Niet meer te helpen ????

  • coby

    Hoi Allemaal,

    Het is weer een tijdje geleden dat jullie wat van mij gehoord hebben over de ziekte van John.

    Het ging nl een poosje heel erg goed met hem.

    Hij voelde zich goed ondanks dat hij snakte naar lucht en de conditie steeds minder werd.

    Maar afgelopen maandag voelde we ineens weer een hele dikke bult in zijn oksel.

    Ik heb dinsdags gelijk de huisarts gebelt en we konden gelijk komen,zij voelde en vertelde ons dat dit opgezette lymfe waren.iets wat we zelf ook al wisten.

    Gelijk werd de arts in het A.V.L gebelt en die zei “als het is wat we vermoeden dan hoeft hij niet meteen te komen dan kan dat donderdag ook want dan kunnen we er toch niets meer aan doen ”.

    Wij weten dat die arts gelijk heeft hierin omdat John al 2 keer eerder op/rond die plekken is bestraalt en een 3de keer mag gewoon niet .zou dit wel mogen dan zou John dit lichamelijk niet meer aankunnen.

    Dus wachten…………..

    En iedereen weet dat als je van dinsdag tot donderdag moet wachten eer je bij de arts mag komen, je gewoon compleet gek word van de spanningen.

    Maar ja…donderdag waren we dus in het A.V.L en de arts voelde ook onder John zijn oksel,hij liet daarop gelijk een echo maken en zei

    “als de echo goed is dan hoeft er niet geprikt te worden ”

    Tijdens die echo zei de arts “o, ik zie het al we moeten even prikken ”

    Er is dus een punctie gedaan en ze lieten dus doorschemeren dat het niet goed was iets wat John z'n gevoel alleen maar bevestigt.

    Wij wisten dat John al was opgegeven maar door het experimentele medicijn krijg je toch nog een sprankje hoop en die hoop is gisteren totaal onder onze benen uitgeschopt.

    ik heb het gisteren ook aan onze oudste zoon vertelt want hij vroeg erom

    en toen zei hij tegen mij “mama misschien kan god papa wel beter maken”

    het enige antwoord wat ik kon geven was “laten we het hopen jongen maar wordt niet boos op god als hij het ook niet kan ”

    Vandaag belt de arts ons op met de uitslag van de punctie. de uitslag die we eigenlijk al weten maar officieel bevestigt wordt.

    Jullie horen gauw weer van mij.

    groetjes coby.

    =====================

  • angela

    Hai Coby

    Ik kan niets anders zeggen dan Kl*te

    Maar wens jullie heel heel veel sterkte

    En een knuffel voor jullie allemaal

    Groetjes Angela

  • Erika

    Hallo Coby!!

    verschrikkelijk zeg!

    Een mens blijft gewoon hopen en moet ook hoop houden, maar als t constant negatief is wat je te horen krijgt, dan zakt de moed je ook in de schoenen!!

    Heel veel sterkte en liefs!!

    Houd ons op de hoogte!

    Erika

  • Yvonne en Gerard Bosman

    Lieve Coby en John,

    Verdorrie zeg, niet leuk dat het met John de uitslag niet goed gaat. Jeetje, moet dat nou weer allemaal zeg? John heeft te veel pijnen en dan hoort die dat het lymfklieren zijn, vreselijk is dat. Gerard zijn handen zijn nu stijf en heeft vannacht pijnen gehad in zijn rug en handen. IK heb hem maar meer Servedol gegeven. Ik ben ook zo bang dat het straks allemaal anders wordt met Gerard en John en dan zitten wij straks (hopen niet gauw!) alleen zonder onze kanjers………bah , daar wil ik niet eens aandenken………

    KUSJESKUSJESKUSJES VAN YVONNE, GERARD EN DE KATTEN DANY EN FOXY

  • koos

    Hoi ,Coby, het zit jullie ook zeker niet mee, maar ik wil nog wel ff wat kwijt.

    Misschien denk ik ook als een kind,terwijl ik 47 ben, ik zeg dit zeker niet om een discussie aan te gaan , maar ik heb alle begrip voor je zoon.Er is mij vroeger ook op school geleerd, dat we kinderen zijn van god. Maar wat ik nooit heb begrepen, dat hij zijn kinderen in de steek laat. ik heb een broer van 21 verloren en een zwager van 20, beide door een auto ongelijk, toen begon ik ook vreselijk te twijvelen, als er toch iemand is, die op ze past, hoe kan dit dan gebeuren, het klinkt misschien gek, maar zo denk je zoon volgens mij ook.Ik heb alles voor mijn kinderen over, maar ben niet almachtig. Het is misschien een zwaar gesprek, maar ik wilde dit toch ff kwijt, heel veel geduld en sterkte toe gewenst.

    De groeten van Koos, iemand die al je verhalen leest.