Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Mark
M'n moeder is op 19 oktober overleden aan uitgezaaide bostkanker. Ik hield heel erg veel van haar. Ik heb ook geen vader ik ben nu helemaal alleen en ben pas 16, m'n moeder was 41. Ik weet niet wat ik nu moet.
Lieve Mark,
Vandaar dat ik even geen mail meer van je heb gekregen….
Mischien had je het al gelezen…. mijn moeder is 20 oktober overleden, dus ik was even minder actief hier.
Ik wil je heel heel veel sterkte wensen. En heel veel kracht.
Ik hoop dat je het een beetje kunt vinden bij je tante….
Heel veel liefs, Elsa
ps. je mag me altijd blijven mailen hoor.
Lieve Mark,
Ik ken je verder niet maar las je berichtje op het prikbord. Ik kan natuurlijk zeggen dat ik met je mee voel. Maar dat kan ik niet want het is jouw moeder die overleden is dus ik kan nooit jouw gevoel voelen. Wel kan ik me heel goed indenken hoeveel pijn het moet doen om je moeder op zo'n jonge leeftijd te verliezen.
Mijn zus ( 39 jaar) heeft ook uitzaaiingen van borstkanker en vecht voor der leven. Zij heeft wee jongens van 10 en 12 jaar. Ze houdt haar kinderen voor dat, als ze er niet meer mocht zijn, ze verdriet mogen hebben maar ook plezier mogen ( moeten) hebben.
Misschien dat je iemand kunt vinden ( b.v. via het prikbord) van je eigen leeftijd die hetzelfde heeft meegemaakt. Ik weet dat mijn neefjes een stuk jonger zijn als jij en hun moeder nog niet hebben verloren maar soms zijn ze heel erg boos. En ik ben zelf soms ook heel erg boos. Ook op mijn zus. Heb jij dat ook wel eens naar je moeder toe? Een machteloze boosheid omdat ze er niet meer is ook al kan ze daar helemaal niets aan doen en je zelf ook wel weet dat je boos bent op die smerige ziekte in plaats van op je moeder?
Ik weet niet zo goed wat ik tegen je zeggen moet ik kan je alleen schrijven dat als je je hart wilt luchten ( boos, schelden, praten over je moederr die je mist, enz) je me altijd mag schrijven.
Die gevoelens ken ik zelf namelijk ook. Boos, verdrietig en machteloos.
He, heel veel sterkte en laat nog eens iets van je horen.
lieve mark,
ik vind het heel erg voor je!
gecondoleerd te eerste.
ik denk dat je langs je huisarts moet gan en kijken of je daar een oplossing kan vinden hoe het nu verder moet.
geef de moet niet op en probeer verder te gaan en probeer je dromen te verwezelijken.
kijk terug op de goede dingen samen met je moeder en geniet daar van.
huil samen ondanks dat ze er niet meer is.
laat je gevoelens in de vrije loop. het mag.
iedereen kan dat om je heen begrijpen.
word niet boos om mensen die zeggen dat je verder moet gaan maar probeer het wel op je eigen manier.
wod ook niet boos op mensen die zeggen dat het zo beter is want die bedoelen het allemaal goede en maar als je boos word kan ik dat best wel begrijpen hoor.
het doet allemaal zo zeer en je voelt je alleen.
ik denk toch dat je beste een persoon op kan zoeken die je helpt met verder beslissingen nemen zodat je er niet alleen voorstaat.
vergeet niet dat je nooit alleen zal zijn je moeder is altijd bij je in heel je hart en daar waakt ze over je.
ik wil je heel veel sterkte wensen.
heel veel liefs,
ingrid van arkelenMark schreef:
Beste Mark,
Ik vind het verschrikkelijk wat je nu meemaakt. Ik weet hoe het voelt, mijn man is nl. dit jaar zijn beide ouders verloren aan kanker in een tijd van zes weken. Ze waren nog maar net de vijftig gepasseerd. Het enige dat ik tegen je kan zeggen is praat over je gevoelens met iemand en krop het niet op. Jongen ik wens je heel, heel veel sterkte toe.
Groetjes Sigrid.
Pfffffffff. Mark, ik lees het hier allemaal achterste voren (ik heb al eerder op een bericht gereageerd. eigenlijk later bedoel ik). Ik wist niet dat je zo jong was.
Je moeder verliezen op jonge leeftijd is een van de ergste dingen die er bestaat. Mijn moeder heeft borstkanker gehad in een erge vorm. Ik was echt bang haar te verliezen. Het woord bang klinkt dan heel onwezelijk totdat je het echt meemaakt. Hartkloppingen, een aanrijding heb ik meegemaakt met de auto. Je bent helemaal onthutst, kapot, bang en onwijs kwaad. Ik was heel driftig. Het gaat nu heel goed met haar, het is nu vier jaar geleden echter daarna kreeg mijn vader te horen dat hij kanker had, er was niets meer aan te doen. Mark, het enige wat je helpt is er over te praten. Met familie, vrienden zoveel als JIJ maar wilt. En ga ook leuke dingen doen. Dingen waar jij zin in hebt. Zoveel sterkte van mij xxx
