Voor de derde keer is bij mijn moeder kanker geconstateerd. Afgelopen woensdag hebben we het verdrietige nieuws gehoord. Weer chemotherapie, onzekerheid en de strijd aangaan om tegen de ziekte te vechten. Ik zie het niet meer zitten en ben zo moe. Vorige maand heb ik na een intensieve tijd ook al mijn nicht aan kanker verloren waar ik nog zoveel verdriet van heb. We zijn wel positief hoor en met elkaar gaan we er weer voor maar als dochter van een moeder met kanker heb ik zoveel vredriet dat het pijn doet…