Pijn en frustratie !

Elsa

21-06-2001 15:13

Lieve mensen,
Ik weet niet waarom ik dit precies schrijf, mischien om mijn hart te luchten…
Mijn moeder heeft kanker, Het begon een paar jaar geleden ze was 47 jaar.
de artsen constateerden eierstokkanker, helaas al uitgezaaid, ze is geopereerd, ect. de kanker was zo weer terug, ze kreeg 20 chemokuren.
We dachten dat het weg was….Maar nee inmiddels heeft ze zo'n 35 chemokuren achter de rug. En krijgt ze zo nu en dan nog een kuur.
de artsen zeggen dat het een wonder is dat ze nog leeft, ze heeft ook zo ontzettend veel levenslust, ze wil zo graag verder,
echter, in november zou ze 50 worden, maar dat red ze hoogstwaarschijnlijk niet meer.
het doet me ontzettend veel pijn, ik wil nog zoveelmet haar doen, ik ben zelf nog maar 26, en moet er niet aan denken om mijn moeder te verliezen.
Zijn er meer mensen die in een soort gelijke situatie verkeren ?
bedankt in ieder geval voor jullie tijd en aandacht, en iedereen hier sterkte en succes gewenst !
Elsa
Elsa

06-08-2001 11:56

Het gaat weer slechter en slechter,
ze kan nu helemaal niets meer zelf.
Ze is helemaal op, ze kan ook bijna niets eten en om de haverklap zit ze vol met vocht wat van alle tumoren afkomt.
Afgelopen vrijdag moest ze weer naar het ziekenhuis, en wederom geen goed nieuws, het is weer verder uitgezaaid.
Wat een gevecht, Ik heb zo veel bewondering voor haar.
Zo sterk blijven en maar blijven vechten, en dan nog verliezen ook wat is het toch vreselijk gemeen !
Elsa
Yvonne Bosman-van der Helm

12-08-2001 11:19

Lieve Elsa,
Ik heb nu even de tijd om berichten te lezen en heb jouw verhaal ook gelezen.
Ik heb echt een bewondering voor je mama! Ze heeft enorme vechtlust en dat heeft mijn man Gerard ook die momenteel ook in het ziekenhuis ligt.
Ik vind het zo jammer dat het nu steeds slechter gaat met je mama.
Ik kan me heel goed indenken dat je zo veel met haar dingen samen wilt doen.
Ze is ook verschrikkelijk veel te jong om zo iets te hebben.
Mijn moeder is nu 65 jaar en ze is 15 jaar lang onder de behandeling. Bij haar is ook baarmoeder weggehaald, lymfklieren van blaas tot nier ook weggehaald.
Het was een kwaadaardige tumor en ze hebben alles weggehaald. Ze is nooit bestraald geweest (bij haar was er geen uitzaaiingen). Ik was toendertijd (15 jaar geleden) ook helemaal kapot van, wil zo veel met haar doen. Ze is later genezen verklaard, maar tot haverklap kregen wij 8 jaar geleden dat mijn moeder leukemie heeft. Ze heeft nu nog chemokuren. Ze is net bij de grens van:“Wel of niet behandelen”. Ze hoeft niet bestraald te worden. Elke maand moet ze bij de oncoloog komen en dan moet ze ook steeds aanhoren hoe het met haar bloed gaat, het is elke maand hartje vasthouden bij mij en mijn zus en mijn papa.
Je hebt nu erg veel verdriet en ik zelf ook. Ik heb ondanks dat ik 41 jaar ben ook veel te veel meegemaakt in mijn leven. Ik laat de moed echt niet zakken en zit vol vertrouwen. Soms heb ik het niet meer en dan kruip ik weg in een hoekje van verdriet. Toen ik hoorde dat mijn moeder baarmoederkanker had, was ik zo bang geworden. Toen ik 33 jaar werd, ben ik voor de zekerheid naar de huisarts gegaan om te vragen of ze me wilt onderzoeken, want ik heb de huisarts verteld dat mijn oma en tante's ook van deze problemen heeft (mijn oma is 60 keer bestraald geweest). Heeft de huisarts me onderzocht, verrek, ik heb ook afwijking in mijn baarmoeder en moest ook opgenomen worden, hebben ze een stuk weggehaald (goedaardig). Nu ben ik ook nog onder de behandeling. Het is erfelijks bij ons.
Ik raad je aan om voor zekerheid ook naar de huisarts te gaan. Het is niet leuk, maar het is voor zekerheid.
Mijn man Gerard kreeg ook te horen dat het bij hem geen verdere uitzaaiingen zijn. Ze dachten eerst dat het van de nier afkomt, maar toch is het niet zo. De prostaatkanker bij hem is erg klein en dat staat nog los van de borstwerveltumoren. Hij is afgelopen vrijdag voor de 2e keer bestraald.De resultaten horen wij morgen (maandag) pas. Hij zit in de rolstoel, maar door de besrtaling heeft hij ook weer kracht gekregen. Ik heb hem gisteren verteld over jouw moeder en hij vindt het heel erg en ik moet de groeten doen aan jou van Gerard en ook sterkte wensen.
Hou je me op de hoogte over je moeder, want ik wil met mijn gedachten bij jullie zijn. Ik vind het dapper van je dat je alles op de prikpagina heeft getypt, dat lucht je ook op. Als ik emotioneel bent, dan schrijf ik ook alles op het papier.
Vallen doe je alleen, en opstaan doe je samen.
Liefs van Yvonne Bosman
Elsa

