20-6 een verrassing voor ons. De verrassing was al geregeld voor we wisten dat hij een ongeneeslijke tumor had en geen probleem met z'n houding.
We zijn naar “musicals in Ahoy”geweest en het was schitterend! Mijn vader geniet uiteraard van de voorstelling maar nog meer van het feit dat hij ons mooi heeft verrast. Het is echt het enige wat je doen kunt.
Van m'n familie baal ik eigenlijk, vind ze hypocriet. Nu komen er ineens familieleden op z'n verjaardag die normaal nooit komen! Voor dat ie dood gaat moeten ze ineens laten zien dat ze er wel zijn. Bah!
Groetjes hesi
koos

23-06-2002 17:39

hallo, hesi, het is toch een moeilijk onderwerp, wat je nu aan haald, ik heb ook kanker gehad, eerst tonkanker en een half jaar later zijn er 60 klieren verwijderd, toen nog 30 bestralingen, we hadden door een lullig voorval, geen kontakt meer met mijn broer, al 10 jaar niet, die belde een tijd geleden op en vroeg zich eigelijk af, waar we mee bezig waren, ik ben erg blij dat het nu weer goed is, we kunnen weer bere goed met elkaar overweg, soms moeten er vervelende dingen gebeuren , om het bij te leggen, maar mijn vrouw en ik zijn hier toch erg blij mee.
Beter laat dan nooit.
Heel veel sterkte gewenst Koos.
Een dag niet gelachen , is een dag niet geleefd.
kijk anders ff op www.koosanker.nlhesi schreef:
>
> Hallo allemaal,
>
> Zoals jullie misschien inmiddels begrepen hebben heeft mijn
> vader een ongeneeslijke tumor (maligne perifere zenuwschede
> tumor, erg algemeen).
> Hij krijgt 30-35 bestralingen en loopt inmiddels 1% kans op
> een dwarslesie. De bestraling is ter pijnbestrijding en het
> risico nemen we graag. Wat een keuze, niet?
> Hij voelt zich op dit moment eigenlijk erg goed. Van een vd
> medicijnen wordt hij wel erg moe, maar die zit aan het einde
> vd dag.
>
> Nu is het enige wat we kunnen doen, genieten van de momenten
> die je samen hebt. Is zeker niet makkelijk, want je hebt toch
> onbewust het gevoel dat je afscheid aan het nemen bent en dat
> wil je natuurlijk niet.
> 21 juni is mijn pa 51 geworden en ter gelegenheid van z'n
> verjaardag had hij 20-6 een verrassing voor ons. De
> verrassing was al geregeld voor we wisten dat hij een
> ongeneeslijke tumor had en geen probleem met z'n houding.
> We zijn naar “musicals in Ahoy”geweest en het was
> schitterend! Mijn vader geniet uiteraard van de voorstelling
> maar nog meer van het feit dat hij ons mooi heeft verrast.
> Het is echt het enige wat je doen kunt.
>
> Van m'n familie baal ik eigenlijk, vind ze hypocriet. Nu
> komen er ineens familieleden op z'n verjaardag die normaal
> nooit komen! Voor dat ie dood gaat moeten ze ineens laten
> zien dat ze er wel zijn. Bah!
>
> Groetjes hesi
Yvonne Bosman

25-06-2002 00:02

Hallo, Ik heb je verhaal gelezen en het is erg fijn dat je vader genoten heeft van de muzikal! Dit vooral koesteren meid.
Je weet dat mijn man pas overleden is. En hij heeft ook 13 bestralingen gehad en door de bestralingen zijn zijn botten ook aangetast, vandaar dat hij ook verlamd is geraakt…. hij heeft geen pijnen dat niet! Wel gehad, maar hij is vredig in mijn armen gestorven.
Over familie gesproken. Je hebt gelijk in…………….. maar het is niet overgekomen bij ons, maar het verhaal ken ik maar te goed. Mijn man heeft tegen mij gezegd van dat als zijn 2 broers bij hem willen komen, dat ze niet hoeve te komen omdat hij ziek is, laat staan! Het is ook niet gebeurd dat zijn broers gekomen zijn. Maar je hebt wel gelijk in dat je baalt dat er opeens familieleden komen terwijl ze nooit gekomen zijn. Nu je pa ziek is, komen ze ineens………. weet je wat ik ze noemen? Keihard gezegd van mij: het zijn van die lijkenpikkers………. sorry dat ik het zeg, maar je kan het beste met je pa overpraten hoe hij er van vindt dat de famiie opeens komen. Als hij het niet prettig vindt, hebben jullie volste recht om het bezoek te negeren! Wat denk je? Sterkte voor je pa en geef hem ook maar een dikke omhelzing van mij. Zoals mijn Gerard het toen ook zei: Leef van dag tot dag en genieten maar!
Ik ben mijn Gerard kwijt……… maar onze liefde is en blijft heel sterk. Ook al is de kanker en tumoren de boosdoeners, maar onze harten kunnen ze niet afnemen!
Liefs van Yvonne
jasper

