Beste Yvonne,
Je vindt het toch zeker niet raar van jezelf, dat je nu zo'n leeg gevoel hebt. Je hebt heel lang voor je zieke man gezorgd.Altijd was er wel wat te doen, Mensen om je heen en ga zo maar door.
Je gaat van de ene spoed naar het volgende probleem. Nu heb je die lichamelijke zorg voor je man niet meer. Je hoeft niet de hele dag te racen tegen de klok, om alles maar te kunnen halen. Ook al is er na een overlijden nog genoeg papierwerk te regelen. Je krijgt nu even tijd om na te denken.
Je moet alles een plekje gaan geven. Dat heeft heel veel tijd en geduld nodig.
Neem die tijd. Je zal zien, dat er momenten zijn dat het beter met je gaat. Maar er zullen zeker ook dagen zijn, dat het nog slechter gaat.
Zelf zou ik soms het liefst mijn bed niet uitkomen en alleen maar met een deken over mijn hoofd blijven liggen.
Ik wens je heel veel sterkte voor de komende tijd.
Groetjes Ellen