hoe kan ik hem helpen

• 

  Linette

  26-03-2002 13:24

  Ben vandaag echt begonnen met zoeken want na gisteren drong het pas echt tot me door. 4 weken geleden kreeg ik te horen dat mijn vriend kanker heeft en dat hij nog 2 jaar heeft. Zelf ben ik 19 en heb dit nog nooit meegemaakt. De liefde van mijn leven gaat dood als ik 21 ben. Ik was geschokt en kon het niet bevatten heb heel erg veel gehuild maar me voor hem sterk gehouden. Ik wil hem graag helpen maar hoe??

  Nou was er een week geledn goed bericht er was een medicijn gevonden. Een injectie en er zou 10 procent weg zijn dus na 10 injecties… genezen!!! Dacht ik. De eerste heeft hij gehad en hij dacht dood te gaan zoals hij zich voelde. Ik wist niet wat me overkwam en ben hevig geschrokken.

  Nou ligt hij opnieuw in duitsland in een prive kliniek ik mag niet naar hem toe maar wat kan ik wel doen??

  Zijn levensduur is verkort maar met hoeveel weet ik niet.

  Iedereen in mijn omgeving zegt dat ik hem moet vergeten maar ik hou echt van hem en wil hem niet vergeten. Iedereen verklaart me voor gek omdat hij zoveel ouder is (35) maar wat maakt dat uit. Ik hou van hem.

  Weet iemand wat ik kan doen om hem te helpen om hem bij te kunnen staan.

  Alle reacties zijn welkom.

  Groetjes

  Linette

  Rapporteren
• 

  Ellen

  26-03-2002 23:49

  Beste Linette,

  Ik begrijp, dat het voor jou een heel moeilijke periode is. Het is verschrikkelijk om te horen, dat de liefde van je leven zal komen te overlijden. Ik begrijp heel goed, dat je dan gaat nadenken, over hoe het verder moet.

  Je zou ervoor kunnen kiezen, om zonder je vriend verder te gaan. Alleen moet je je dan afvragen, wat dat voor jou zou betekenen. Zou je dan opeens weer gelukkig zijn? Zou je dan een vrolijk leven kunnen leiden?

  Ook de keus om bij je vriend te blijven, is een moeilijke. Er staat jullie een moeilijke periode te wachten. Het zal een feit zijn dat je vriend komt te overlijden. De tijdsaanduiding, die artsen geven is lang niet altijd juist en van zoveel factoren afhankelijk. Daar zou ik maar niet al te veel op blind varen.

  Bedenk je goed, dat deze tijd, die je doormaakt ook heel waardevol zou kunnen zijn, als je samen probeert er het beste van te maken.

  Vooral het alles samen doen en bij elkaar zijn is voor mij en mijn man het belangrijkste geweest. We hebben zijn ziekte als een siamese tweeling doorgemaakt. Waar hij ging was ik ook . Alles hebben we samen beleefd.

  Ook is de houding van de familie en vrienden is belangrijk. De ruzies en spanningen, die zij kunnen veroorzaken kunnen voor jullie veel te zwaar zijn. Probeer dat zo snel en zo duidelijk mogelijk direkt op te lossen.

  Heel veel sterkte in de komende tijd.

  Ellen

  Rapporteren
• 

  Yvonne en Gerard Bosman

  27-03-2002 00:09

  Lieve Linette,

  Op de eerste plaats doet de leeftijd niet toe! Je bent 19 en je vriend is 35. Nou en? Ik ben 42 jaar en mijn man is 59 jaar. De mensen hebben makkelijk te lullen dat jij je vriend moet vergeten. De mensen verklaren hun zelf voor gek! Moeten zij eens in jouw schoenen gaan staaan en weten wat je voelt! Ik voel erg mee met jou! Kijk, ik was 19 jaar toen ik mijn man leerde kennen terwijl hij 36 jaar was (we hadden toen een stiekeme verhouding, hij was nl.. getrouwd). Na 2,5 jr.verhouding te hebben gehad, keerde hij onder hersenspoeling van zijn familie terug bij zijn ex-vrouw. Iedereen verklaarde mij voor gek en dat ik hem moet vergeten. Maar goed, na 18 jaren kwamen we mekaar weer tegen (oude liefde roest niet) en ik ging van mijn ex-man af en hij van zijn ex-vrouw (dat was op 4 dec. 1997!). Op 5 dec. 2000 kregen we een klap, mijn liefhebbende man heeft de kanker! En gaat ook dood!

  Nu is het 2 jaar verder en hij is nu verlamd. Lieve Linette, hij is nu in Duitsland en je mag niet naar hem toe? Waarom niet?

  Mag ik weten? Hebben jullie een verhouding of zo? Niet dat ik nieuwsgierig ben, maar ik kan je wel adviseren om achter aan te gaan in welke kliniek hij nu ligt.

  Gerard (zo heet mijn man) en ik zijn op 7 mei 2001 getrouwd en we leven van dag tot dag. Heel pijnlijk!

  Wat voor kanker heeft hij? Gerard heeft borstwerveltumoren (eerste en vijfde wervel met uitzaaingen plus prostaatkanker).

  Wij zijn allebei doof en voelen vaak van kastje naar de muur geschoven.

  Wij praten elke dag over zijn ziekte etc.

  Ook is de begrafenisondernemer bij ons geweest en we hebben alles zelf geregeld zonder hulpp van de mensen, echt waar. Het is niet leuk, maar ergens wel een opluchting dat Gerard ook bijbetrokken is waarover wij gesproken hebben etc.

  Je kan mij altijd email sturen. LIEFDE OVERWINT ALLES! VALLEN DOE JE ALLEEN, MAAR OPSTAAN DOEN WE SAMEN! Oke? Onze gedachten zijn ook bij jullie en ook bij Coby en John (John is ook erg ziek en vader van 2 kinderen, erg jong dat die ziek is en voor Coby en kinderen is het heel erg!).

  Je ziet, leve is heel erg hard! Bah! Kijk, mijn moeder heeft ook de kanker (16 jaren kankerpatiente, t.w. baarmoederkanker en deze hebben ze weggehaald en nu heeft ze chronische leukemie (9 jaar lang). Mijn vader heeft de spierziekte en gaat ook niet goed met hem. En nu mijn man……………. bah!

  Liefje, hou je haaks, als je wilt praten of je hart uitstorten, gooi het maar eruit!

  Wij allemaal van de kankerpagina leven met elkaar mee!!!! Dus ook met jullie!

  Kusjes van Yvonne en Gerard

  Rapporteren