gedicht

angela

15-09-2001 21:37

hier een gedicht wat ik mijn moeder een keer heb gegeven toen het helemaal niet lekker met haar ging.
helaas is ze 14 februari op valentijnsdag dus overleden, ze was echt helemaal op .
maar dat mag ook wel naar 14 jaar de strijd te hebben geleverd tegen kanker
ik hoop dat jullie hier iets aan hebben
Pijn
Pijn heb je alleen en kun je niet delen
Bang dat het een ander gaat vervelen
Het maakt je zo machteloos en kwetsbaar
Het kan toch niet dat een ander het merkt jou pijn
Je doet het verbergen omdat het zo moet zijn
Als je denkt dat een ander het merkt
Dan trek je een lachend gezicht en het werkt
Er blijft niets over dan die gemaakte lach
Het is de pijn die je onzeker maakt
Het is ongrijpbaar en je weet dat het niet over gaat
Je laat het zo ,want het moet zo zijn
Om die ander niets te laten merken van jou pijn
heel veel sterkte iedereen en veel liefs angela
Yvonne Bosman-van der Helm

16-09-2001 22:59

Lieve Angela, bedankt voor de mooie gedicht. Ik heb echt brok in mijn keel gekregen. Deze gedicht zal ik heel goed bewaren!
Kusjes van Yvonne, nogmaals bedankt meid en jij ook sterkte! Je mama zal zeker trots zijn op jouw gedicht!
angela

17-09-2001 21:50

dank je yvonne
ik heb het haar gegeven toen ze nog leefde en ze belde me op toen ze de kaart had gekregen en ze zei “ik dacht dat het me aardig lukte, maar het werkt bij jou dus niet”
toen kreeg ik dus een brok in mijn keel
maar het was een kanjer die moeder van mij
groetjes en liefs angela