13-08-2001 10:15

Lieve Yvonne en Gerard,
Bedankt voor jullie hartverwarmende bericht !
Inderdaad lucht het enorm op. En wat was de uitslag van de bestraling ?
Ben erg benieuwd of er verbetering is nu ?Laat je het me even weten.
Ik zal in ieder geval voor jullie duimen vandaag.
Eb ik ga mij inderdaad laten onderzoeken, want kanker komt erg veel voor in onze familie,( iedere generatie ).
Wij laten binnenkort een erfelijkheidonzerzoek doen.
Als daar wat uitkomt heb ik recht op regelmatige onderzoeken want nu heb ik dat blijbaar niet, ik ben verleden jaar ook naar de gynecoloog geweest maar die deed geen onderzoek omdat hij mij veel te jong vindt voor dit soort kanker, over het algemeen komt eierstokkanker ook voor bij wat oudere vrouwen en was mijn moeder met 46 al uiterst jong, maar er zijn wel vrouwen die nog jonger zijn met deze soort kanker, maar goed, hij deed geen onderzoek.
Ik ben dus blij met dit erfelijkheidsonderzoek.
En wat erg voor je Yvonne dat deze ziekte steeds weer opzoekt…. en net nu jullie zo gelukkig zijn samen en nog wel getrouwd !
Ik hoop dat jullie geluk in gezondheid snel zal wederkeren.
Veel liefs, Elsa
Yvonne Bosman-van der Helm

13-08-2001 13:49

Lieve Elsa, dank voor je bericht.
Ik heb vanmorgen het ziekenhuis gebeld en gevraagd hoe het met mijn man Gerard gaat. Ze hebben me verteld dat hij hartstikke goed geslapen heeft en dat de pijn wel uit te houden is. Hij heeft steeds meer kracht teruggekregen, dankzij de bestraling (tumor is ingekrompen). Ze gaan vandaag ook door de molen en vanmiddag of morgen horen we de resultaten daarvan. Ze kunnen niets vinden waar de tumor vandaan komen. Ik heb volle vertrouwen in artsen en laat de mensen aan de kant staan die zo negatief en twijfelachtig reageren.
Weet je, Gerard is volgens de verpleegsters heel vrolijk en ook erg lief. Hij kan niets horen maar praat heel veel met hun en maakt steeds grapjes. Ja, hij is de lieveling van alle vrouwen en die manneke van mij geeft vrouwen graag kusjes en andersom ook. Ik zit er niet mee hoor, want ik weet dat die mij nummer 1 vindt.
Niet dat die vreemd gaat, o neen, dat niet, hij prijst de vrouwen de hemel in. Zo bijzonders vind hij het!
Ik snap een ding niet van jouw huisarts over het onderzoek.
Die zegt dat je veel te jong bent voor dit onderzoek. Dat slaat nergens op, want ik heb jarenlang problemen met baarmoeder (altijd ziek als ik opoe moet worden).
Nu ik ouder ben, heb ik minder klachten. Mijn vriendin was 28 jaar oud toen ze haar baarmoeder weghaalden. Ik ben meegegaan met haar naar de gynaecoloog en die zei van dat ze alleen maar gaat curretageren (schoonmaken). Ik heb ze gezegd dat ze mjin vriendin helemaal moet onderzoeken. Zo gezegd zo gedaan, blijkt dat ze verschrikkelijke afwijkingen heeft in haar baarmoeder (geen kanker), maar toch hebben ze het weggehaald. Ik denk dat de gyneacoloog jou ook gaat onderzoeken voor de zekerheid en het is tenslotte jouw lichaam meid.
Ik hou je verder op de hoogte als de resultaten bekend zijn, oke?
Hou je haaks meid, en je bent echt dapper!! Doe je mama de groeten van ons? En wens haar sterkte en zeg tegen haar dat zij heel blij moet zijn met zo'n lieve dochter die echt voor haar opneemt. Heb je nog meer broers en zusjes? En jouw vader?
Liefs en dikke knuffel van Yvonne en Gerard en van de katten Dany en Foxy krijg je ook pootjes.
angela

