Mijn vriend en ik zijn vandaag in het ziekenhuis geweest vanwegen een bult onder zijn oksel, nou heeft de dokter gezegt dat het om een zeldzame kanker gaat en dat er volgende week een scan wordt gemaakt, en dat in het slechtste geval zijn lever al aangetast is en er weinig meer aan te doen is, of dat hij geopereerd kan worden heeft iemand hier ervaring mee, en zo ja hoe nu verder.
Beste Marion,
Het is zoiets verschrikkelijk dat het jouw vriend moet overkomen!
Mijn man heeft ook kanker. Hij heeft ook zeldzame kanker, t.w. borstwerveltumoren (de 1e en de 5e wervel). Hij heeft 2 uitzaaiingen op 1 bot, deze zijn niet meer gegroeid dankzij de bestraling (6 keer bestraald).
Hij heeft paar keren in het ziekenhuis gelegen van de pijnen. 3 weken geleden is hij weer thuis gekomen. Hij zat echter tot de plafond toe van de medicijnen, die slikte 38 tabletten per dag! Hij is doodziek geworden. Vanaf december 2000 tot en met nu toe is hij 15 kilo afgevallen. Hij heeft eergisteren nog gewogen en is gelukkig weer 3 kilo aangekomen.
Hij heeft nu nog veel pijnen, heeft 3 durogesic pleisters van 100 ug. Slikt servedol, trypizol, MS Contin, Paracetamol en Domperidon en ook Artisch (ik weet niet of ik goed gespeld hebt, het is iets van Diclofenac).
Gerard (zo heet mijn man) heeft erg last van de zenuwbeknelling, want de eerste borstwervel is ingezakt. De toestand is nu wel stabiel, maar in de toekomst wordt het jammer genoeg wel agressiever.
Vorig jaar december hebben ze ons verteld dat hij kanker heeft. Wat een klap!
Wij zijn vier jaren bij elkaar en nu dit, het is niet eerlijk! Wij zijn beiden doof en ook zijn wij pas getrouwd, op 7 mei 2001. Deze dag vergeten wij nooit. Het is voor ons ook moeilijk, want de volgende dag op 8 mei is die opgenomen.
Nu is hij weer thuis en we moeten volg.week terug komen voor een gesprek en dan horen wij ook meer van of mijn man terug moet komen bij de pijnpoli.
Mijn man kan niet geopereerd worden! Want het is onaantrekkelijk en de ingreep zal dan heel erg zwaar zijn. Wij hebben wel een advies gekregen van de duitse arts om contact met hem op te nemen. Wij blijven positief en we willen jullie ook zeggen dat jullie ook positief moeten blijven.
Het is zoiets verschrikkelijk dat het onze geliefden moet overkomen!
Ik wens je ook sterkte toe meid! Vallen doe je alleen en opstaan doe je samen.
Liefs van Yvonne Bosman
Hallo Marion,
het is ondertussen ruim twee weken verder. Is er al meer bekend over je vriend?
Je schrijft een zeldzame vorm van kanker.. weten jullie al wat je je daar bij moet voorstellen. Onder z'n oksel zal wel een Lymfoon zijn. Als je daar, wat ik van harte hoop voor jullie, snel bij bent, is er volgens mij een redelijke kans van genezen. Statistisch is trouwens aangetoond dat mensen die een positieve blik op hun toestand blijven houden, een grotere kans op genezen hebben dan mensen die meteen hun hoofd laten hangen.
Kop op! Er genezen dagelijks mensen van kanker (ik mag mezelf een van die gelukkigen noemen), maar geloof er zelf in, dan heb je al een heel stuk van de weg bewandeld.
laat even horen hoe het er vooor staat!
Sterkte, Jan Willem
lieve marion,
ik hoop voor jou en je vriend dat het allemaal goed afloopt.
voor mij en mijn gezin loopt het minder goed af ( dus slecht )
mijn man ( pas 36 jaar ) heeft longkanker in een stadium 3b daarbij was de vene
(bloedvat van het hart ) ook aangetast het zat zelfs in z'n limfeklieren.
met andere woorden we hebben hooguit nog 1 jaar gekregen.,
hij laat mij achter met 2 kleine kinderen van 7 en 4 .
dat doed pijn , geloof mij, hij zit nu in fase 3d, dat houd in dat je in een fase zit dat je niet meer geholpen kan worden, dus ongeneeselijk ziek.
dit is niet eerlijk……….. wij kunnen hem als man of als PAPA gewoon niet missen…………..;……………………………………………………………………………………groetjes en een dikke knuffel coby.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's