Mirjam,
In 1998 werd bij mij borstkanker geconstateerd. Ik was toen 39 jaar. Na borstbesparend te zijn behandeld, bestralingen en 4 x chemo kreeg ik in januari 1999 het advies Tomaxifen te gaan slikken. Dit voor vijf jaar. Ik heb er nooit over nagedacht het niet te doen. Want het enige dat ik wil is overleven. De eerste maanden vond ik het verschrikkelijk om in de ‘overgang’ te komen. Nu ben ik er helemaal aan gewend. Ik heb zelfs in oktober 2000 mijn baarmoeder en eierstokken laten verwijderen. Preventief. Daar ben ik erg van opgeknapt, want ik was erg bang dat het daar ook zou komen. Als je nog iets wil lezen over mijn verhaal dan kun je mijn website bezoeken http://huizen.dds.nl/~marjoke. Ik wens je veel sterkte toe bij je beslissing. Met een vriendelijke groet van een lotgenote Marjoke.Mirjam schreef:
>
> Hallo,
>
> Ik heb in juli een borstamputatie ondergaan gevolgd door een
> chemotherapie en bestraling. Nu zou Tamoxifen moeten volgen
> (mijn tumor was hormoongevoelig) maar ik heb de oncoloog
> voorgesteld eerst mijn lichaam te laten herstellen van de
> eerdere “bombardementen” en af te wachten tot ik weer ongesteld
> wordt (nu 3 maanden geleden, tijdens de chemokuur gewoon
> ongesteld). Ik vind het moeilijk hire een goede beslissing in
> te nemen. Zijn er vrouwen die zich hierin herkennen? Voor de
> duidelijkheid: de eerste maanden na de chemokuur had ik heel
> veel last van zweten en opvliegers. Sinds ruim een maand is dat
> over. Of ik weer ongeteld wordt of niet is afwachten. Ik vind
> het ook best moeilijk om in de overgang te komen. Ik ben 43 jaar.
> Mirjam.