Hallo Anne,
Het spijt me heel erg te horen dat jou dit overkomt.
Mijn vader is september 2001 overleden. Hij heeft na zijn eerste diagnose (die erg laat kwam omdat men steeds dacht aan darmproblemen) uiteindelijk nog bijna een jaar geleefd, wat relatief lang schijnt te zijn.
Dit was ondanks de pijn en ellende een erg mooi jaar omdat hij zijn lot al vrij snel accepteerde en (wanneer mogelijk) scheen te genieten van elke dag.
Bij hem heeft de chemo een tijd erg goed gewerkt. Hij werd er nauwelijks misselijk van, de pijn werd minder en de tumorcellen minder actief. Na een flink aantal maanden was hij echter dermate verzwakt door ziekte en chemo dat hij wel erg ziek werd van elke kuur. hij besloot te stoppen. Om de pijn te bestrijden heeft hij toen gekozen voor een operatie waarbij een zenuw lamgelegd wordt en het gebied rond de pancreas gevoelloos wordt.
Dat werkte op zich goed (de pijn was grotendeels verdwenen) , maar de bijwerkingen van de operatie in combinatie met zijn toen erg zwakke gestel leidde ertoe dat hij uiteindelijk een aantal weken later is overleden.
Ik kan me voorstellen dat dit verhaal je niet echt vrolijker maakt, maar ik gok erop dat je zoveel mogelijk ongefilterde informatie en ervaringen wilt.
Als je meer vragen hebt beantwoord ik die graag.
Heel veel sterkte,
Groetjes,
Maarten
PS: Ik heb toen ook nog gezocht naar andere geneesmiddelen. Er waren op dat moment clicical trials gaande met een middel dat beter scheen te werken dan chemo met minder bijwerkingen. Voordat ze zoiets op de markt brengen kan echter jaren duren en dat was toen voor mijn vader te laat. Als je wilt kan ik het nog eens voor je opzoeken..