01-07-2002 16:33

hoi hesi,
tijdje terug hadden we nog een goed bericht maar dat werdt een week later weer de grond ingeboord mijn schoonvader kan niet geopereerd worden maar wil je evengoed even bedanken voor je berichtje.(misschien had je het al gelezen maria is m'n vrouw en die had t al vermeld)
bestralingen enz. doen ze nog niet omdat hij zich nog goed voelt maar wij weten dat we gewoon van elk moment moeten genieten want het kan zo over zijn.
en ja hoe erg t ook is we zullen toch door moeten we hebben namelijk ook 2 kinderen.
ik wens jou in iedergeval ook heel veel sterkte en probeer er nog wat van te maken
groetjes jasper
hesi

02-07-2002 23:03

hoi koos,
Bij mij ligt het toch een beetje anders. Bij ons zijn geen vervelende dingen voorgevallen dus kan iedereen toch ook contact hebben zonder dat er iets ergs gebeurd? In januari is mijn oma aan borstkanker overleden en eigenlijk is het zo dat sindsdien iedereen al naar alle verjaardagen gaat, dus niet speciaal bij mijn vader eigenlijk. Toen was ik gewoon een beetje boos. Ik begrijp het wel een beetje, maar dan ook een beetje.
gr.hesi
hesi

02-07-2002 23:05

eigenlijk denk ik dat mijn vader zo erg van de momenten wil genieten dat hij geen kwaad woord wil zeggen/horen. En ik wil hem niet verdrietig maken. Moeilijk hoor!
gr.hesi
hesi

02-07-2002 23:19

hoi jasper,
ik vermoedde al dat ze je vrouw is. Kunnen ze bij je schoonvader eigenlijk iets van een prognose geven? Bij mijn vader niet maar eigenlijk doet het er niet toe. Voelt hij zich nog wel goed? en gaan ze evt. bestralen tegen de pijn?
Het leven draait inderdaad gewoon door en slokt ook tijd op. Voor het eerst is mijn vader afgevallen tijdens de bestraling, daarvoor kwam hij alleen maar aan vanwege het snoepen. Mijn partner en ik willen graag kinderen maar nog even wachten(ivm krijgen vast contract) en dan denk je “wat nu”. We wachten toch nog maar even, maar straks ben je gewoon te laat en ik zou het hem zo graag nog zien meemaken. Dus we hebben besloten maar ik ben elke dag bang voor het einde, helemaal nu hij begint met afvallen.
Ik hoop dat het nog lang goed gaat bij ons allebei in de family en succes en sterkte (ook met het steunen van maria)
gr.hesi
jasper

03-07-2002 15:14

hoi hesi,
een prognose geven ze nog niet ook omdat het een zeldzame soort is(namelijk maar 50 per jaar ongeveer)en mijn schoonouders willen het ook niet weten .
maar hij voelt zich nog redelijk goed behalve dan dat ie al veel is afgevallen maar hij komt nu juist weer een beetje aan.
en zolang hij zich goed voelt willen ze niet bestralen want daar gaat hij zich alleen maar zieker van voelen. maar goed hij leeft van dag tot dag nu en probeert er maar t beste van te maken en maar hopen dat ie niet ziek gaat worden en wij hopen dat ook natuurlijk.
een ding weet ik wel het is moeilijk maar wat moet je anders toch?
jij ook heel veel sterkte en we moeten er maar t beste van maken nog iets anders kunnen we niet doen.
groetjes jasper en maria
Liesje