19-08-2001 22:48

hai elsa
ik wil je heel veel sterkte wensen , dat is het enige wat ik kan doen voor je op dit moment.
ik weet wat je door maakt ik ben mijn moeder op valentijns dag j.l verloren.
bij mijn moeder is het een ziekte verloop geweest van 14 jaar
1e x borstkanker binnen 3 dagen was ze geopereerd. chemo gehad en bestralingen na 5 jaar was ze genezen verklaard.
het 6e jaar komt het terug andere borst eraf, weer chemo
naar 5 jaar weer genezen verklaard.
het 6e jaar komt het terug nu op de botten, dus uitgezaaide borst kanker op de botten. pijn bestraling gekregen en dat hielp gelukkig een tijdje .
streng onder controle , op een gegeven moment ging ze weer en ze zei dat ze last had van haar nek . voor de zekerheid een foto gemaakt
toen ze net terug was thuis toen werden ze op gebeld dat ze acuut terug moesten komen naar het zieken huis
omdat er een gezwel tussen de wervels door aan het groeien was in haar nek.
weer chemo en een hele zware kuur
toch knapte ze weer op en was zelfs aan het afbouwen met de morfine ze fietste weer, dat was zo'n overwinning voor haar je zag ze weer helemaal opfleuren.
ze mocht zelfs naar 3 maanden terug komen op controle
ja en toen zat het in de lever, ze kreeg er geelzucht bij en je zag haar aftakelen
's maandags zijn we er bij geroepen omdat ze wartaal uit begon te slaan
ik ben er gebleven en 's woensdags met valentijns dag is ze overleden
ze is gegaan met een knipoog naar mij en een glimlach
en het is goed voor haar maar ik ben nog veels te jong om mijn moeder kwijt te zijn.
ook ik ben pas 28
nou meisje ik wens je heel veel sterkte en wees lief voor je moeder ze zal het nodig hebben
als je wilt kun je me altijd mailen
groetjes angela
Elsa

