kanker.startpagina.nl

Weer...1..lees reageer.

  • Anonymous avatar

    Roberto...

    Hallo (mede)mensen,

    weer heeft deze verschrikkelijke ziekte toegeslagen.

    Mijn buurvrouw (23) had een kleine jaar terug last van d'r longen.

    We hoorde haar hoesten midden in de nacht, zoals geen enkel mens hoest.

    Zwaar en lang. Ons initiatief was om haar naar de dokter te sturen.

    Geconstateerd werd dat ze longkanker had. Ze kreeg zware kuren. Werdt zoals vele andere die deze kuren ondergingen of gaan, kaal. Niet fijn om te zien.

    Vandaag 19-04-2002 overleed ze. Ze heeft 2 weken lang in het Academisch ziekenhuis in Utrecht gelegen. Haar man, is die hele 2 weken bij haar geweest. 24 uur per dag.

    Wat kan deze ziekte toch veel pijn veroorzaken.

    Niet alleen bij de patienten zelf maar ook familie en vrienden.

    Laat me weten…wat jij weet en wat je hebt meegemaakt.

    Vriendelijke Groet en sterkte succes.

    Roberto

  • Anonymous avatar

    Ria

    Hallo Roberto

    Ja joh, je ziet het maar weer. Deze verschrikkelijke ziekte kijkt niet naar leeftijd. Ik heb het idee dat ik het afgelopen jaar steeds meer jonge mensen zie overlijden aan deze ziekte.

    En maar positief blijven in de media, met: steeds meer mensen genezen van kanker. Volgens mij wordt dat juist steeds minder!

    Ik leef op het moment met het idee; je mag dankbaar zijn als het jouw gezin niet treft!

  • Anonymous avatar

    sil

    Beste roberto

    Ik herken je verhaal. Mijn schoonvader had ook longkanker en heeft deelgenomen aan de nieuwe behandelingen van Den Hoed. Bestralen en Chemo tegelijk en wat bleek heel effectief. Maar zoals je al begrijpt tot zo'n week of tien geleden zelfs kankervrij verklaard.Maar toen is de ziekte teruggekomen in volle hevigheid , met gevolg dat ie op 23 april al is overleden.

    Ik deel en voel je verslagenheid

    veel sterkte sil

  • Anonymous avatar

    Ellen

    een vreselijke ziekte, waar je boos en verdrietig tegelijk van wordt.

    Ik weet waar ik over praat. Mijn man heeft de strijd van z'n leven ook moeten verliezen van deze ziekte. Zo'n 2 1/2 jaar hebben we samen gevochten. In de Daniel in Rotterdam hebben we veel ellende gezien en zelf meegemaakt.

    Op dit moment zie ik weer hetzelfde gebeuren bij vrienden. Je weet het van tevoren, als je ze leert kennen in zo;n kliniek. Je weet wat je gezamelijke lot is.

    Ieder huisje draagt zijn eigen kruisje moet je dan maar denken.

    Denk niet : Dat gebeurt alleen maar bij de buren, want jouw buren hebben ook buren!