03-07-2002 20:34

Hallo Hesi,
Mijn vader heeft een tumor in zijn heilig been en daardoor al een jaar pijn met zitten. Toch is het lang redelijk gegaan maar kan sinds 2 dagen zowat niet meer lopen.
Ze kunnen niets meer aan deze tumor doen, verder heeft hij door darmkanker veel uitzaaiingen in zijn lever.
Wij hebben nu 1 verjaardag, sinterklaas onze verjaardagen gevierd. Met mijn verjaardag heb ik een ring gevraagd als blijvend kado. Maar wel een beladen kado. En nu is hij volgende week jarig en wordt hij 55 jaar. Ben bang dat dit echt zijn laatste verjaardag zal zijn. Het gevoel daarbij is zo raar en dubbel.
Moet wel zeggen dat mijn vader heel goed heeft gemerkt wie zijn vrienden zijn, die leer je in deze situaties goed kennen. Gelukkig voor hem zijn dat er heel veel. En daar geniet hij van. Maar je hebt er ook mensen bij die willen kijken hoe hij eraan toe is, maar dat zijn er heel erg weinig.
Leuk idee van je vader om samen naar Ahoy te gaan en als verrassing! Genieten van de momenten, en ieder moment, die anders zo normaal waren ( telefoneren met elkaar, koffie drinken, in de keuken lachen om de katten etc) zijn nu zo definitief, zwaar hÃƒÂ©, voor iedereen! En als je dan er even niet meer bij stil staat dan verslechterd de situatie weer en ben je weer met beide benen op de grond!
Succes liesjehesi schreef:
>
> Hallo allemaal,
>
> Zoals jullie misschien inmiddels begrepen hebben heeft mijn
> vader een ongeneeslijke tumor (maligne perifere zenuwschede
> tumor, erg algemeen).
> Hij krijgt 30-35 bestralingen en loopt inmiddels 1% kans op
> een dwarslesie. De bestraling is ter pijnbestrijding en het
> risico nemen we graag. Wat een keuze, niet?
> Hij voelt zich op dit moment eigenlijk erg goed. Van een vd
> medicijnen wordt hij wel erg moe, maar die zit aan het einde
> vd dag.
>
> Nu is het enige wat we kunnen doen, genieten van de momenten
> die je samen hebt. Is zeker niet makkelijk, want je hebt toch
> onbewust het gevoel dat je afscheid aan het nemen bent en dat
> wil je natuurlijk niet.
> 21 juni is mijn pa 51 geworden en ter gelegenheid van z'n
> verjaardag had hij 20-6 een verrassing voor ons. De
> verrassing was al geregeld voor we wisten dat hij een
> ongeneeslijke tumor had en geen probleem met z'n houding.
> We zijn naar “musicals in Ahoy”geweest en het was
> schitterend! Mijn vader geniet uiteraard van de voorstelling
> maar nog meer van het feit dat hij ons mooi heeft verrast.
> Het is echt het enige wat je doen kunt.
>
> Van m'n familie baal ik eigenlijk, vind ze hypocriet. Nu
> komen er ineens familieleden op z'n verjaardag die normaal
> nooit komen! Voor dat ie dood gaat moeten ze ineens laten
> zien dat ze er wel zijn. Bah!
>
> Groetjes hesi
broomstick666

11-07-2002 12:17

Hallo hesi.
Ik kan me voorstellen dat het wat moeilijk te verteren is dat nu allerlei familieleden komen die je voor die tijd niet zag. Wij hebben het ook meegemaakt bij mijn vader.
Hij had een hersentumor. Op dat moment had ik daar ook moeite mee maar achteraf denk ik dat een groot aantal van die mensen op dat moment pas beseften hoe kort het leven kan zijn en hoe “breekbaar”.
Mijn familie woont aan de andere kant van het land. Wij in het noorden, zij in het zuiden. Ik zie nu in dat ze toch “dat hele eind”zijn komen reizen voor mijn vader. Sommigen kwamen zelfs maar voor een paar uurtjes en gingen dan weer naar huis. Ik weet dat het mijn vader heel goed heeft gedaan om zijn broers en zussen nog een keer te zien.
Verder is het inderdaad heel belangrijk om van de momenten te genieten. Dat hebben wij zeker gedaan. Mijn vader heeft mij wat dat betreft enorm geinspireerd. Hij kon op dat moment geweldig genieten van b.v. fluitende vogels en allerlei dieren in het weiland. Ik weet nog dat we op een gegeven moment samen naar een paar paarden hebben gekeken. Prachtig moment.
Blijf genieten van de momenten.
Veel sterkte.
Groetjes, Broomstick666

genieten van de momenten

hesi

koos

Yvonne Bosman

jasper

hesi

hesi

hesi

jasper

Liesje

broomstick666