borstkanker

mien peters-kinnaer

10-03-2002 20:11

hallo ik heb 6 jaar geleden voor de eerste keer borstkanker gekregen,dat kon met een borstbesparende operatie hersteld worden.
de arts die mij behandelde zei dat hij alle lymfklieren had weggehaald.dat blijkt na 2 jaar dus niet het geval te zijn,want toen kreeg ik de borstkanker opnieuw weer terug,2 jaar geleden heb ik al een andere arts genomen ik had geen vertrouwen meer in die arts.de nieuwe arts die ik nu heb is een zeer goede arts want die kwam met de laatste operatie erachter dat er nog lymfklieren aanwezig waren en daar had ik nu uitzaaingen in, maar ik ben weer geopereerd en ik heb op het moment geen last meer,maar wel angst.ik ben een type die aan het woordt kanker niet kan geloven dat ik dat heb.het is net of ze over een ander praten.ik ben een werkende vrouw en 51 jaar.3 weken geleden hebben ze mij bindweefsels weggehaald.alles ging goed tot de wond weer opnieuw losging,daar ben ik nu nog mee aan het klungelen,de dokter zegt dat dit een reactie is van de 32 bestralingen die ik heb gehad.het wondvocht zou niet wegkunnen wie daar eventueel een reactie op heeft mail mij dan eens terug,ik ben zo eenzaam in dit ziekteproces.ok kan er ook met niemand over praten,daarom mail ik dit naar jullie toe om respons te krijgen.ik voel mij zo eenzaam hierin.groetjes mien
Duckie

10-03-2002 21:40

Hoi Mien.
Bij mij is in 2000 eem melanoom geconstateerd en weggehaald.
Alles lijkt nu goed te gaan. Ik begrijp wel wat je bedoeld met eenzaam. Je voelt je niet veilig in je eigen lichaam. Voor anderen is het zo dat de kanker nu weer weg is dus, hoera . Maar zo werken onze hersenen niet. Men heeft het dan over : ach uiteindelijk heeft iedereen kans op kanker. Op zich is dat natuurlijk wel zo, maar toch voelt het anders, als je het echt al een keer en zoals jij al twee keer gehad hebt. Ik probeer op de positieve kleine dingen in het leven te letten. Soms helpt dat een poosje. Jou lichaam heeft al veel te verwerken gehad. en nu zal het wel wat langer duren zoals die arts zei. Je kunt ook niet werken? denk ik ?
Woon je ook allen of heb je wel huisgenoten, ander ben je wel op meer manieren alleen? Ik hoop toch dat je iemand hebt om tegen aan te praten. Anders moet je hier je verhaal proberen kwijt te raken. Alles voor jezelf opschrijven wil ook wel eens wat helpen. Zoals je leest kan ik ook niet echt wat voor je doen , toch hoop ik dat het ietsje helpt.Leef bij de dag en haal uit elke dag wat moois of stop er wat moois in. Zorg goed voor jezelf, en veel sterkte
Groetjes Duckie
Irma

12-03-2002 21:39

Hoi Mien.
Wat moeilijk 6 jaar geleden laat je lijf je in de steek, je geeft je over aan mensen waarvan je denkt dat ze er verstand van hebben en dan blijkt nu dat de ziekte is teruggekomen. Ik kan me voorstellen dat dit angstig is. Alhoewel je al eens met dit bijltje gehakt hebt is het ook nu een tegenslag. Op zich lijkt het wel menselijk dat je het nu lijkt alsof het over een ander gaat. De werkelijkheid is ook wel keihard. Misschien is het wel een bescherming van jezelf. Ook een mannier om goed voor jezelf te zorgen. Het is allemaal ook nog wel heel vers, zeker nu de wond ook (nog) niet wil meewerken.
Kun,wil,durf je wat te vertellen over waarom je er met niemand over kunt praten?
groetjes Irma
jo-ann

17-03-2002 02:41

hoi mien ik ben 19 jaar ik heb een moeder van 54 jaar in december ondekte me moeder een knobbeltje in haar borst is meteen de volgende dag naar de huisdokter gegaan moest foto's laten maken een kweekje afnemen en noem maar op het bleek kwaad aardig te zijn is 9 januarie geholpen borst ging er van af kreeg meteen een protese ging allemaal goed de kanker konden ze helemaal verwijderen gelukkig 1 kleertje is wegehaald mocht naar 10 dagen naar huis ging allemaal erg goed tot 3 dagen later het begon erg dik te woorden en me moeder zakte elke keer in elkaar zijn naar de specalist geweest voor kontrole heb de vocht weg gezogen ging meteen wat beter maar begon de volgende dag weer en de wond klapte open moesten weer voor kontrole en ze werd weer geopereerd ze gingen het dode vlees weg snijen ging allemaal goed en toen begon het weer het zelfde liedje werd weer geopereerd en gingen de protese er uit halen ging daarna nog niet goed klapte weer open de wond werd opgenomen zusters zijden is een ontsteking werd aan een vakium pomp gelegt moest beter gaan ging ook goed werd weer geopereerd gingen de onsteking weg snijen ging ook allemaal goed tot 2 dagen geleden de wond gaat weer open staan dinsdag moet ze weer terug komen voor controle hoop dat ze er nu echt wat aan doen want tot nu toe heb niks geholpen ik wil je hier niet bang mee maken alleen zeggen dat je niet alleen bent en vind het erg dapper dat je dit doet ik hoop dat je heel snel geneest heel veel sterkte jo-ann
Mien van Mierlo

19-03-2002 13:16

Bij mij is het nu 8 jaar geleden,dat ik geholpen ben voor borstkanker,maar ik heb de echte levensvreugde sindsdien niet meer teruggevonden.Ik vind de hele wereld een beetje moeilijk en kan me moeilijk aanpassen.
koos

20-03-2002 18:28

hallo. Mien, het is natuurlijk altijd heel erg als je kanker krijgt. Twee jaar terug had ik tongkanker en is 1 derde van mijn tong afgehaald, een half jaar later had ik uitzaaing in mijn hals en zijn er 60 klieren verwijderd, toen nog 30 bestralingen.
Maar ik moet je zeggen dat ik elke morgen vrolijk opsta, ik heb een beter humeur als ooit.Ik heb nu gemerkt hoe gauw het afgelopen kan zijn. Daarom probeer ik van
elke dag een gezellige dag te maken, Eerlijk gezegd gaat me dat heel goed af.
OOK bij mij kan het zo weer komen, maar wie dan leeft , wie dan zorgt. Daar maak ik me pas zorgen om als het zover is. Nu probeer ik overal van te genieten.
Je kan het ook eens proberen, het bevalt mij prima.
groetjes Koos.

borstkanker

mien peters-kinnaer

Duckie

Irma

jo-ann

Mien van Mierlo

koos