lieve coby en kinderen
hier heb ik weinig op te zeggen
ik kan jullie alleen maar sterkte wensen
en dat doe ik bij deze
sterkte en veel knuffels voor jullie allen
ik denk aan jullie
sophia
hallo,coby
Ik wil je heel veel sterkte toe wensen de komende de tijd.
Ik weet wat je door maakt, ik heb op 27 april afscheid moeten nemen van mijn lieve vader,en gisteren de moeilijkste dag, de dag van de crematie.
In de anderhalf jaar van zijn ziekte, ben ik zeker elke dag intensief met hem bezig geweest, wat ons dichter bij elkaar heeft gebracht{nog meer dan voorheen en dat was al dicht} de laatste 2 weken van zijn ziekenhuis periode ben ik de laatste week 24 uur per dag bij hem geweest in de daniel den hoed kliniek ik heb bij hem op de kamer geslapen en hem samen met verpleeg kundigen verpleegt.
want dat was onze afspraak {mijn vader was vreselijk bang}als je wil kan ik je later daar nog wel eens wat over vertellen.
De dag dat mijn vader stierf was ik daar niet bij dat zal je altijd zien ,ik was op dat moment een verpleegkundige aan het halen omdat ik zag dat het niet goed ging maar op dat moment waren daar wel mijn moeder, broer en mijn man aanwezig {gelukkig}.
Een uur na zijn overlijden heb ik hem gewassen en aangekleed,en dat is een gevoel dat mij goed doet en een belofte die ik mijn vader heb gedaan en bent nagekomen, iets waar ik vrede mee heb.
De dagen daarna ben ik iedere dag bij hem geweest samen met mijn dochter,maar gisteren heb ik echt afscheid moeten nemen van mijn lieve vader,ik mis hem vreselijk dat zal altijd blijven.
Mijn vader is gestorven op 62 jarige leeftijd, aan alvleesklierkanker.
dit gedicht heb ik s middags op de dag van zijn overlijden geschreven,
Waarom al dat vechten
Waarom al die pijn
Jij wilde niet dood, jij wilde bij ons zijn
Jij had nog zoveel te doen, jij was nog lang niet klaar
Tot het laats hebjij gevochten
tot ons grote verdriet moesten wij jou laten gaan
De liefde en aandacht die jij ons gaf
zal ons hele leven blijven voortbestaan
Over een week of 3,4 krijgt onze vader een mooi plekje waar zijn as in een urn met een mooie steen een plekje krijgt waar wij altijd naar toe terug kunnen en als zijn kleinkinderen later wat ouder zijn kunnen zeggen ik wil naar opa toe.
Het klink mischien hard, maar wij wilden niet dat ons lieve vader werd uitg….
Dat heeft hij niet verdiend.
Maar ieder moet dit alles op zijn eigen manier verwerken. Ik hoop dat je dit alles niet vervelend vond, maar daarom weet ik precies wat je moet doormaken.
Heel veel sterkte de komende tijd coby en ook je kinderen.coby schreef:
>
> Mis je
> Mijn liefde blijft aanwezig,
> zal niet worden uitgeblust.
> Maar er is geen hand meer in de mijne,
> geen mond meer die mij kust..
> Geen lach meer in de verte,
> geen streling door mijn haar..
> Niet meer samen zitten
> en kijken naar elkaar..
> Onwerkelijk is nog het gemis,
> maar ik moet nu leven
> met hoe eenzaam,eenzaam is……….
>
>
>
> Op 30 april is geheel onverwacht mijn allerliefste man John
> en onze geweldige papa overleden.
> Niet zoals geplant maar heel natuurlijk.
> Hij is 37 jaar geworden.
>
> Coby,Joey en Meagan.
Lieve Coby,
Wat ben ik geschrokken, toen ik na lange tijd je berichtje op deze pagina zag.
Je hebt lang de tijd gehad, om je op dit verlies voor te bereiden. toch zal blijken, dat dit wat door zoveel omstanders als goed bedoelde troost gezegd wordt onmogelijk is.
Ook John heeft de voor hem ongelijke strijd moeten verliezen. Dat is erg pijnlijk voor jou en je gezin. Ik hoop dat je de kracht kunt vinden om door te gaan.
Heel veel sterkte.
Alles waar je echt van houdt
zal je warmte blijven geven
Ook al is het niet gebleven
't blijft altijd een deel van jou
een stukje van je leven.
veel liefs,
Ellen
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?