ik heb op het prikbord aangegeven dat John van mij kon beginnen
met 'n experimenteel medicijn.daar is hij afgelopen dond.mee begonnen.
1 keer per dag 1 tablet in de ochtend.
Vrijdag's moest hij weer naar A'dam,er zouden onderzoeken gaan plaats vinden.
Waaronder ook 'n echo, daaruit is gebleken dat John niet 1 uitzaaiing heeft maar
6 uitzaaiingen wel allemaal in z'n nek maar in verschillende limfeklieren.
En dat is schikken……..@#$%^ ziekte.
Soms denk ik, wat komt er nog meer????
Ik kan niet meer en John al helemaal niet.
Is het nou nog niet genoeg? we willen zo graag vooruit ( zover als mogenlijk is ).
Maar alles gaat volautomatisch, je moet wel, je hebt nl. kinderen waar alles voor
doorgaat.en je wil je niet laten kennen voor John want ondanks alles is hij
toch wel degene die positief blijft,gezien de hele situatie heb ik daar alleen maar bewondering voor, maar tot hoever kan 'n mens dit geestelijk verdragen????????
Tot zover weer mijn verhaal,ik hou jullie op de hoogte van het verdere verloop
van John z'n ziekte.
groetjes en knuffels,Coby.