het grijpt me meer aan dan ik dacht

monique

27-11-2001 10:29

open brief aan alle lotgenoten en mensen die ik gevraagd heb mij terug te mailen;
lieve mensen,
ik vertoef regelmatig op het prikbord, ondanks dat mijn vader 16 maanden geleden aan lonkanker is overleden
ik had gehoopt dat ik over het dieptepunt heen was en sterk genoeg was om anderen te helpen
dat blijkt bij lange na niet zo te zijn
het lot van ieder van jullie grijpt mij zo aan dat die hele lijdensweg van mijn vader weer als een film aan mij voorbij trekt
ik ben zo met jullie begaan dat ik het niet meer uit mijn hoodf krijg en dat moet niet zo zijn
ik heb een heerlijk gezin en mag het hun niet aandoen
in de eerste plaats moet ik er voor hun zijn en dat lukt me nu niet
ik hoop dat jullie het begrijpen en het mij niet kwalijk nemen maar het ging te veel mijn leven beheersen
ik heb dit duidelijk zwaar onderschat
heel veel liefs en sterkte toegewenst
monique
koos

27-11-2001 12:44

Beste monique, weet je, hetzelfde gevoel heb ik ook, zelf heb ik ook kanker gehad, maar ben weer genezen. Zie: www.koosanker.nl. Ik kom ook vaak op deze site en vraag me dan af waarom. Word er zeker niet vrolijk van, maar op de een of andere manier kom ik hier steeds weer terecht.Soms lees ik dingen, daar krijg ik dan kippevel van, maar van de andere kant steunt het me ook weer.Maar kijk wel uit, dat je je niet te ver mee laat sleuren in het verdriet van een ander.Juist nu ik deze ziekte heb gehad, heb ik juist geleerd dat je ook aan jezelf moet denken.
Ik help met alle liefde andere mensen, maar gescherm mij er ook tegen dat het niet mijn leven gaat bepalen.Denk aan je gezinnetje, ondanks alle narigheid van anderen, komen die toch op de eerste plaats.Heel veel sterkte en geluk toegewenst. groetjes Koos
peet

27-11-2001 20:19

In ons leven hebben we al heel wat meegemaakt waaronder ook het overlijden van ons 1.5 jaar oude zoontje en soms ga ik juist op pagina's kijken waar mensen ook iets ingrijpends hebben meegemaakt en ook huil ik hier wel eens bij maar weet nu ook dat deze mensen mij onbewust helpen bij het verwerken van verdrietige momenten en dat geeft mij heel veel steun…ook ga ik terug naar momenten in mijn gedachten dat me eigenlijk veel verdriet doet en haal hier de kracht uit om verder te kunnen met ons leven…ik weet niet wat je allemaal geschreven hebt maar weet wel dat het niet erg is dat je dit met andere mensen wil delen en deze mensen wil omarmen dit is toch het fijnste wat ieder mens wil in welke situatie dan ook geef die liefde je zult ervaren wat een goed gevoel dat geeft…

het grijpt me meer aan dan ik dacht

monique

koos

peet