24-08-2001 09:34

Dank je wel Angela en Yvonne.
Wat erg ook voor jou Angela, dat je je moeder na zo een lange lijdensweg en op zo een jonge leeftijd hebt verloren. Ik wil jou ook veel sterkte toe wensen om dit allemaal te verwerken.
En voor Yvonne, wat fijn dat het goed gaat met Gerard. ( de charmeur )
Nu maar hopen dat het allemaal nog beter zal gaan… ik zal zeker voor jullie duimen.
Mijn moeder ligt op het moment al weer zo'n drie weken in het ziekenhuis, ze hebben in totaal drie en halve liter vocht bij haar longen weg gehaald, haar linker long was niet eens meer zichtbaar op foto's en haar hart was ook helemaal weggedrukt door al dat vocht wat van de tumoren afkomstig is.
Het gaat slecht… Ze is ook voortdurend misselijk en kan niets eten omdat er ook veel vocht zit bij haar darmen en maag….
Eveneens zit haar rug nu onder de bulten en ook zitten er nu tumoren in haar borsten, eigenlijk kun je beter vragen waar ze niet zitten…
Afgelopen weekend mocht ze voor 24 uur naar huis, ik had voorgesteld dat ze naar mijn huis kwam om even in een andere omgeving te zijn, en dat vond mama een goed idee, Ik ben me werkelijk rot geschrokken, het was enorm confronterend.
ze kan nog niet van de bank naar de wc lopen ( wat maar 4 meter is) zemoest overal met de rolstol naartoe. Ze was vreselijk ziek, misselijk en ze zag er heel slecht uit. Ze kon ook nergens meer van genieten en dat vind ik zo erg.
Ze zou blijven slapen maar om 2 uur in de nacht werd ik wakker van gestommel, ze ging weer met haar man terug naar het ziekenhuis. ze kon niet slapen….
en ze heeft voortduend overgegeven.
Ik vraag me af hoe ze haar ooit hebben kunnen laten gaan….
Maar goed ze ligt nu in het ziekenhuis, en krijgt voortdurend morfine.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het nu heel benauwd krijg en ook steeds banger wordt, ik denk dat ik haar nu spoedig zal gaan verliezen.
En Yvonne, Ik heb wel een vader maar daar heb ik weinig contact mee, ook heb ik een broer en daar heb ik wel een goed contact mee, ook met de man van mijn moeder en m'n tante.
Bedankt meiden voor jullie aandacht !
Het helpt enorm om alles van me af te tikken !
Veel liefs, Elsa
ps, ik zal haar zeker de groeten doen !
Yvonne Bosman-van der Helm

28-08-2001 22:39

Lieve Elsa,
Hoe is het nu met jou en je moeder? Ik hoop van harte dat ze beter wordt, want ik vind het zo rot voor haar dat ze in het ziekenhuis ligt en dat ze moeilijk adem haalt is het vreselijk.
Ik heb echt brok in mijn keel gekregen toen ik je verhaal gelezen heb.
Woorden schieten gewoon te kort.
Gerard is nu thuis en heeft geen pijnen meer. Met lopen gaat het iets moeilijk, maar de fysiotherapeut komt volgende week bij ons thuis. Hij heeft rollator en rolstoel gekregen via de thuiszorg. Hij maakt meer gebruik van rollator dan rolstoel, want hij vindt het ook maar niets, en we gaan elke dag 1 uurtje wandelen.
Gerard moet op 24 september terugkomen naar de neuroloog-oncoloog.
We wensen jou nogmaals veel sterkte toe met je mama en geef haar een dikke kusje van ons en zeg absoluut tegen haar dat wij heel veel aan haar denken!
Jij ook stevige omhelzing en ook heel veel kusjes van Gerard en mij.
Liefs Yvonne
angela

29-08-2001 20:59

hai elsa
ik wens je heel veel sterkte toe met je moeder, en ik weet hoe lastig het is als ze zoveel vocht bij hebben.
ik denk dat dat onder hand het ergste is wat er gebeuren kan.
sorry dat ik zo laat reageer maar mijn computer is gecrashed en heb even moeten wachten op een nieuwe , maar als het hoog zit kun ke me altijd prive mailen ik weet hoe fijn het is om het even van je af te schrijven en dan helemaal met mensen die er iets van af weten hoe het is,
mijn moeder is nu een half jaar geleden overleden en als je dan ziet hoe mensen er op reageren zo van maar dat is toch al weer zo lang egleden.
maar doe je moeder maar de groeten ook al kent ze me niet en wens haar maar heel veel sterkte
en jij ook want jij hebt het er net zo moeilijk mee.
wees lief voor je moeder dat is denk ik het enige wat je kunt doen
groetjes en veel liefs angela
Yvonne Bosman-van der Helm

19-09-2001 00:11

AAN:Elsa
Lieve Elsa, hoe is het nu met jou? Ik heb lang niets van je vernomen en hoop heel erg dat geen nieuws een goed nieuws is.
Hou je mij even op de hoogte over je mama?
Liefs en stevige omhelzing van Yvonne en Gerard

Pijn en frustratie !

Elsa

Elsa

Yvonne Bosman-van der Helm

Elsa

Yvonne Bosman-van der Helm

angela

Elsa

Yvonne Bosman-van der Helm

angela

Yvonne Bosman-van der Helm