gevolgen van behandeling

marga

13-08-2001 23:37

Inmiddels is het 7,5 jaar geleden dat ik kanker bleek te hebben. Gelukkig ben ik (daarvan) inmiddels genezen verklaard, maar het zit me vaak wel dwars dat ik uiteindelijk zo slecht uit de behandeling ben gekomen. Als gevolg van een buikoperatie kreeg ik verklevingen, die al snel leidden tot een darmafsluiting (weer een operatie) en andere vervelende zaken (nog 2 operaties). Als gevolg van de bestralingen kreeg ik chronische ontstekingen in mijn darmen. Een ander gevolg is chronische pijn door de verklevingen. Ook vermoeidheid maakt nog steeds deel uit van mijn dagelijks leven. Ik kan hier af en toe zo vreselijk van balen. Dan krijg je te horen van mensen dat je blij moet zijn dat je nog leeft. Dat ben ik ook wel, maar moet ik dan altijd alleen maar blij zijn? Het valt wel op dat het altijd mensen zijn die zelf goed gezond zijn en nooit echt iets gemankeerd hebben. Als ik tegen iemand zeg, die daar naar vraagt, dat ik nog niet zo zeker weet of ik me nog een keer zou laten behandelen, vinden ze dat heel erg raar. Is dat nou echt zo vreemd? Is er iemand die dit gevoel kent, die ook zoveel van z'n oude leven is kwijtgeraakt? Ik ben nu 36 jaar en kan af en toe best een beetje wanhopig worden als ik er aan denkt dat ik op deze manier nog 50 jaar verder moet. Voor de goede orde, ik ben over het algemeen erg positief ingesteld en heb inmiddels andere invullingen van mijn leven gevonden waar ik veel voldoening in vind, maar zo af en toe kan ik erg terugverlangen naar een normaal leven voor iemand van mijn leven, zoals werken, een uitgebreider sociaal leven, gewoon die dingen kunnen doen die je wilt doen.
Ik moest dit gewoon even kwijt.
Marga
Ellen

31-08-2001 16:29

Hoi Marga,
Ik snap je volkomen. Ik heb ook een operatie gehad waar ik mijzelf bij af vroeg of het uberhaupt wel zin had. Maar werd wel onder druk gezet door artsen en familie. Affijn, mijn eigen gevoel bleek het juiste te zijn, maar het is ook heel moeilijk op zo'n moment om dat een plaats te geven. Maar bij een eventuele volgende operatie weet ik zo net niet of ik daar aan begin. En dat wordt zo vaak als iets negatiefs gezien. Qua reacties, maakt niet uit of mensen zelf kanker gehad hebben of niet. Zeikerds heb je overal (see this site). En mensen die adequaat reageren ook.
Heel veel geluk verder!!!
Groet, Ellen
coby

08-10-2001 09:19

hoi marga,
bij mijn man is in april longkanker geconstateert,hij heeft inmiddels
3 zware gemo“s en 3 operatie”s achter de rug.
nu is hij bezig met een kuur van 30 bestralingen.
we zitten nu op de helft maar hij wil niet meer het vergt toch wel heel veel
van hem.hij is pas 37 geworden.
graag zou ik met jou hierover verder willen praten ook omdat jullie van de zelfde leeftijd zijn en jij prezies begrijpen zult hoe hij zich voelt.
wij hebben 2 kleine kinderen van 7 en 4 en ook zij moeten worden nagekeken op erfelijkheid want het zit bij john (zo heet mijn man ) in zijn genen .
zijn opa had long/bot kanker zijn vader longkanker en nu hij.
het legt toch wel een druk op je en de angst dat 1 van je kinderen kanker kan krijgen is toch wel groot.
heb jij kinderen? zo,ja hoe ga jij hiermee om.?
ik hoop wat van je te horen. groetjes coby.
john.wasch@wanadoo.nl

09-11-2001 23:23

hoi marga,sorry dat ik zo lang op me heb laten wachten.
maar het gaat niet zo lekker zowel in m'n kop als lichamelijk.
wij hebben n.l gehoord van de arts dat we niet meer in jaren moeten rekenen maar
in maanden.hij zei tegen ons misschien 3,6 of 9 maanden hooguit 1 jaar.
John is n'l uitgezaait in z'n limfeklieren.
je begrijpt dus wel dat het letterlijk en figuurlijk @!#$ is vooral voor mijn kinderen
wij hebben er n.l voor gekozen om het ze nog niet te vertellen ook omdat ze nog maar zo jong zijn en nu nog kunnen genieten van school enz. enz
ik weet even niet meer hoe ik het heb of ik nu van voor of van achter leef ?????
besef ik het wel?????het kan toch niet ze hebben het over een ander.sorry marga maar mijn verdriet zit nogal hoog.vooral als ik naar m'n oogappels kijk.
ja je begrijpt misschien wel dat doet pijn.
ik hoop dat jij even met mij wil mailen want ik weet mij even geen raad.
ik heb even letterlijk en figuurlijk een arm om mij heen nodig.
groetjes Coby.
.
Coby

20-11-2001 10:05

Onze PC is gecrasht nou ben ik al onze adressen kwijt en ook het gedicht van jou
zal jij zo vriendelijk willen zijn om het gedicht aan ons nogmaals aan ons tewillen opsturen.Leuke foto trouwens wij zijn 25 mei getrouwd ook dit jaar.John gaat over een week beginnen met een expirimenteel medicijn hij loopt nu in het antonie van leeuwenhoek ziekenhuis.
groetjes John en Coby.
John

22-11-2002 21:00

Hoi Marga,
Op internet heb ik je verhaal gelezen, en ik voelde gelijk aan wat jij bedoelde. Gelukkig heb ik niet de ziekte kanker gehad zoals jij dat heb moeten beleven, maar mijn leven is door verklevingen door eerdere buikoperaties enorm veranderd en dat is juist wat mij zo raakte in jouw verhaal.
Ongetwijffeld zal jij ook hierover onbegrip ondervinden bij mensen, medicie etc. etc.
Mijn leven staat op een zeer laag pitje hierdoor.
En…….. speciaal voor jou, en ook voor mij ben ik een site begonne die gaat over verklevingen. kijk maar eens: www.verklevingen.info
Misschien dat je me kan helpen met een goede bijdrage om zo meer begrip te krijgen van andere…… want vragen: hoe is het met je……… is zo'n qliche,
He, Marga, hoop dat verder alles ok met je is! en net als jij ben ik ook altijd enorm positief ingesteld!!!!!
Trouwens, mijn naam is John, 33 jaar, en sinds 6 jaar dan die verklevingen, en tja…… als ik vooruit kijk, ach, zou niet willen weten hoelang ik dit nog moest hebben, die verklevingen dan! ha ha
Hoop van je te horen!
groeten
John

gevolgen van behandeling

marga

Ellen

coby

john.wasch@wanadoo.nl

Coby

John